Η Καγκελάριος Μέρκελ, γνωστή στα γερμανικά ΜΜΕ ως «καλλιτέχνις της αναποφασιστικότητας», παραδέχθηκε απόψε ότι δίνει στον εαυτό της όσο χρόνο χρειάζεται προκειμένου να λάβει σημαντικές αποφάσεις, αλλά διευκρίνισε ότι, όταν αποφασίσει, τότε δεν το ξανασκέφτεται. Έτσι, δήλωσε, συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας.
Σε μια διαφορετική συνέντευξη, η 'Αγκελα Μέρκελ βρέθηκε στην σκηνή του θεάτρου «Μαξίμ-Γκόρκι» στο Βερολίνο, προσκεκλημένη του γερμανικού γυναικείου περιοδικού «Brigitte», για να απαντήσει σε ερωτήσεις προσωπικές, γυναικείες, αλλά και πολιτικές.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικώς με τον τρόπο και τον χρόνο λήψης των αποφάσεών της στην Καγκελαρία, η κυρία Μέρκελ ομολόγησε ότι δεν παίρνει γρήγορες αποφάσεις, αλλά τόνισε ότι, όταν έχει αποφασίσει, δεν το ξανασκέφτεται. «Τότε τα πράγματα παίρνουν τον δρόμο τους και εγώ είμαι εντάξει με τον εαυτό μου», δήλωσε και ανέφερε ότι η οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα ήταν μια τέτοια διαδικασία.
Η κυρία Μέρκελ εμφανίστηκε ευδιάθετη και απάντησε πρόθυμη στις ερωτήσεις που της τέθηκαν. Όταν εκλήθη να επιλέξει αν θα μιλήσει για τον Θεό ή για τον αντίπαλό της Πέερ Στάινμπρουκ επέλεξε τον Θεό, μεταξύ ανδρών και γυναικών επέλεξε τους πρώτους, ενώ υπήρξε ασαφής όταν της ζητήθηκε να διαλέξει αν θα μιλήσει για την υπουργό Εργασίας Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν ή για την υπουργό για θέματα Οικογένειας Κριστίνα Σρέντερ. Τοποθετήθηκε πάντως σαφώς υπέρ της τελευταίας σε ό,τι αφορά το θέμα της ποσόστωσης για την συμμετοχή των γυναικών σε θέσεις στελεχών επιχειρήσεων.
Η Καγκελάριος πάντως απογοήτευσε τις παρευρισκομενες δηλώνοντας ότι δεν είναι φεμινίστρια, ενώ, ερωτηθείσα ποιο σημείο βρίσκει γοητευτικό σε έναν άνδρα, απάντησε «τα όμορφα μάτια» και αρνήθηκε, παρά τις επίμονες ερωτήσεις, να δώσει άλλες λεπτομέρειες.
Μεταξύ των θεμάτων που τέθηκαν ήταν και η χαρακτηριστική στάση της κυρίας Μέρκελ, όταν στέκεται με τα δάχτυλα των χεριών της ενωμένα μπροστά της. Η ίδια διέψευσε ότι την έχουν συμβουλεύσει για αυτό επικοινωνιολόγοι και δήλωσε χαρακτηριστικά: «Το ερώτημα είναι τι να κάνει κανείς με τα χέρια του».
Παραδέχθηκε δε ότι, «αν κάτι σημαίνει αυτή η στάση, αυτό είναι μια σχετική αγάπη για την συμμετρία».
