Ζούμε σε μια παραμυθένια χώρα.
Λαικά
σπίτια δεν πρόκειται να βγουν σε πλειστηριασμό.
Το μέρισμα θα φτάσει για
ακόμη περισσότερους.
Απολύσεις από τις εταιρείες που ιδιωτικοποιούνται,
δεν πρόκειται να γίνουν.
Οι επενδύσεις θα είναι τόσο πολλές που δεν θα
προλαβαίνουμε να τις απορροφήσουμε, και διόδια οι κάτοικοι της Βορείου
Ελλάδας δεν πρόκειται να πληρώσουν όταν θα διέρχονται από την Εγνατία.
Ολα είναι ωραία και όμορφα, και το πιο
όμορφο απ’ όλα είναι το αριστερό μνημόνιο. Δεν έχει σημασία πως, πότε
και αν θα γίνουν όλα τα παραπάνω. Αρκεί που η κυβέρνηση μας προσκαλεί να
μοιραστούμε την δική της εικονική πραγματικότητα.
Εικονική, γιατί κάθε μια από τις
παραπάνω δεσμεύσεις στηρίζεται και σε ένα ωραίο, μικρό ή μεγάλο
"παραμύθι", αφού στην πράξη το έργο δεν βγαίνει. Οσο πιο μεγάλη είναι η
αντίφαση ανάμεσα στις προεκλογικές υποσχέσεις και την
πραγματικότητα, τόσο πιο μεγάλο γίνεται και το "παραμύθι" για να γίνει
πειστικό.
Στην περίπτωση των πλειστηριασμών η
κυβέρνηση νόμιζε ότι
θα έβρισκε στήριγμα στην "συμφωνία κυρίων" με τις
τράπεζες για ένα άτυπο μορατόριουμ για ακίνητα αξίας έως 300.000
ευρώ. Αλλά οι τράπεζες είχαν εξαρχής ξεκαθαρίσει ότι το πάγωμα θα
ισχύσει μέχρι το τέλος του έτους. Αυτό σημαίνει στην πράξη, ότι υπό τη
δαμόκλειο σπάθη της ΕΚΤ, και καθώς τα stress test θα πλησιάζουν, θα
αρχίσουμε να βλέπουμε όλο και περισσότερους πλειστηριασμούς για κάθε
είδος ακινήτων. Ακριβά και φθηνά, βίλες και μικρά διαμερίσματα. Αλλωστε
τα λεγόμενα "λαικά σπίτια", είναι ένας ακόμη συριζαικός νεολογισμός
δίχως πραγματικό και ουσιαστικό αντίκρυσμα, καθώς μπορεί να συμπεριλάβει
τα πάντα. Νομικά ωστόσο τέτοιος όρος δεν υπάρχει. Ακριβώς λοιπόν για να
εκπληρωθούν οι στόχοι, όσο εξαντλείται το απόθεμα των στρατηγικών
κακοπληρωτών, οι πλειστηριασμοί θα πιάνουν τα πάντα. Ας μην ξεχνάμε ότι
οι δανειστές έχουν ζητήσει μέσα στο 2018 να διενεργηθούν 18.000
πλειστηριασμοί.
Ενα άλλο ιερό σύμβολο των κινημάτων
διαμαρτυρίας από τα οποία γεννήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τα διόδια. Προ ημερών
ο πασοκογενής Χρήστος Σπίρτζης έταξε τζάμπα διέλευση από την Εγνατία
Οδό στους κατοίκους και τις επιχειρήσεις όλων των όμορων στον
αυτοκινητόδρομο δήμων. Είναι μια οδός διαφυγής για να ξεφύγει η
κυβέρνηση και οι τοπικοί συριζαίοι βουλευτές από τις παλιές τους
υποσχέσεις. Εκείνες που έδιναν όταν βροντοφώναζαν στα διόδια μαζί με το
κίνημα "Δεν Πληρώνω". Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκασμένος να στηρίξει τη
μνημονιακή δέσμευση για την κατασκευή δεκάδων διοδίων στην Εγνατία Οδό
και τους τρεις κάθετους άξονες – που αποτελούν ένα από τα προαπαιτούμενα
της τρίτης αξιολόγησης, αφού ο δρόμος βρίσκεται προς ιδιωτικοποίηση.
Αλήθεια, ποιος εργολάβος θα πάει να αγοράσει έναν δρόμο από τον οποίο θα
χάνει τα μισά σχεδόν έσοδα;
Ενα άλλο πικρό ποτήρι που αποφάσισε να
πιει η κυβέρνηση για να παραμείνει στην εξουσία, αφορά την πώληση
μονάδων της ΔΕΗ. Εδώ ο Γιώργος Σταθάκης έχει τάξει πολλά στη ΓΕΝΟΠ και
τους συριζαίους βουλευτές και πολιτευτές από τους νομούς της
Δ.Μακεδονίας και της Αρκαδίας, όπου βρίσκονται οι προς πώληση μονάδες.
Από το ότι η λύση που επελέγη είναι καλύτερη της Μικρής ΔΕΗ του Σαμαρά,
διάφορα περί μεταλιγνιτικής εποχής και πράσινης στροφής, καθώς και ότι
θα διατηρηθούν και οι 1.300 θέσεις εργασίας στα εργοστάσια που θα
αλλάξουν χέρια. Αλήθεια, ποιός ιδιώτης θα πάει να αγοράσει μονάδες της
ΔΕΗ, όταν πρόκειται να επωμιστεί το μεγαλύτερο τους κόστος, δηλαδή το
μισθολογικό ;
Τα παραμύθια είναι ωραία, όσο υπάρχουν
αυτιά για να τα πιστεύουν. Οταν όμως έρχεται η ώρα της αλήθειας τα
ψέματα ξεσκεπάζονται. Αλλο είναι να υποστηρίζεις ότι οι πλειστηριασμοί
αφορούν μόνο στρατηγικούς κακοπληρωτές και ακίνητα άνω των 300.000 ευρώ,
και άλλο είναι να αποκαλύπτεται ότι απειλούνται με πλειστηριασμούς
ακόμη και μικρά διαμερίσματα, για οφειλές 15.000 και 30.000 ευρώ.
Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση είχε καταφέρει
να αφήνει τις αντιφάσεις και αστοχίες της να χάσκουν σε κοινή θέα- βλέπε
τον "υπογράφω αλλά με πόνο" Χρ. Σπίρτζη- και να τις προσπερνά, δίχως να
βουλιάζει μέσα τους. Βέβαια, ούτε τα λάθη στην οικονομία, ούτε οι 24
νεκροί από πλημμύρες το Νοέμβριο, ούτε το Καμμένος Gate, τίποτα δεν
φαίνεται να έχει αγγίξει τόσο το συριζαικό DNA όσο οι πλειστηριασμοί.
Αραγε θα καταφέρει να προσπεράσει και
αυτό τον κάβο ; Το σίγουρο είναι ότι θα καταφύγει στην ήδη δοκιμασμένη
συνταγή, δηλαδή να περάσει στην αντεπίθεση η οποία μπορεί να φαίνεται
άσφαιρη, μπορεί να γίνεται με όρους πολιτικού και αισθητικού ρετρό, αλλά
αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συγκρατήσει έναν πυρήνα
υποστήριξης. Αυτό το μείγμα την έχει φέρει ως εδώ.
Δεν ενδιαφέρεται να
κυβερνήσει.
Ενδιαφέρεται πρωτίστως να μην πέσει.
Γ. Φιντικάκης-liberal.gr
