Eλέγχους ξεκινά tο
υπουργείο Οικονομικών για την εικονική μεταφορά κερδών ελληνικών επιχειρήσεων στη γειτονική Βουλγαρία μέσω της
χρησιμοποίησης εταιρειών σφραγίδων που έχουν συσταθεί στη γειτονική χώρα.
H
εικονική εξαγωγή κερδών είναι η πρακτική που, σύμφωνα με στελέχη του υπουργείο
Οικονομικών, παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας τα τελευταία χρόνια καθώς η μεγάλη
διαφορά μεταξύ του επιχειρηματικού φορολογικού συντελεστή μεταξύ Ελλάδας και
Βουλγαρίας αποδεικνύεται πολύ μεγάλο κίνητρο για φοροαποφυγή.
Παρά τη φαινομενικά και τυπικά νομότυπη λειτουργία των εταιρειών σφραγίδων στη Βουλγαρία, στο Υπουργείο Οικονομικών ξεκαθαρίζουν ότι το ελληνικό φορολογικό καθεστώς είναι πλήρως θωρακισμένο για την αντιμετώπιση καταχρηστικών πρακτικών με τη εικονική μεταφορά κερδών σε χώρες με προνομιακό φορολογικό καθεστώς και ότι «πολύ σύντομα θα γίνει αντιληπτό ότι δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή η δημιουργία εταιρείας στη Βουλγαρία».
Παρά τη φαινομενικά και τυπικά νομότυπη λειτουργία των εταιρειών σφραγίδων στη Βουλγαρία, στο Υπουργείο Οικονομικών ξεκαθαρίζουν ότι το ελληνικό φορολογικό καθεστώς είναι πλήρως θωρακισμένο για την αντιμετώπιση καταχρηστικών πρακτικών με τη εικονική μεταφορά κερδών σε χώρες με προνομιακό φορολογικό καθεστώς και ότι «πολύ σύντομα θα γίνει αντιληπτό ότι δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή η δημιουργία εταιρείας στη Βουλγαρία».
Έμπειροι φοροτεχνικοί περιγράφουν τις πιο διαδεδομένες
πρακτικές παράκαμψης του ελληνικού φορολογικού συστήματος από επιχειρηματίες
που κινούνται στα όρια του φορολογικού συστήματος κάνοντας κατάχρηση των
ελευθεριών διακίνησης κεφαλαίων και προϊόντων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η πιο διαδεδομένη πρακτική είναι η σύσταση μιας επιχείρησης σφραγίδας στη γειτονική Βουλγαρία η οποία ασχολείται κατά κύριο λόγο με την παροχή υπηρεσιών. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη Βόρεια Ελλάδα στην παροχή μελετητικών υπηρεσιών (π.χ. τεχνικών, πληροφορικής) οι οποίες παρέχουν τις υπηρεσίες τους στην Ελλάδα αλλά εκδίδουν τιμολόγια από βουλγάρικη επιχείρηση. Με αυτόν τον τρόπο καταβάλλουν φόρο μόνο στη εφορία της Βουλγαρίας όπου ο φορολογικός συντελεστής είναι 10% και ο φόρος μερισμάτων 5%.
Η δεύτερη πιο διαδεδομένη πρακτική είναι αυτή της εικονικής μεταφοράς κερδών εισαγωγικών επιχειρήσεων στη Βουλγαρία μέσω της ίδρυσης εταιρείας- μεσάζοντα στη γειτονική χώρα. Για παράδειγμα, η ελληνική επιχείρηση αγοράζει πρώτη ύλη από την Ιταλία. Ζητά από την ιταλική επιχείρηση να εκδώσει τιμολόγιο πώλησης προς βουλγάρικη επιχείρηση, η οποία ουσιαστικά ανήκει στην ελληνική. Στη συνέχεια, η βουλγάρικη επιχείρηση πουλά σε πολύ υψηλότερη τιμή την πρώτη ύλη στην ελληνική. Με αυτόν τον τρόπο το μεγάλο μέρος του κέρδους φορολογείται στη Βουλγαρία με 10% και ένα πολύ μικρό μέρος του κέρδους φορολογείται στην Ελλάδα με συντελεστή 26% στο επίπεδο της επιχείρησης και επιπλέον 15% εφόσον μοιραστεί μέρισμα στους μετόχους (συνολικός φορολογικός συντελεστής 39,65%).
Διαδεδομένη είναι επίσης και η περίπτωση της μεταφοράς της καταστατικής έδρας μια επιχείρησης στη Βουλγαρία, χωρίς όμως να μεταφερθεί και στο ελάχιστη η πραγματική της δραστηριότητα εκτός των ελληνικών συνόρων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός των επιχειρήσεων ελληνικών συμφερόντων στη Βουλγαρία ξεπερνά τις 16.000.
Η πιο διαδεδομένη πρακτική είναι η σύσταση μιας επιχείρησης σφραγίδας στη γειτονική Βουλγαρία η οποία ασχολείται κατά κύριο λόγο με την παροχή υπηρεσιών. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη Βόρεια Ελλάδα στην παροχή μελετητικών υπηρεσιών (π.χ. τεχνικών, πληροφορικής) οι οποίες παρέχουν τις υπηρεσίες τους στην Ελλάδα αλλά εκδίδουν τιμολόγια από βουλγάρικη επιχείρηση. Με αυτόν τον τρόπο καταβάλλουν φόρο μόνο στη εφορία της Βουλγαρίας όπου ο φορολογικός συντελεστής είναι 10% και ο φόρος μερισμάτων 5%.
Η δεύτερη πιο διαδεδομένη πρακτική είναι αυτή της εικονικής μεταφοράς κερδών εισαγωγικών επιχειρήσεων στη Βουλγαρία μέσω της ίδρυσης εταιρείας- μεσάζοντα στη γειτονική χώρα. Για παράδειγμα, η ελληνική επιχείρηση αγοράζει πρώτη ύλη από την Ιταλία. Ζητά από την ιταλική επιχείρηση να εκδώσει τιμολόγιο πώλησης προς βουλγάρικη επιχείρηση, η οποία ουσιαστικά ανήκει στην ελληνική. Στη συνέχεια, η βουλγάρικη επιχείρηση πουλά σε πολύ υψηλότερη τιμή την πρώτη ύλη στην ελληνική. Με αυτόν τον τρόπο το μεγάλο μέρος του κέρδους φορολογείται στη Βουλγαρία με 10% και ένα πολύ μικρό μέρος του κέρδους φορολογείται στην Ελλάδα με συντελεστή 26% στο επίπεδο της επιχείρησης και επιπλέον 15% εφόσον μοιραστεί μέρισμα στους μετόχους (συνολικός φορολογικός συντελεστής 39,65%).
Διαδεδομένη είναι επίσης και η περίπτωση της μεταφοράς της καταστατικής έδρας μια επιχείρησης στη Βουλγαρία, χωρίς όμως να μεταφερθεί και στο ελάχιστη η πραγματική της δραστηριότητα εκτός των ελληνικών συνόρων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός των επιχειρήσεων ελληνικών συμφερόντων στη Βουλγαρία ξεπερνά τις 16.000.
