Είχε λάδι; Την βγάζαμε! Δεν είχε; Υποφέραμε…
Έκτοτε ταύτιζα το λάδι (και τους ελαιώνες) με τον… πλούτο! Για άλλους
ήταν το πετρέλαιο, για άλλους το χρυσάφι και για μένα το… λάδι!
Ακόμα και σήμερα.
Και ζηλεύω όσους έχουν την δυνατότητα να φεύγουν σήμερα από την
Αυστραλία και να πηγαίνουν στην Ελλάδα για να μαζέψουν το λάδι τους!
Ξέρω μερικούς.
Το έκανε ο αδελφός μου ο Νίκος και το κάνει εδώ και αρκετά χρόνια ο γνωστός ομογενής Δημήτρης Αποστολόπουλος.
Μόνο που εκείνος το κάνει πιο …συστηματικά!
Όπως είχαμε γράψει και
παλαιότερα στον «Νέο Κόσμο» ο Δημήτρης Αποστολόπουλος περνά ένα μεγάλο
μέρος του χρόνου του στην Κορώνη της Μεσσηνίας από όπου κατάγεται.
Εκεί καλλιεργεί τα χωράφια του και τα αμπέλια του, κάνει κρασί και μαζεύει τις ελιές του.
Έφτιαξε το σπίτι του, δημιούργησε ένα νέο ελαιώνα και κάθε χρόνο
πάει εκεί, καλλιεργεί τα χωράφια του και παράγει εξαιρετικής ποιότητας
ελαιόλαδο.
Και όχι μόνο αυτό! Τώρα εισάγει το ελαιόλαδο του και στην Αυστραλία και το διαθέτει σε καταστήματα και ομογενείς.
«Δεν μιλάμε για μεγάλες ποσότητες αλλά για εξαιρετικό λάδι και αυτό
είναι που μου δίνει την μεγαλύτερη ικανοποίηση» λέει ο κ. Αποστολόπουλος
στο «Νέο Κόσμο».
Η νέα σοδειά του έφθασε ήδη στην Αυστραλία και όσοι ενδιαφέρονται να
το προμηθευτούν παρακαλούνται να του τηλεφωνήσουν στον αριθμό 0412 343
256.
Από την εφημερίδα της Ομογένειας «Νέος Κόσμος»,