Γράφει : Η Αντωνία Μπούζα
Η ειδησεογραφία καταιγιστική, πολλά τα πρόσωπα, πολλές οι επιδιώξεις και θεμιτή κι απαιτητή η προσπάθεια και η αγωνιστική διάθεση.
Βέβαια μέσα στη γόνιμη αναστάτωση και την κατάθεση ψυχής των ασχολουμένων, υπάρχουν και συμπεριφορές, που χρήζουν επιπλέον προσοχής, ίσως υιοθέτησης ή καταδίκης αντίστοιχα.
Η σχετική μου εμπειρία στην αυτοδιοίκηση, με έχει διδάξει πως όταν οι κενές περιεχομένου αυτοδιοικητικές προτάσεις και κατά συνέπεια τα πρόσωπα που τις εκφέρουν, επιδιώκουν να υπερπροβάλλουν αντί των θέσεων, πρωτοβουλιών, προτάσεων και δικής τους δυναμικής, την τυχόν σχέση τους με κάποιο ιδιαιτέρως αναγνωρίσιμο πρόσωπο, ή κυρίαρχα με πολιτικούς αρχηγούς, τότε, όπως λέει κι ο λαός μας, «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».
Τότε σημαίνει ότι με πρόσχημα μία κακώς εννοούμενη παραταξιακή λογική εμμέσως πλην σαφώς, κάποιοι επιθυμούν τη χειραγώγηση και ώθηση των πολιτών σε στηρίξεις προσώπων, που εν τέλει η μόνη τους περγαμηνή , είναι πως βρίσκονται συχνά δίπλα σε σημαίνοντα πρόσωπα, πως δίδουν ως είδηση, πως συνέφαγαν, πως τους χαμογέλασε περισσότερο, πως κάθησαν κοντά, κλπ ανόητες και υποτιμητικές λεπτομέρειες, για ένα νοήμων εκλογικό σώμα , που επιβάλλεται μέσα από τη δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, να αναδείξει εκείνες τις δυνάμεις που θα βοηθήσουν με λόγο και έργα την εκλογική τους περιφέρεια, αναζητώντας προγράμματα και θέσεις.
Εκ των μέχρι σήμερα αποτελεσμάτων, το «μοντέλο» των πολυφωτογραφημένων υποψηφίων που αντλούν δύναμη και ισχύ από το ισχυρό πρόσωπο που προσεγγίζουν, έχει δείξει σημάδια επιτυχίας και αυτό εκλαμβάνεται ως μία ακόμη παθογένεια της Ελληνικής κοινωνίας, που εμπιστεύεται σε θέσεις ευθύνης πρόσωπα που αρκούνται να διαχέουν τεχνιέντως τη… στενή τους σχέση με αρχηγούς, επώνυμους επιχειρηματίες, καναλάρχες, δημοσιογράφους κλπ , θεωρώντας τη, ως τη μέγιστη περγαμηνή.
Αυτό καταδεικνύει, πως η ικανότητα διαχείρισης κρίσιμων καταστάσεων, σχεδιασμού και υλοποίησης πολιτικών που θα ενισχύσουν την περιφερειακή δημοκρατία και θα βοηθήσουν την καθημερινότητα των συμπατριωτών μας, περνά σε δεύτερη μοίρα.
Είδηση δεν είναι ότι ο Α ΄ή ο Β΄ πολιτικός αρχηγός, συμπαθεί ή χαμογέλασε ή μίλησε περισσότερο στον Α΄ ή Β΄ υποψήφιο, αλλά τι απολογισμό ή ποία πολιτική πρόταση και ποίο πολιτικό ήθος και ικανότητα διαχείρισης, έχουν επιδείξει οι εκτιθέμενοι συμπατριώτες μας στην κρίση των πολιτών , μέσω της δημοκρατικής οδού των εκλογών.
Η πατρίδα μας έχει ανάγκη από «εργάτες», τολμηρούς αυτοδιοικητικούς που δεν θεωρούν ότι η ενασχόληση με τα κοινά είναι επαγγελματική αποκατάσταση, ή ενίσχυση των επιχειρήσεών τους, ή μία μορφή συμπληρωματικού εισοδήματος, αλλά πεδίον προσφοράς και μόνο.
