Αν το νέο κόμμα της Κεντροαριστεράς δημιουργηθεί, τότε δεν θα αρκεί στον Αλέξη Τσίπρα να γράφει άρθρα για τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Θα χρειαστεί να βάλει και ζιβάγκο!
Τις προάλλες μια εφημερίδα που υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και αποθεώνει
συχνά-πυκνά τον Αλέξη Τσίπρα είδε «κόσμο να γελάει» με τις εκλογές για
την ανάδειξη αρχηγού στο ενοποιημένου κόμματος του Κέντρου και της
Κεντροαριστεράς (εδώ).
Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν γελάνε καθόλου. Η ανησυχία τους από τις εξελίξεις στον
χώρο αυτό είναι ήδη έκδηλη. Οι δικές τους δημόσιες αντιδράσεις
επιβεβαιώνουν ότι τους έχει πιάσει -κατά το κοινώς λεγόμενον-
κωλοπιλάλα.
Ας δούμε δυο-τρία παραδείγματα:
1. Τις προάλλες ένας υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ (για την ακρίβεια, έφυγε από το ΠΑΣΟΚ για να μην ψηφίσει Μνημόνιο με το ένα χέρι και πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ, για να το ψηφίσει και με τα δύο), κάλεσε τους υποψήφιους για την ηγεσία του νέου κόμματος «να ξεκαθαρίσουν αν στο σχέδιό τους είναι να συνεργαστούν με τη ΝΔ» (εδώ). Τι τον νοιάζει τον Κουρουμπλή τι θα κάνουν σε ένα άλλο κόμμα, το οποίο μάλιστα ο ίδιος κατηγορεί ως «δεκανίκι της Δεξιάς»; Τον νοιάζει και τον παρανοιάζει. Διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι, αν αυτό που γίνεται τώρα εκεί προχωρήσει ομαλά, στις επόμενες εκλογές ο ίδιος το λιγότερο που θα πάθει είναι να χάσει την υπουργική του καρέκλα και το περισσότερο να μην ξαναδεί τη Βουλή. 2. Ο Παύλος Πολάκης, αυτό το αγλάισμα του αριστερού λόγου, έκατσε κι έγραψε ολόκληρη μαντινάδα για την υποψηφιότητα του Σταύρου Θεοδωράκη. Τι τον κόφτει τον Πολάκη για το ποιος βάζει υποψηφιότητα σε ένα άλλο κόμμα, το οποίο μάλιστα ο ίδιος το θεωρεί «υπηρέτη της διαπλοκής»; Τον κόφτει και τον παρακόφτει. Διότι, μέσα στη μπουνταλοσύνη του, μπορεί να καταλάβει ότι, αν οι διεργασίες στο νέο ενιαίο κόμμα ολοκληρωθούν ομαλά, ο ίδιος μετά τις επόμενες εκλογές θα πάει για βρούβες (ή καλύτερα για χοχλιούς) στην Κρήτη. 3. Ο Νίκος Παππάς, μπαρουτοκαπνισμένος αγωνιστής της Αριστεράς αυτός, θέλει να αφήσει ανοιχτό «το δρόμο των συγκλίσεων» με την Κεντροαριστερά (εδώ). Μέχρι να τον βρει αυτό το δρόμο πορεύεται με τον «σύντροφο» Πάνο Καμμένο». Τι τον κόφτει τον Παππά τι γίνεται σε ένα χώρο, το οποίο (και αυτός) θεωρεί υποχείριο του Μητσοτάκη; Πώς να μην τον κόφτει, αφού γνωρίζει ότι, αν αυτός ο χώρος ενοποιηθεί και εκλέξει σε δύο μήνες τη νέα ηγεσία του, μετά τις επόμενες εκλογές ο ίδιος (ο Παππάς) θα έχει άπλετο χρόνο για να μελετήσει τις εκθέσεις του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας για τις τηλεοπτικές συχνότητες. 4. Κι αν, έπειτα από όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα αμφιβολίες για την κωλοπιλάλα που έχουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε ο Αλέξης Τσίπρας να τις διαλύσει.
