Σαν γύρισε ο χρόνος πίσω κάποιος μήνες και να επιστρέψαμε στο καλοκαίρι.
Αυτή είναι η «οσμή» των τελευταίων 24ωρων μετά και τις αποκαλύψεις των Wikileaks για τα όσα συζητούσαν Ντέλια Βελκουλέσκου και Πολ Τόμσεν για την Ελλάδα.
Όπως προκύπτει από τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, τα δύο στελέχη του ΔΝΤ δεν μας είπαν κάτι καινούργιο. Δεν μας είπαν κάτι που δεν ξέραμε. Ούτε η κυβέρνηση ούτε οι Έλληνες έμαθαν κάτι περισσότερο. Άλλωστε εάν διαβάσει κανείς προσεχτικά τη συνομιλία θα δουν ότι κάτι τους θυμίζει.
Μήπως το καλοκαίρι του 2015, τότε που ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι, τότε που η «δημιουργική ασάφεια» του Γιάνη Βαρουφάκη έφερε το τρίτο μνημόνιο. Κι να ήταν μόνο αυτό θα ήταν καλά. Είχε προηγηθεί, όμως, ένα δημοψήφισμα (που ως δια μαγείας το «όχι» έγινε «ναι») αλλά και το κλείσιμο των τραπεζών και η επιβολή των capitalcontrolsπου ισχύουν μέχρι και σήμερα.
Σκηνικό «καταστροφής»
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όταν το Σάββατο διέρρευσε ο διάλογος (που η αλήθεια είναι ότι προκαλεί πλήθος ερωτημάτων ως προς τη χρονική περίοδο που «έσκασε» καθώς η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επιβάλλει στον ελληνικό λαό νέα δυσβάσταχτα μέτρα) όλοι άρχισαν να μιλάνε για τον «σκληρό» κ. Τόμσεν και την «κακιά» κ. Βελκουλέσκου. Η αντίδραση της κυβέρνησης δεν ήταν απλώς αστραπιαία. Αντιθέτως άφησε αρκετούς με στόμα ανοιχτό καθώς κανείς δεν είχε συνηθίσει σε τέτοια… αντανακλαστικά από το Μέγαρο Μαξίμου.
Αμέσως στήθηκε ένα σκηνικό «καταστροφολογίας» για ένα κακό ΔΝΤ που θέλει να βάλει το μαχαίρι στο λαιμό στην ελληνική κυβέρνηση, ούτως ώστε η τελευταία να βάλει για ακόμα μια φορά στην άκρα τις κόκκινες γραμμές της και να επιβάλλει στον ελληνικό λαό νέα σκληρά μέτρα. Ο Αλέξης Τσίπρας συγκάλεσε έκτακτη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, μίλησε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μίλησε με πολιτικούς αρχηγούς, επικοινώνησε με την Άνγκελα Μέρκελ και έστειλε επιστολή στην επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ ζητώντας της εξηγήσεις. Γενικά δηλ. το κλίμα που καλλιεργήθηκε ήταν του τύπου: «μας εκβιάζουν, αλλά δεν μασάμε».
Στην κόψη του ξυραφιού
Στο μεταξύ, όμως, η ουσία παραμένει η ίδια. Οι διαπραγματεύσεις για ακόμα μία φορά βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Τίποτα δεν έχει κλείσει. Ωστόσο, η κυβέρνηση φέρεται να έχει δεχθεί περικοπές στις επικουρικές συντάξεις, ενώ ετοιμάζεται και νέα φοροεπιδρομή στους Έλληνες.
Επί του παρόντος το καλό σενάριο –μετά και τις αποκαλύψεις- θα είναι το ΔΝΤ να παραμείνει στο πρόγραμμα, ως απλός «παρατηρητής». Τι θα γίνει όμως εάν Ευρώπη και ΔΝΤ τα βρουν και συμφωνήσουν (καθώς κανείς από τους Ευρωπαίους δανειστές δεν θέλει το ΔΝΤ εκτός προγράμματος); Σε αυτή την περίπτωση ο συμβιβασμός που θα κληθεί να δεχθεί θα είναι χειρότερος και από τον προηγούμενο, αναμένεται να είναι κάτι περισσότερο και από… δυσβάσταχτος. Σε αυτή την περίπτωση στον ελληνικό λαό θα πρέπει να επιβληθούν «μη διαχειρίσιμα μέτρα» όπως είπε και ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γιώργος Βαρεμένος.
Το δημοψήφισμα
Και το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση; Θα προχωρήσει σε ένα νέο συμβιβασμό;
Το περασμένο καλοκαίρι για παράδειγμα έκανε δημοψήφισμα. Τότε το «όχι» έγινε «ναι», γιατί όπως προέκυψε στη συνέχεια ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος της δραχμής. Τώρα όμως έχουν περάσει αρκετοί μήνες από τότε. «Ο ελληνικός λαός έχει κουραστεί από τα ατελέσφορα προγράμματα» όπως επίσης είπε ο κ. Βαρεμένος, ενώ –σημειωτέον- το φως της δημοσιότητας έχει δει σχεδόν όλο το σχέδιο της κυβέρνησης για την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, δηλ. τη δραχμή
Ο ελληνικός λαός το επεξεργάζεται στο μυαλό του πολλούς μήνες τώρα, κάποιοι ίσως να έχουν συνηθίσει και στην ιδέα. Όλα αυτά υπάρχουν στο μυαλό όσων διαμένουν στο Μέγαρο Μαξίμου, και πλέον το δίλημμα που αναμένεται να τεθεί οσονούπω είναι «νέο ατελέσφορο πρόγραμμα ή… κάτι άλλο;».
«Δεν αποκλείεται η χώρα να κληθεί να λάβει σημαντικές αποφάσεις» είπε ο κ. Βαρεμένος αποκλείοντας όμως τις εκλογές…
Κάπως έτσι δεν έγινε και το καλοκαίρι;