Ίσως επιβάλλεται οι συμπολίτες μας ν΄ αναζητήσουν πίσω από κάθε αυτοδιοικητική πρόταση και τυχόν συνήθεις υπόπτους κρατικοδίαιτης ενασχόλησης ή άλλες περιπτώσεις, που χτυπούν άσχημα λόγω επαγγελματικών, οικογενειακών ή άλλων συγγενικών εξαρτήσεων και συνεργασιών.
Η τοπική δημοσιογραφία, κάποιες φορές και ανάλογα πάντα με το δημοσιογραφικό της προφίλ, αναζητά ειδήσεις και στοιχεία από τυχαία γεγονότα, από κοινωνικές ή φιλικές συναναστροφές και πολλές φορές κάνει την τρίχα, τριχιά , πιθανώς, θέλοντας να επηρεάσει το εύπλαστο τοπικό κοινωνικό γίγνεσθαι.
Έτσι φιγουράρουν ως φαβορί πρόσωπα, μόνο και μόνο, επειδή οι φήμες θέλουν να έχουν στενές σχέσεις με τον δείνα πολιτικό αρχηγό, ή επειδή κάποια τυχαία στιγμή ο φωτογραφικός φακός τα τράβηξε περισσότερο κοντά, με έτερο σημαντικό πρόσωπο.
Ο τόπος μας όμως, έχει την ανάγκη προσώπων που δεν περιμένουν να ζήσουν από την αυτοδιοικητική ενασχόληση, που έχουν δείξει έμπρακτα δείγματα γραφής και που αγαπούν και νοιάζονται για αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Με γνώμονα αυτά τα στοιχεία, ευελπιστώ να κινηθεί αυτήν τη φορά το εκλογικό σώμα και ν΄ απομονώσει στοιχεία κεκαλυμμένης δήθεν προσφοράς, αλλά επί της ουσίας εργολαβικών προσωπικών επιδιώξεων.-
Η ειδησεογραφία καταιγιστική, πολλά τα πρόσωπα, πολλές οι επιδιώξεις και θεμιτή κι απαιτητή η προσπάθεια και η αγωνιστική διάθεση.
Βέβαια μέσα στη γόνιμη αναστάτωση και την κατάθεση ψυχής των ασχολουμένων, υπάρχουν και συμπεριφορές, που χρήζουν επιπλέον προσοχής, ίσως υιοθέτησης ή καταδίκης αντίστοιχα.
Η σχετική μου εμπειρία στην αυτοδιοίκηση, με έχει διδάξει πως όταν οι κενές περιεχομένου αυτοδιοικητικές προτάσεις και κατά συνέπεια τα πρόσωπα που τις εκφέρουν, επιδιώκουν να υπερπροβάλλουν αντί των θέσεων, πρωτοβουλιών, προτάσεων και δικής τους δυναμικής, την τυχόν σχέση τους με κάποιο ιδιαιτέρως αναγνωρίσιμο πρόσωπο, ή κυρίαρχα με πολιτικούς αρχηγούς, τότε, όπως λέει κι ο λαός μας, «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».
Τότε σημαίνει ότι με πρόσχημα μία κακώς εννοούμενη παραταξιακή λογική εμμέσως πλην σαφώς, κάποιοι επιθυμούν τη χειραγώγηση και ώθηση των πολιτών σε στηρίξεις προσώπων, που εν τέλει η μόνη τους περγαμηνή , είναι πως βρίσκονται συχνά δίπλα σε σημαίνοντα πρόσωπα, πως δίδουν ως είδηση, πως συνέφαγαν, πως τους χαμογέλασε περισσότερο, πως κάθησαν κοντά, κλπ ανόητες και υποτιμητικές λεπτομέρειες, για ένα νοήμων εκλογικό σώμα , που επιβάλλεται μέσα από τη δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, να αναδείξει εκείνες τις δυνάμεις που θα βοηθήσουν με λόγο και έργα την εκλογική τους περιφέρεια, αναζητώντας προγράμματα και θέσεις.
