Παραγκοπαραπήγματα και στημένα εφέ, χάριν ελεύσεως τουριστών!
Το καλύβι του παππούλη μας, μετατράπηκε την περίοδο που μεσουρανούσε ο «αναπτυξιακός νόμος» σε rooms to let.
Το αμπελάκι, σε χώρο στάθμευσης για ακριβά τετράτροχα.
Το πατρικό, έγινε ξενοδοχοπανδοχείο υποδομής δεκαετίας του ’80, με δίκλινα σε τιμές του ’90.
Ο καφενές, μετατράπηκε σε… παραδοσιακό γκουρμεδοστέκι.
Σερβίρει γάβρο μαρινάτο δίπλα σε σολωμό καπνιστό και ρεβυθοκεφτέδες αγκαλιά με προσούτο. Κατάντικρυ στο κεντίδι της γιαγιάς, το ψυγείο της κόλα και μια γιγαντοοθόνη πλάσμα που «παίζει» όλη μέρα.
Εκκωφαντική κονσερβαρισμένη μουσική που αντικαθιστά το μπουζουκάκι, ηλιέλαιο αντί ελαιολάδου και προτηγανισμένες πατάτες.
Το χαβά μας και… χαβάνα κλουμπ. Νυχτομάγαζα με κοκτέηλς «sex on the beach» with every bitch.
Ξαπλώστρες και ομπρέλες, διπλοσάγονα και μασέλες.
Μέσα σε εικοσιπέντε -το πολύ- μέρες τουριστικής αιχμής, άντε να βγουν οι δυσβάσταχτες οικονομικές υποχρεώσεις μιας εθνικής και ετήσιας, νύχτας και νύστας!
Μια Ελλάδα που θυμίζει τις boom town του Φαρ-Ουέστ.
Παραγκοπαραπήγματα και στημένα εφέ, χάριν ελεύσεως τουριστών!
Ό,τι φάνε, ό,τι πιούνε κι ότι αρπάξουμε.
Φάτσες που θυμίζουν, από την κατήφεια, το σκύλο του Μίκυ Μάους με τα πεσμένα αυτιά. Επαγγελματισμός, είδος εν εκλείψει.
Σαν τη ρευστότητα.
Σαν το «κέφι»…
