Αν και θα έπρεπε να είναι από τις πρώτες μεταρρυθμίσεις μετά τη χρεοκοπία του κράτους, οι κυβερνώντες μας "τρέναραν" όσο μπορούσαν τις παρεμβάσεις αυτές  για να μη θίξουν τον πυρήνα του πελατειακού κράτους που έστησαν και υπηρετούσαν. Χαρακτηριστική προς την κατεύθυνση αυτή ήταν η τοποθέτηση του κ. Μανιτάκη ως Υπ. Διοικ. Μετ. (!!!!!!) και η απροθυμία των Κυβερνήσεων από το 2009 μέχρι σήμερα  για έστω και μια απόλυση Δ.Υ. παρά τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που κατά καιρούς εξαγγέλθηκαν: εφεδρεία για τους Ιδιωτ. Δικαίου Αορίστου Χρόνου και προσυντασυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα για τους τακτικούς (Ρέππας),  κλείσιμο και συγχώνευση φορέων (Πάγκαλος και ... επόμενοι), πρόγραμμα κινητικότητας και διαθεσιμότητας (Μανιτάκης). 
Από όλα τα παραπάνω σχέδια κανείς δεν απολύθηκε πλην 20 "επίορκων" υπαλλήλων που απλά τελεσίδηκες η υπόθεση τους στο ΣτΕ. Στην ΕΡΤ ουσιαστικά καμία απόλυση δεν θα γίνει (το διαβεβαιώνει και ο αρμόδιος Υφ.) αφού μετά την παχυλή αποζημίωση (στο πν/σ υπάρχει πρόβλεψη για άρση του πλαφόν αποζημίωσης που υπήρχε στο μνημόνιο ειδικά για τους υπαλλήλους της ΕΡΤ) όσοι δεν συνταξιοδοτηθούν θα προσληφθούν στο νέο φορέα.
 
Πολλοί επικαλούνται την "αξιοκρατική" πρόσληψη τους μέσω του ΑΣΕΠ και ζητούν την εξαίρεση τους από το νέο σχέδιο διαθεσιμότητας-κινητικότητας. Επειδή από το 2003 και μετά παρακολουθώ τα θέματα της στελέχωσης της ΔΔ θέλω να κάνω κάποιες επισημάνσεις. 
Από το 2004 έως το 2009 και μετά όταν Υπ. Εσωτ. ανέλαβε ο Πρ. Παυλόπουλος (δεν έχω κάτι με τον εν λόγω και μάλιστα ψηφίζω σταθερά το κόμμα της Ν.Δ.) ουσιαστικά ο ρόλος του ΑΣΕΠ ήταν η νομιμοποίηση και μονιμοποίηση παράνομων προσλήψεων-ρουσφετιών με τους εξής τρόπους (πέραν της γνωστής συνέντευξης): στους περισσότερους διαγωνισμούς με σειρά προτεραιότητας (μόρια) για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού την ευθύνη κατάρτισης της προκήρυξης, τους όρους και την διεξαγωγή της, αναλάμβανε ο ίδιος ο φορέας και το ΑΣΕΠ απλά είχε την εποπτεία. 
Έτσι, ο επικεφαλής του εκάστοτε φορέα αφού προσελάμβανε με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου ή stage όποιους ήθελε, μετά από μια ή δύο ανανεώσεις έστελνε στο ΑΣΕΠ αίτημα πρόσληψης προσωπικού έχοντας φτιάξει έτσι την προκήρυξη που ουσιαστικά "φωτογράφιζε" τους ήδη υπηρετούντες, βάζοντας ως απαραίτητο προσόν για τη συμμετοχή την προηγούμενη προϋπηρεσία στην ίδια ακριβώς θέση. 
Έτσι η διαδικασία ήταν μόνο για τους "μέσα" αφού κάθε άλλη αίτηση συμμετοχής απορριπτόταν ως απαράδεκτη αφού δεν πληρούταν απαραίτητος όρος συμμετοχής. Το δεύτερο τρικ νομιμοποίησης και μονιμοποίησης των ημετέρων ήταν η νομοθετική διάταξη για την αυξημένη μοριοδότηση της εμπειρίας κατά 50% των υπηρετούντων επί ένα συνεχές 24μηνο στο Δημόσιο.
Εξηγούμαι: αν προκηρυσσόταν μια θέση για ΤΕ Νοσηλευτικής σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο και έστω ότι έκαναν αίτηση δυο μόνο υποψήφιοι (ένας που εργαζόταν ως συμβ. νοσηλευτής σε δημόσιο νοσοκομείο και ένας σε αντίστοιχη θέση ιδιωτικού) με τα ίδια ακριβώς τυπικά προσόντα που ζητούσε η προκήρυξη (βαθμός πτυχίου, ξένες γλώσσες κλπ) και την ίδια ακριβώς προϋπηρεσία (πχ. 30 μήνες) στην τελική βαθμολογία κατάταξης προηγείτο ο πρώτος υποψήφιος γιατί τα μόρια προϋπηρεσίας του προσαυξάνονταν κατά 50% επειδή η προϋπηρεσία ήταν στο Δημόσιο.
 
Με  τους παραπάνω τρόπους και η πρόσληψη ήταν νόμιμη αφού γινόταν με την έγκριση του ΑΣΕΠ και οι ημέτεροι συμβασιούχοι-πελάτες τακτοποιούνταν. 
Ο πρόεδρος του ΑΣΕΠ σε κάποιες εκθέσεις του τα είχε επισημάνει αλλά τίποτα δεν γινόταν.  Και τέλος μην ξεχνάμε ότι με το Π.Δ. 164/2004 η σύμβαση ορισμένου χρόνου ή έργου χιλιάδων μετατράπηκε σε αορίστου με γνωμοδότηση των υπηρεσιακών συμβουλίων ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. 
Όλα αυτά τελείωσαν με την παρέμβαση του Ραγκούση (και μπράβο του) το 2009 που όλες τις προσλήψεις τις έθεσε υπό την άμεση ευθύνη του ΑΣΕΠ, καταργώντας παράλληλα τις φωτογραφικές προκηρύξεις, την προσαύξηση των μορίων της εμπειρίας και την συνέντευξη και.... ανοίγοντας έτσι το κλειστό επάγγελμα του συμβασιούχου-μετέπειτα μονίμου στο Δημόσιο. 
Αξιοκρατικοί ήταν μόνο οι γραπτοί διαγωνισμοί που διενεργούσε το ίδιο το ΑΣΕΠ και οι γραπτοί διαγωνισμοί για τις παραγωγικές σχολές (Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, Σχολή Δικαστών, κλπ)   
Βέβαια κανείς δεν θέλει να χάνουν τη δουλειά τους άνθρωποι και μάλιστα σε περίοδο κρίσης, αλλά αυτό που γινόταν από το 2004 μέχρι το 2009 ήταν πρόκληση για όλους εμάς τους υπόλοιπους. 
 Υ.Γ.                     
Δ.Κ.
Αν δημοσιευτεί παρακαλώ αναφέρετε μόνο τα αρχικά.