Γράφει η Νάντια Γιαννακοπούλου
Αντίθετα, τοποθετήθηκε σε μια λαϊκιστική βάση για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς και προωθούσε τον διχασμό, τον λαϊκισμό και τις ακρότητες.
Το παραπάνω δίλημμα τέθηκε στην πρώτη γραμμή στον εσωτερικό πολιτικό διάλογο, τη στιγμή που στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς, οι δημόσιες τοποθετήσεις σε πολιτικό και ακαδημαϊκό επίπεδο, επικεντρώνονταν στα υπέρ και τα κατά της παραμονής της χώρας μας στο ευρώ.
Το δίλημμα αυτό, τέθηκε υπό τη μορφή «καλοί ή κακοί» με σκοπό να εμφανιστούν κάποιοι που είναι δήθεν πατριώτες, κοινωνικά ευαίσθητοι και αντιστέκονται στους ξένους τοκογλύφους, δυνάστες κτλ. και κάποιοι άλλοι που δήθεν είναι ανάλγητοι, προδότες, δοσίλογοι κ.τ.λ.
Φυσικά, στην κατεύθυνση της ενδυνάμωσης αυτού του δίπολου, συνέδραμαν με τον καλύτερο τρόπο, τόσο οι πολλές λανθασμένες πτυχές του ίδιου του Μνημονίου, όσο και οι εκατέρωθεν ακρότητες και ο λαϊκισμός.
Τόσο οι βλακώδεις δηλώσεις του τύπου «το Μνημόνιο είναι ευλογία» όσο και οι λαϊκιστικές κορώνες τύπου «Τσολάκογλου», «κρεμάλες» κτλ.
Πλέον, ωστόσο, τόσο το συγκεκριμένο, όσο και άλλα ψευτοδιλήμματα που έθεσαν διάφοροι τους τελευταίους μήνες, μετατράπηκαν ή θα μετατραπούν «εν ευθέτω χρόνο» σε παγίδες που έπεσαν ή θα πέσουν και οι ίδιοι μέσα.
Η αρχή έγινε από την «αντιμνημονιακή» Νέα Δημοκρατία της… σκληρής διαπραγμάτευσης, που σε μια νύχτα έγινε υπερμνημονιακή χωρίς ξεκάθαρη διαπραγματευτική θέση.
Η συνέχεια έγινε με τον, επίσης, «αντιμνημονιακό» ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που από την καταγγελία του μνημονίου και την επιστροφή στη δραχμή κατέληξε στο ευρώ και τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Κι έπονται κι άλλοι…
Οι πρόσφατες εκλογές, μας κατέδειξαν ότι τόσο τα πραγματικά διλήμματα όσο και οι απαντήσεις τους τίθενται μόνο από τον λαό. Αυτόν που στην συντριπτική του πλειοψηφία που ξεπερνά το 85% τάσσεται αναφανδόν υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ, απαντώντας ξεκάθαρα σε αυτό το δίλημμα.
Το ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα πήρε σαφή και ξεκάθαρη θέση υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.
Με πράξεις για τις οποίες πλήρωσε βαρύ πολιτικό κόστος, αλλά και και σαφείς θέσεις και προτάσεις για το μέλλον! Όχι με ανέξοδα λόγια και θολές υποσχέσεις…
Το ΠΑΣΟΚ, βαδίζοντας στο δρόμο της υπευθυνότητας, με σεβασμό στις θυσίες του ελληνικού λαού, έκανε λάθη για τα οποία πλήρωσε, αλλά πέτυχε και πολλά…
Μειώσαμε δραστικά το χρέος κατά 106 δισεκατομμύρια ευρώ, απαλλάσσοντας τη χώρα και τους πολίτες από δημόσιο χρέος ύψους 50 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ.
Σώσαμε τις τράπεζες και συγκεκριμένα τα 170 δισεκατομμύρια καταθέσεων των Ελλήνων και όχι τους τραπεζίτες, όπως δημαγωγικά διαλαλούν οι δυνάμεις της ανευθυνότητας πριν αναγκαστούν σε άλλη μια «κωλοτούμπα».
