Πέρασα μόλις προχθές από το
Νοσοκομείο Καλαμάτας προκειμένου να επισκεφθώ ένα γνωστό μου που νοσηλευόταν σε
κάποια κλινική.
Λοιπόν, διαπίστωση που για
πρώτη φορά την καταγράφω διότι πιστεύω έχει την σημασία της.
Μπαίνοντας στο προαύλιο
χώρο του Νοσοκομείου ένοιωσα - ύστερα από πολλά χρόνια – ότι βρισκόμουν σε ένα
νοικοκυρεμένο σπίτι. Καθαριότητα, ευταξία και κυρίως ένας περιβάλλον χώρος με
πράσινο, καλοφτιαγμένος και συντηρημένος.
Τα γράφω αυτά γιατί νομίζω
ότι όλα έχουν την σημασία τους και όλα μαζί δίνουν την συνολική εικόνα.
Μάλιστα
εκεί έμαθα ότι τις επόμενες ημέρες τοποθετείται και κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης
στις δύο κεντρικές εισόδους και στους χώρους στάθμευσης
προκειμένου να παύσουν
τα κατά καιρούς κρούσματα κλοπών.
Ωστόσο θέλω να επισημάνω
κάτι που θεωρώ καθοριστικό :
Μπορεί η Διοίκηση Μπέζου
και το προσωπικό του Ιδρύματος να καταβάλλει καθημερινά μεγάλη προσπάθεια για
να διορθώσει πράγματα και να αναβαθμίσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες αλλά πρέπει
να καταλάβουμε όλοι μας ότι το Νοσοκομείο είναι περιουσία μας, είναι το σπίτι
μας και υπό αυτή την έννοια έχουμε όλοι μας υποχρέωση να το
προσέχουμε και να
το φροντίζουμε.
Ας συμβάλλουμε λοιπόν όλοι
μας αυτή την όμορφη εικόνα που αντίκρισα προχθές να την διατηρήσουμε κατά την
επίσκεψή μας εκεί και να είμαστε όλοι μας πιο προσεκτικοί.
Β.Μ
