Σύμφωνα με τον Economist, το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών της Κυριακής αποτελεί σημείο καμπής, αφού το αριστερό κόμμα που κέρδισε, ο ΣΥΡΙΖΑ, στήριξε την εκστρατεία του στην άρση της λιτότητας, στην οπισθοχώρηση των μεταρρυθμίσεων και στην αναδιαπραγμάτευση του βαρύτατου χρέους της Ελλάδας προς τους ξένους πιστωτές.
Αυτές οι σκέψεις είναι απαράδεκτες για χώρες όπως η Γερμανία, που έχουν δανείσει πολλά κεφάλαια στην Ελλάδα, προσθέτει, και στο πλαίσιο αυτό σημειώνει πως η διαμάχη μαίνεται γιατί οι Ελληνες βλέπουν την πρόσφατη Ιστορία τους από πολύ διαφορετική σκοπιά σε σχέση με τους Γερμανούς και τους άλλους Ευρωπαίους που τους διέσωσαν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε ακριβώς επειδή ο ηγέτης Αλέξης Τσίπρας πρόσφερε το μήνυμα της ελπίδας σε μια χώρα που παραμένει απεγνωσμένη, μολονότι η οικονομία της πλέον ανακάμπτει, υποστηρίζει ο Economist. Αλλά, συμπληρώνει ότι το δύσκολο σε αυτό το σχέδιο είναι ότι πρέπει να το χρηματοδοτήσουν άλλοι Ευρωπαίοι ή να υπαναχωρήσουν από τις μεταρρυθμίσεις που θεωρούν ζωτικές για τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη. Αν ο κ. Τσίπρας θέλει να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του, δεν θα πετύχει τον στόχο μεγάλου πρωτογενούς πλεονάσματος. Και αν ανατρέψει τις μεταρρυθμίσεις, η χώρα θα επιστρέψει στα προβλήματα της έλλειψης ανταγωνιστικότητας και κακοδιαχείρισης που αντιμετώπιζε εξαρχής, επισημαίνει το περιοδικό.
Με αυτά τα δεδομένα, ο Economist θεωρεί ότι στις συνομιλίες που θα ακολουθήσουν ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και στους πιστωτές της Ελλάδας, η Γερμανία θα κάνει λίγο πίσω. Η Αγκελα Μέρκελ πρέπει κι εκείνη να κοιτάξει την εγχώρια κοινή γνώμη, που δεν θέλει παραχωρήσεις, αλλά και να σκεφτεί τις ευρύτερες επιπτώσεις μιας συμφωνίας που θα «αντάμειβε» τον ΣΥΡΙΖΑ και τα αντίστοιχα αντιμνημονιακά κινήματα, ειδικά στην Ισπανία.
Από την άλλη πλευρά, εκτιμά ότι η έξοδος κράτους από το ευρώ θεωρείται άκρως αποσταθεροποιητική. Γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας εντέλει σύντομα θα έλθει αντιμέτωπος με μια δύσκολη επιλογή: να κάνει πίσω στις απαιτήσεις του ή να ηγηθεί μιας καταστροφικής ελληνικής εξόδου κατά τον Economist.
