Η
έρευνα έγινε από τους επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, με
στόχο να διερευνήσει αν η βαριατρική χειρουργική επέμβαση να μπορεί να
αντιστρέψει την πρόωρη γήρανση που σχετίζεται με την παχυσαρκία.
Η έρευνα έγινε από τους επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, με στόχο να διερευνήσει αν η βαριατρική χειρουργική επέμβαση να μπορεί να αντιστρέψει την πρόωρη γήρανση που σχετίζεται με την παχυσαρκία. Τα ευρήματα κρίθηκαν πολύ σημαντικά από τους ειδικούς, καθώς έδειξαν ότι δύο χρόνια μετά από τη χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους υπήρξε σημαντική μείωση της φλεγμονής και επιμήκυνση των τελομερών.
Στη μελέτη έλαβαν μέρος 76 άτομα με Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) 44,5 κιλά/ τετραγωνικό μέτρο και μέση ηλικία τα 40 έτη. Τα άτομα αυτά είχαν προσπαθήσει να αδυνατίσουν με δίαιτες και γυμναστική χωρίς κανένα αποτέλεσμα και έτσι αναγκάστηκαν να κάνουν βαριατρική επέμβαση.
Με τις μέχρι σήμερα μελέτες είχε γίνει γνωστό ότι τα άτομα που πάσχουν από παχυσαρκία έχουν μικρότερα τελομερή από του υπόλοιπους ανθρώπους, γεγονός που προκαλεί πρόωρη γήρανση ζωτικών οργάνων του σώματος, όπως ο εγκέφαλος και η καρδιά έως κατά 8,8 χρόνια. Ενώ εκτός από αυτό υπάρχουν στον οργανισμό τους και υψηλά επίπεδα φλεγμονωδών κυτοκινών, που είναι κυτταρικοί αγγελιοφόροι οι οποίοι συχνά επιδεινώνουν τη νόσο.
Η ερευνητική ομάδα, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Dr. Philipp Hohensinner, υπέβαλε τους συμμετέχοντες σε αιματολογικές εξετάσεις προεγχειρητικά, και κατόπιν ανά 12μηνο για δύο συνεχή χρόνια. Στους χειρουργημένους ασθενείς, οι οποίοι πέτυχαν, κατά μέσο όρο, μείωση του σωματικού τους βάρους κατά 38%, παρατηρήθηκε αξιοσημείωτη μείωση σε ορισμένες κυτοκίνες που προάγουν τη φλεγμονή, με ταυτόχρονη αύξηση μιας άλλης κυτοκίνης που τη μειώνει. Ενώ, τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης, ότι 2 έτη έπειτα από την επέμβαση τα τελομερή ήταν κατά 80% μακρύτερα απ’ ότι ήταν πριν από αυτήν.
Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, η διαδικασία της γήρανσης προκαλείται στον οργανισμό μας από το οξειδωτικό στρες, το οποίο όμως εμφανίζεται από την παχυσαρκία, την έλλειψη άσκησης, την κακή διατροφή και το κάπνισμα.
Έτσι αυξάνονται οι ελεύθερες ρίζες στα λιποκύτταρα, οδηγώντας σε βράχυνση των τελομερών που αποτελεί δείκτη της γήρανσης, ένα είδος εσωτερικού ρολογιού των κυττάρων. Κάθε φορά που ένα κύτταρο διαιρείται τα τελομερή χάνουν ένα μικρό κομμάτι του DNA, με αποτέλεσμα, όταν γίνονται πολύ μικρά, να μην μπορούν πλέον να διαιρεθούν και τελικά να πεθαίνουν.
Αναλύοντας τα αποτελέσματα ο Dr. Hohensinner σημείωσε ότι οι παχύσαρκοι άνθρωποι έχουν αυξημένα επίπεδα φλεγμονής και υψηλότερα επίπεδα φλεγμονωδών κυτοκινών στο λιπώδη ιστό τους και γερνούν πρόωρα. Με τη μελέτη αυτή ωστόσο, διαπίστωσαν ότι η βαριατρική χειρουργική όχι μόνο μείωσε το σωματικό βάρος τους κατά 30-40% αλλά τους ανανέωσε τα κύτταρα και αντίστρεψε τις αρνητικές επιπτώσεις της παχυσαρκίας που σχετίζονται με τη γήρανσή τους. Όπως σημείωσε, δύο χρόνια μετά την επέμβαση τα τελομερή «φάνηκαν νεότερα από τα κύτταρα που μετρήθηκαν πριν από την επέμβαση».
Αυτό που κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των ερευνητών σύμφωνα με τον Dr. Hohensinner, ήταν η μείωση της οξείδωσης των κυττάρων. Διαπίστωσαν ότι 2 χρόνια μετά την επέμβαση η οξειδωτική βλάβη στα τελομερή είχε υποτριπλασιαστεί και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα κύτταρα γίνονται νεώτερα εξαιτίας της μικρότερης μείωσης του μήκους των τελομερών από την οξείδωση. Όπως είπε χαρακτηριστικά «τα κύτταρα φαίνεται να έχουν λιγότερο στρες και αναγκάζονταν να πολλαπλασιάζονται λιγότερο».
Αναλύοντας να νέα δεδομένα ο γενικός χειρουργός και ειδικός σε θέματα παχυσαρκίας Δρ. Γιώργος Σπηλιόπουλος ανέφερε ότι είναι εξαιρετικά σημαντικά γιατί φάνηκε ότι υπάρχει τρόπος να αναστραφεί η ζημιά που προκαλεί η παχυσαρκία στα κύτταρα. «Με τη βαριατρική χειρουργική τα κύτταρα “θεραπεύουν” τον εαυτό τους, καθυστερώντας τη φυσιολογική γήρανση των οργάνων», τόνισε ο Δρ. Σπηλιόπουλος.
