Είμαι φωτορεπόρτερ πάνω από 20 χρόνια και γνωρίζω τον κ. Κωστόπουλο (όχι προσωπικά), από τότε που ήταν στο περιοδικό ΚΛΙΚ.
Επίσης πηγαίνω και καλύπτω φωτορεπορτάζ στη Μύκονο από το 1995, επομένως φωτογραφίζω και τον ίδιο από τότε.Κάποια στιγμή δημιουργήθηκε η ΙΜΑΚΟ που εξέδιδε τα περιοδικά Down Town, OK και αργότερα το People. Συνεργάστηκα με τη συγκεκριμένη εταιρία και ο τρόπος που πληρωνόμουν ήταν τέσσερις μήνες μετά από την ημερομηνία έκδοσης του τιμολογίου, με επιταγή μηνός ή μηνών. Ποτέ δεν είχα πληρωθεί νωρίτερα από 5 μήνες από την ημερομηνία έκδοσης του τιμολογίου. Και μιλάω για τα έτη από το 2003 έως και το 2008. Γιατί αργότερα έγινε χειρότερη η κατάσταση. Αυτή τη στιγμή έχω τιμολόγια από το 2010-2011, που έχω εισπράξει ένα μικρό ποσό έναντι , με υπόλοιπο απλήρωτο ποσό πάνω από 10.000 ευρώ. Το κύριο μέρος του εισοδήματος μου είναι από το φωτορεπορτάζ που καλύπτω τα καλοκαίρια στη Μύκονο.
Το καλοκαίρι του 2011 είχα ένα τροχαίο ατύχημα στη Μύκονο και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορέσω να δουλέψω όπως τα προηγούμενα χρόνια και να έχω μια σοβαρή μείωση στο εισόδημα μου. Ο κ. Κωστόπουλος, γνώστης της κατάστασης μου, με διαβεβαίωσε, μετά από μια μικρή συζήτηση που είχαμε όταν τον συνάντησα τυχαία σε μια παραλία (Αύγουστος 2011), ότι θα με εξοφλήσει. Τελικά μέχρι σήμερα δεν έχω πάρει τίποτα, και αναγκάστηκα να καταθέσω αγωγή, μήπως και κάποια στιγμή εισπράξω τα χρήματα μου.
Ο λόγος που προσπαθώ να ενημερώσω με αληθινά γεγονότα τον κόσμο είναι γιατί αυτά που ακούγονται και γράφονται είναι από την πλευρά του κ. Κωστόπουλου και πραγματικά αναρωτιέμαι αν είναι πραγματικά, γιατί εμένα προσωπικά μου φαίνονται μπαρουφολογία . Γιατί γνωρίζω ότι δεν είμαι ο μόνος φωτορεπόρτερ που άφησε απλήρωτο ο συγκεκριμένος εκδότης. Αρκετή συνάδελφοι μου είναι με απλήρωτα τιμολόγια και ακάλυπτες σφραγισμένες επιταγές. Και σίγουρα υπάρχουν και άλλοι απλήρωτοι που δεν γνωρίζω, όπως και πολλοί ακόμη άνθρωποι που δούλευαν στην εταιρία του.
Λόγω του ότι βρίσκομαι στη Μύκονο όλο το καλοκαίρι, μπορώ και βλέπω τον κόσμο κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Ο κ. Κωστόπουλος αναφέρει ότι το 2010 άρχισε να καταλαβαίνει ότι υπήρχε οικονομικό πρόβλημα στην εταιρία του και τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου αγόρασε σκάφος 470.000 ευρώ. Προσπαθώ να καταλάβω με το απλό μου το μυαλό τί προσπάθειες έκανε, όπως λέει, για να σώσει την εταιρία που άρχιζε να βουλιάζει. Αναρωτήθηκε ποτέ ο κ. Κωστόπουλος πως ζούμε εμείς, αυτοί στους οποίους χρωστάει; Γράφει ο ίδιος για τις δύσκολες ώρες που περνάει. Μήπως αναρωτήθηκε για τις δύσκολες ώρες που περνούν αυτοί που έχει απλήρωτους; Ανέφερε ότι έφτιαξε κόσμο. Προσωπικά πιστεύω ότι μάλλον χάλασε κόσμο. Ούτε σπίτια μας έφτιαξε, ούτε και όνομα στην πιάτσα , τόσο σε μένα προσωπικά όσο και σε πολλούς συναδέλφους μου, γιατί μας βρήκε στο χώρο αυτό. Εγώ μένω χρόνια στην Κυψέλη και προσπαθώ να εξοφλήσω το δάνειο του σπιτιού μου. Δεν κυκλοφορώ με ακριβά αμάξια, ούτε τρώω σε ακριβά εστιατόρια, γιατί προσπαθώ να είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου και απλώνω το χέρι μου μέχρι εκεί που φτάνει.
Τα αναφέρω, γιατί η συνείδηση μου δεν με αφήνει να κοιμηθώ τα βράδια. Οι αλήθειες πρέπει να ακούγονται και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του για την όλη κατάσταση, την εταιρία και τον ίδιο τον κ. Κωστόπουλο.
Θα κλείσω με κάτι που διάβασα, του Γιάννη Αγγελάκα: Διαβάζοντας την απάντηση του κου Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ : Ενα κείμενο του Γιάννη Αγγελάκα
Κρίμα που 60 χρόνια ζωής δεν άφησαν ούτε ένα τόσο δα ίχνος γνώσης μέσα στην ύπαρξη του κυρίου Κωστόπουλου.
Του αφιερώνω ένα τετράστιχο που σε κάποιους θα θυμίσει κάτι:
Η ζωή είναι μεγάλη
κι αν την κάνεις καρναβάλι
Θα' ρθει η ώρα να χτυπήσεις
το ξερό σου (τ' αδειανό σου;) το κεφάλι
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΜΙΤΕΚΟΛΟ (ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ)
Αναδημοσίευση από: tro-ma-ktiko.blogspot.com