1. Τις προάλλες ένας υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ (για την ακρίβεια, έφυγε από το ΠΑΣΟΚ για να μην ψηφίσει Μνημόνιο με το ένα χέρι και πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ, για να το ψηφίσει και με τα δύο), κάλεσε τους υποψήφιους για την ηγεσία του νέου κόμματος «να ξεκαθαρίσουν αν στο σχέδιό τους είναι να συνεργαστούν με τη ΝΔ» (εδώ). Τι τον νοιάζει τον Κουρουμπλή τι θα κάνουν σε ένα άλλο κόμμα, το οποίο μάλιστα ο ίδιος κατηγορεί ως «δεκανίκι της Δεξιάς»; Τον νοιάζει και τον παρανοιάζει. Διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι, αν αυτό που γίνεται τώρα εκεί προχωρήσει ομαλά, στις επόμενες εκλογές ο ίδιος το λιγότερο που θα πάθει είναι να χάσει την υπουργική του καρέκλα και το περισσότερο να μην ξαναδεί τη Βουλή. 2. Ο Παύλος Πολάκης, αυτό το αγλάισμα του αριστερού λόγου, έκατσε κι έγραψε ολόκληρη μαντινάδα για την υποψηφιότητα του Σταύρου Θεοδωράκη. Τι τον κόφτει τον Πολάκη για το ποιος βάζει υποψηφιότητα σε ένα άλλο κόμμα, το οποίο μάλιστα ο ίδιος το θεωρεί «υπηρέτη της διαπλοκής»; Τον κόφτει και τον παρακόφτει. Διότι, μέσα στη μπουνταλοσύνη του, μπορεί να καταλάβει ότι, αν οι διεργασίες στο νέο ενιαίο κόμμα ολοκληρωθούν ομαλά, ο ίδιος μετά τις επόμενες εκλογές θα πάει για βρούβες (ή καλύτερα για χοχλιούς) στην Κρήτη. 3. Ο Νίκος Παππάς, μπαρουτοκαπνισμένος αγωνιστής της Αριστεράς αυτός, θέλει να αφήσει ανοιχτό «το δρόμο των συγκλίσεων» με την Κεντροαριστερά (εδώ). Μέχρι να τον βρει αυτό το δρόμο πορεύεται με τον «σύντροφο» Πάνο Καμμένο». Τι τον κόφτει τον Παππά τι γίνεται σε ένα χώρο, το οποίο (και αυτός) θεωρεί υποχείριο του Μητσοτάκη; Πώς να μην τον κόφτει, αφού γνωρίζει ότι, αν αυτός ο χώρος ενοποιηθεί και εκλέξει σε δύο μήνες τη νέα ηγεσία του, μετά τις επόμενες εκλογές ο ίδιος (ο Παππάς) θα έχει άπλετο χρόνο για να μελετήσει τις εκθέσεις του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας για τις τηλεοπτικές συχνότητες. 4. Κι αν, έπειτα από όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα αμφιβολίες για την κωλοπιλάλα που έχουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε ο Αλέξης Τσίπρας να τις διαλύσει.
Αυτός έγραψε ολόκληρο άρθρο
για τον Ανδρέα Παπανδρέου, ανήμερα της 3ης Σεπτέμβρη (σήμερα), για να
πει ότι είναι ο συνεχιστής του! Γιατί δεν το έγραφε πέρσι, πρόπερσι ή το
2014, όταν η επέτειος ήταν «στρογγυλή» (40 χρόνια από το 1974);
Απλούστατα διότι τώρα ο χώρος, τον οποίο ενοποίησε τότε ο Ανδρέας, είναι
στα πρόθυρα της επανενοποίησής του. Τον καίει, λοιπόν, πολύ τον Τσίπρα
αυτό που πάει να γίνει. Διότι ξέρει πολύ καλά ότι, αν γίνει, πολλοί
«δανεικοί» ψηφοφόροι, που πήρε το 2015, θα γυρίσουν στην κοιτίδα τους.
Και τότε δεν θα μπορεί κανένας Καμμένος να κρατήσει το ΣΥΡΙΖΑίικο τρένο
στις ράγες του. Και οι δύο μαζί, μετά τις προσεχείς εκλογές, θα
αγναντεύουν με κιάλια τις καρέκλες της πολυπόθητης εξουσίας.
Γι’ αυτό, λοιπόν, τρέχουν και δεν φτάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ με όσα
συμβαίνουν στο διπλανό μαγαζί. Η ταραχή τους είναι ολοφάνερη πριν καλά
-καλά ξεκινήσει εκεί η διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού. Τι θα γίνει όταν
ολοκληρωθεί και οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείξουν τις (πρόσθετες)
απώλειες που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή τη φορά όχι μόνο προς τη ΝΔ, αλλά
και προς το κεντρώο-κεντροαριστερό κόμμα;
Η (σημερινή) ανησυχία τους θα εξελιχθεί σε πανικό. Και τότε στον
Τσίπρα δεν θα φτάνει να γράφει άρθρα για τον Ανδρέα.
Θα χρειαστεί να
φορέσει και κανένα ζιβάγκο…
Γ. Καρελιάς-protagon.gr
