Το σεξ υπό διωγμό... Η κυβέρνηση της Ολλανδίας που σχεδιάζει να «καθαρίσει» το Oude Kerk στην καρδιά της περιοχής των «κόκκινων φαναριών» (red light district) του ΄Αμστερνταμ και να απαλλάξει την περιοχή από το οργανωμένο έγκλημα, έχει σταθεί η αιτία να κλείσουν πολλοί οίκοι ανοχής και να εκτοπιστούν όσοι εργάζονται στην βιομηχανία του σεξ.
Αυτό είναι μια παλιά ιστορία όπως αναφέρει σε αναλυτικό ρεπορτάζ της η εφημερίδα Guardian. Το εν λόγω σχέδιο της Ολλανδικής κυβέρνησης με το όνομα Project 1012 έχει ξεκινήσει από το 2007 και μέχρι σήμερα έχει βάλει λουκέτο σε περίπου 126 «κόκκινα φανάρια». Αποτέλεσμα, να οδηγήσει σε διαμαρτυρίες από τους ιδιοκτήτες οίκων ανοχής και πορεία έως το Δημαρχείο, καθώς επίσης και σε κατηγορίες ότι το σεξ είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος στην στόχευση των πολιτικών. Μικρή ανακούφιση προκάλεσε η ανακοίνωση ότι στο τέλος του 2015 θα σταματήσουν να σβήνουν τα «κόκκινα φανάρια». Πολλοί, όμως, από τους κατοίκους θεωρούν ότι η μεγαλύτερη ζημιά έχει γίνει.
Πιο συγκεκριμένα το σχέδιο αποσκοπεί να αντικατασταθούν οι οίκοι ανοχής με πολυτελείς μπουτίκ, αναβαθμισμένα καφέ και εγκαταστάσεις τέχνης. Ακούγεται φιλόδοξο και ενδιαφέρον project, αλλά οι κάτοικοι της περιοχής δεν έχουν πιστεί ακόμα, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα.
Τον Απρίλιο του 2015 περισσότερες από 200 πόρνες διαδήλωσαν στο κέντρο του Αμστερνταμ ενάντια στο κλείσιμο των οίκων ανοχής. Μια διαδήλωση που δεν πέρασε απαρατήρητη από το Ολλανδικό λαό και έδωσε το στίγμα ότι «η αληλλεγγύη επιστρέφει...», σύμφωνα με τις δηλώσεις στον Guardian της πρώην πόρνης και νυν συγγραφέως, Mariska Majoor, η οποία ίδρυσε το Prostitution Information Center/Κέντρο Ενημέρωσης για την Πορνεία (PIC).
«Το να κλείνουν οι οίκοι ανοχής κάνει δυσκολότερο για τους εργάτες στη βιομηχανία του σεξ να βρουν δουλειά», λέει η Φελίσια, πόρνη από τη Ρουμανία που «τρέχει» το δημοφιλές blog Behind the Red Light District.
Η Ντάνα είναι πόρνη από τη Βουλγαρία που εργάζεται στην περιοχή των «κόκκινων φαναριών» για να στέλνει χρήματα στη μητέρα της στην πατρίδα. «Πως αυτοί οι άνθρωποι (πολιτικοί) θα μπορούσαν αν νοιαστούν για μένα;», αναρωτιέται απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου του συγκεκριμένου ρεπορτάζ του Guardian. Μπορεί να μην αισθάνεται ότι έχει ιδιαίτερα στενά σχέση με τους κατοίκους της περιοχής των «κόκκινων φαναριών», ωστόσο, το να δουλεύει εκεί της εξασφαλίζει να στέλνει χρήματα στη μητέρα της για να πληρώνει το νοίκι. Ανησυχεί ότι αν η περιοχή αλλάξει «πρόσωπο», είτε θα χρειαστεί να εργάζεται από το δικό της διαμέρισμα (θα της επιτραπεί, άραγε;), ή θα πρέπει να μετακινηθεί σε πιο απομονωμένες περιοχές με λιγότερους πελάτες και σαφώς πολύ λιγότερη προστασία από την αστυνομία. Κι αυτό το φοβάται πολύ.
The Toc
