Από Αναγνώστη Τις πολεμικές αποζημιώσεις εκείνη την εποχή, μόνο οι πραγματικοί πληγέντες τις ζητούσαν.
Οι Γερμανοί ήσαν "φίλοι" μας.
Και ψήφιζε ο "κυρίαρχος Ελληνικός λαός" όλους αυτούς που υβρίζει τώρα με κριτήριο ποιός θα μοιράσει περισσότερα δανεικά (και αγύριστα όπως νόμιζαν τότε).
Τώρα, το όμορφο παραμύθι της ευημερίας και αναπτύξεως τελείωσε και ήρθε η ώρα της "λυπημένης λύπης" (λογαριασμός).
Και τώρα όλα και όλοι του φταίνε του "κυρίαρχου Ελληνικού λαού". Τον "εξαπάτησαν". Του γκρέμισαν τα όνειρα που έκανε κοιμώμενος όρθιος σε πράσινα, γαλάζια και κόκκινα καφενεία με την πλαστική, κομματική σημαιούλα στο χέρι περιμένοντας να πάει το βράδυ στην πλατεία και να ζητωκραυγάσει τον μέγα αρχηγό.
Κι ο "κακός δανειστής" του ζητά να σφίξει το ζωνάρι. Και χάνει και την δουλειά του στο Δημόσιο που με τόσο κόπο κατέκτησε. Δεν είναι δα εύκολο να τρέχεις από πολιτικό γραφείο σε πολιτικό γραφείο και να φιλάς κατουρημένες ποδιές και να τρέχεις σε συγκεντρώσεις και να χειροκροτείς με ενθουσιασμό και να ξεπουλάς την δύναμή σου, την ψήφο σου, για ισόβια οικονομική εξασφάλιση εις βάρος των γνωστών υποζυγίων της οικονομίας. Ή για να σώσεις το σπίτι που με τόσον ιδρώτα έχτισες στο δάσος που έκαψες και στο ρέμα που μπάζωσες. Και τόσα άλλα...
Είναι πολλά τα βάσανα του "κυρίαρχου Ελληνικού λαού" κι οι κακοί δανειστές δεν καταλαβαίνουν πως πλέον ούτε ένα μπουκάλι στα γνωστά σκυλάδικα δεν θα μπορεί ο Ρωμιός να πάρει.
Και πως θα συντηρήσει την αυτοκινητάρα που αγόρασε ακούγοντας τις υποσχέσεις για ακόμη καλύτερες ημέρες;
Και τις super ζάντες που αγόρασε πως θα τις ξεπληρώσει; Και πως θα πάει με το "πρόσωπο" στην Αράχωβα τον χειμώνα και στην Μύκονο το καλοκαίρι;
Όχι, δεν είναι όλοι έτσι... Ναι, υπάρχουν και λίγοι αθώοι και θα την πληρώσουν και αυτοί...
Αλλά καιρός είναι να μπει το μέτρο στη ζωή μας, έστω κι έτσι. Και να εργαστούμε. Όχι να κάνουμε πως εργαζόμαστε. Φτάνει η κλάψα των κακομαθημένων και "αδικημένων" (η μόνη αδικία που τους έγινε ήταν από την φύση).
Ο κάθε λαός έχει την ηγεσία που του αρμόζει. Όλοι αυτοί τους οποίους "στολίζετε" καθημερινώς, είναι παιδιά σας, αδέλφια σας, ξαδέρφια σας, κουμπάροι σας. Κι εσείς τους στέλνατε επί τόσες δεκαετίες στα έδρανά τους για να σας "διοικούν" και να σας "εξυπηρετούν" με το αζημίωτο πάντα.
Δεν υπάρχει σκοτεινό σχέδιο εξοντώσεώς μας. Δεν χρειάζεται. Τα καταφέρνετε μια χαρά εσείς, μόνοι σας.
Η μόνη λύση στο πρόβλημά μας είναι να ανασκουμπωθούμε όλοι και να κάνουμε ό,τι κάποιοι ξέχασαν και κάποιοι δεν γνώρισαν ποτέ. Να εργαστούμε πραγματικά. Και να αλλάξουμε τα πολιτικά μας κριτήρια (αν είχαμε ποτέ).