Εκ των μέχρι σήμερα αποτελεσμάτων, το «μοντέλο» των πολυφωτογραφημένων υποψηφίων που αντλούν δύναμη και ισχύ από το ισχυρό πρόσωπο που προσεγγίζουν, έχει δείξει σημάδια επιτυχίας και αυτό εκλαμβάνεται ως μία ακόμη παθογένεια της Ελληνικής κοινωνίας, που εμπιστεύεται σε θέσεις ευθύνης πρόσωπα που αρκούνται να διαχέουν τεχνιέντως τη… στενή τους σχέση με αρχηγούς, επώνυμους επιχειρηματίες, καναλάρχες, δημοσιογράφους κλπ , θεωρώντας τη, ως τη μέγιστη περγαμηνή.
Αυτό καταδεικνύει, πως η ικανότητα διαχείρισης κρίσιμων καταστάσεων, σχεδιασμού και υλοποίησης πολιτικών που θα ενισχύσουν την περιφερειακή δημοκρατία και θα βοηθήσουν την καθημερινότητα των συμπατριωτών μας, περνά σε δεύτερη μοίρα.
Είδηση δεν είναι ότι ο Α ΄ή ο Β΄ πολιτικός αρχηγός, συμπαθεί ή χαμογέλασε ή μίλησε περισσότερο στον Α΄ ή Β΄ υποψήφιο, αλλά τι απολογισμό ή ποία πολιτική πρόταση και ποίο πολιτικό ήθος και ικανότητα διαχείρισης, έχουν επιδείξει οι εκτιθέμενοι συμπατριώτες μας στην κρίση των πολιτών , μέσω της δημοκρατικής οδού των εκλογών.
Η πατρίδα μας έχει ανάγκη από «εργάτες», τολμηρούς αυτοδιοικητικούς που δεν θεωρούν ότι η ενασχόληση με τα κοινά είναι επαγγελματική αποκατάσταση, ή ενίσχυση των επιχειρήσεών τους, ή μία μορφή συμπληρωματικού εισοδήματος, αλλά πεδίον προσφοράς και μόνο.
Ίσως επιβάλλεται οι συμπολίτες μας ν΄ αναζητήσουν πίσω από κάθε αυτοδιοικητική πρόταση και τυχόν συνήθεις υπόπτους κρατικοδίαιτης ενασχόλησης ή άλλες περιπτώσεις, που χτυπούν άσχημα λόγω επαγγελματικών, οικογενειακών ή άλλων συγγενικών εξαρτήσεων και συνεργασιών.
Η τοπική δημοσιογραφία, κάποιες φορές και ανάλογα πάντα με το δημοσιογραφικό της προφίλ, αναζητά ειδήσεις και στοιχεία από τυχαία γεγονότα, από κοινωνικές ή φιλικές συναναστροφές και πολλές φορές κάνει την τρίχα, τριχιά , πιθανώς, θέλοντας να επηρεάσει το εύπλαστο τοπικό κοινωνικό γίγνεσθαι.
Έτσι φιγουράρουν ως φαβορί πρόσωπα, μόνο και μόνο, επειδή οι φήμες θέλουν να έχουν στενές σχέσεις με τον δείνα πολιτικό αρχηγό, ή επειδή κάποια τυχαία στιγμή ο φωτογραφικός φακός τα τράβηξε περισσότερο κοντά, με έτερο σημαντικό πρόσωπο.
Ο τόπος μας όμως, έχει την ανάγκη προσώπων που δεν περιμένουν να ζήσουν από την αυτοδιοικητική ενασχόληση, που έχουν δείξει έμπρακτα δείγματα γραφής και που αγαπούν και νοιάζονται για αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Με γνώμονα αυτά τα στοιχεία, ευελπιστώ να κινηθεί αυτήν τη φορά το εκλογικό σώμα και ν΄ απομονώσει στοιχεία κεκαλυμμένης δήθεν προσφοράς, αλλά επί της ουσίας εργολαβικών προσωπικών επιδιώξεων.-
