Νομίζω πως η διάσημη πλέον φωτογραφία
του Α. Τσίπρα με Δημάρχους και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και το πανό «
Ελληνικό: δεν πωλείται», θα ακολουθεί τον πρωθυπουργό για όσο διάστημα
θα κατέχει αυτό το αξίωμα. Θα τον στοιχειώνει.
Πάντα μια φωτογραφία, μια
φράση, ένα στιγμιότυπο, αποτελούν τομές που χαρακτηρίζουν μιαν εποχή.
Μιαν εποχή που λήγει και μιαν άλλη που αρχίζει.
Αυτή η πρωτοφανής ευκολία της
κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ να υπογράφει τα πάντα, προκειμένου
αδιατάρακτα να συνεχίσει να κυβερνά έχει εξηγηθεί επαρκώς. Όπως επίσης
αναλύθηκαν, με διαφορετικές προσεγγίσεις, και οι αιτίες αυτής της
ριζικής μεταστροφής, δεδομένου πως δεν υπάρχει παγκόσμιο προηγούμενο.
Όλες οι ιδεολογικοπολιτικές αναμορφώσεις των κομμάτων- κυρίως της
Ευρωπαϊκής Αριστεράς γιατί σε αυτά υπάρχει έντονο το ιδεολογικό
στοιχείο- συνέβησαν σε βάθος πολλών δεκαετιών, με έντονες τις
συζητήσεις, τις διαφωνίες , τους προβληματισμούς και μέσα σε ένα διαρκώς
εξελισσόμενο και μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον. Το φαινόμενο, ένα
κόμμα της Αριστεράς, και μάλιστα της ριζοσπαστικής-κινηματικής, μέσα σε
λίγους μήνες, χωρίς ανακατατάξεις στον διεθνή περίγυρο, να κάνει στροφή
180 μοιρών δεν έχει ξαναγίνει.
Αν θυμηθούμε δηλώσεις και συμπεριφορές
κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όχι χρόνια πριν, αλλά μόλις λίγους μήνες,
θα πρέπει να αναρωτηθούμε όχι μόνον για την δική τους την ποιότητα, το
ήθος , την συνέπεια αλλά κυρίως για το ποιόν των ψηφοφόρων τους, όσων
τους έχουν απομείνει. Αυτοί οι άνθρωποι συσπειρώθηκαν γύρω από τον
ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε έναν πολιτικό λόγο οξύ, επιθετικό, διχαστικό, που
δαιμονοποιούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους προσδίνοντας τους
χαρακτηριστικά που ξέφευγαν και από τα πιο ακραία όρια της πολιτικής
αντιπαράθεσης.
Και ξαφνικά οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ
είδαν μέσα σε λίγες μέρες όλο το σενάριο πάνω στο οποίο «δέθηκαν» σε
τέσσερις διαδοχικές νικηφόρες αναμετρήσεις μαζί του, να ξαναγράφεται.
Και να εμφανίζεται μπροστά τους ένα παρόμοιο με αυτό που είχαν συγγράψει
και υλοποιούσαν οι Σαμαροβενιζέλοι κάτω από τις καταγγελίες, τις
λοιδορίες και τα κηρύγματα μίσους των πρωτοκλασάτων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι λογικό να αισθάνονται πολλαπλά προδομένοι, καθώς θα αρχίσει να
αισθάνεται και η τσέπη τους το τίμημα-στην κυριολεξία – αυτής της
προδοσίας.
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για να μην
καραβοτσακιστεί σε μονοψήφιο εκλογικό ποσοστό, θα πρέπει να επινοήσει
μια καινούργια ιδεολογικοπολιτική πρόταση πάνω στην οποία θα συσπειρώσει
και θα διχάσει. Γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε πως η πόλωση είναι το
βασικό όπλο του κόμματος. Με λόγο πολωτικό και διχαστικό αναρριχήθηκε
στην εξουσία και με παρόμοιο λόγο θα προσπαθήσει να παραμείνει σε αυτήν.
Αν η ριζοσπαστική Αριστερά απέδειξε πως δεν διαθέτει ελάχιστο ίχνος
τσίπας, συγχρόνως απέδειξε πως, με κυνικό τρόπο, είναι ικανή να παράγει
τομές και ρήγματα στην κοινωνία για την επιβίωση της.
Προχθές η κυβερνητική εκπρόσωπος άφησε
να φανεί το νέο πεδίο που θα επιδιώξει ο ΣΥΡΙΖΑ να μεταφέρει την
αντιπαράθεση. Το θεσμικό- συνταγματικό. Προφανώς οι εγκέφαλοι του
κόμματος προτίθενται να παρουσιάσουν ένα συνταγματικό κείμενο πλήρως
ριζοσπαστικό και ιδεολογικοποιημένο και να το θέσουν διλημματικά στα
κόμματα και στην κοινωνία. Τηρουμένων των αναλογιών αυτό έπραξαν με το
περσινό δημοψήφισμα, την πλειοψηφία του οποίου θα προσπαθήσουν να
επανασυγκροτήσουν και τώρα. Μάλιστα να μην εκπλαγούμε αν ακούσουμε και
για Συντακτική Βουλή!
Βέβαια, το 2016 τα περιθώρια ελιγμών του
ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ περιορισμένα, οι αντοχές της κοινωνίας ακόμα πιο πολύ
και η οργή για την, κατ΄εξακολούθηση, εξαπάτηση φαίνεται πως
ξεχειλίζει. Πάντως θα προσπαθήσουν. Στο χέρι της αντιπολίτευσης-κυρίως
της αξιωματικής- είναι να τους τελειώσει μια ώρα αρχύτερα.
Σ. Μουμτζής-liberal.gr