Εξασφαλίσαμε εκατοντάδες δις ευρώ ρευστότητας στην αγορά με τη νέα δανειακή σύμβαση, μέσω μιας σκληρής διαπραγμάτευσης που θα φέρει νέες επενδύσεις και θα ανασυντάξει το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας.
Όλες αυτές οι κατακτήσεις και οι θυσίες του ελληνικού λαού πρέπει να έχουν την ανάλογη συνέχεια που μέσω της οργανωμένης αναθεώρησης της δανειακής σύμβασης θα δώσουν ένα οριστικό τέλος σε όλα αυτά που τροφοδοτούν την ύφεση και την ανεργία.
Μόνο έτσι, θα επαναφέρουμε την ελπίδα στον άνεργο νέο, τον οικογενειάρχη που έμεινε χωρίς δουλειά, στο μικρομεσαίο επαγγελματία που ασφυκτιά, στον αγρότη, στον χαμηλόμισθο και στον χαμηλοσυνταξιούχο που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και βλέπουν τις προοπτικές τους για το μέλλον να περιορίζονται δραματικά.
Η γραμμή της οργανωμένης αναθεώρησης της σύμβασης πάνω σε συγκεκριμένη βάση που έχει προτείνει το ΠΑΣΟΚ είναι η μόνη θετική, συγκροτημένη και υπεύθυνη πρόταση. Είναι η πρόταση που ενώνει το λαό, χωρίς να τροφοδοτεί τον κοινωνικό και εθνικό διχασμό μέσα από ψευτοδιλήμματα που εν τέλει δεν έχουν καμία ουσία.
Είναι η πρόταση που ανταποκρίνεται στη λαϊκή απαίτηση της αναθεώρησης της δανειακής σύμβασης, αλλά κρατώντας την Ελλάδα με ασφάλεια μέσα στο ευρώ. Γιατί επί της ουσίας, αυτό είναι το ζητούμενο των εκλογών…
Τον τελευταίο χρόνο, τα κόμματα και οι πολίτες έχουν κληθεί να απαντήσουν και να πάρουν θέση σε μια σειρά από διλήμματα, το επικρατέστερο εκ των οποίων αποτυπώθηκε με τους απλοϊκούς όρους, «μνημονιακός ή αντιμνημονιακός».
Μάλιστα, το δίλημμα αυτό, υπό τη μορφή που τέθηκε, απέκρυπτε την πραγματική ουσία του ζητήματος που ήταν και είναι η παραμονή της χώρας στο ευρώ.Αντίθετα, τοποθετήθηκε σε μια λαϊκιστική βάση για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς και προωθούσε τον διχασμό, τον λαϊκισμό και τις ακρότητες.
Το παραπάνω δίλημμα τέθηκε στην πρώτη γραμμή στον εσωτερικό πολιτικό διάλογο, τη στιγμή που στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς, οι δημόσιες τοποθετήσεις σε πολιτικό και ακαδημαϊκό επίπεδο, επικεντρώνονταν στα υπέρ και τα κατά της παραμονής της χώρας μας στο ευρώ.
Το δίλημμα αυτό, τέθηκε υπό τη μορφή «καλοί ή κακοί» με σκοπό να εμφανιστούν κάποιοι που είναι δήθεν πατριώτες, κοινωνικά ευαίσθητοι και αντιστέκονται στους ξένους τοκογλύφους, δυνάστες κτλ. και κάποιοι άλλοι που δήθεν είναι ανάλγητοι, προδότες, δοσίλογοι κ.τ.λ.
Φυσικά, στην κατεύθυνση της ενδυνάμωσης αυτού του δίπολου, συνέδραμαν με τον καλύτερο τρόπο, τόσο οι πολλές λανθασμένες πτυχές του ίδιου του Μνημονίου, όσο και οι εκατέρωθεν ακρότητες και ο λαϊκισμός.
Τόσο οι βλακώδεις δηλώσεις του τύπου «το Μνημόνιο είναι ευλογία» όσο και οι λαϊκιστικές κορώνες τύπου «Τσολάκογλου», «κρεμάλες» κτλ.
Πλέον, ωστόσο, τόσο το συγκεκριμένο, όσο και άλλα ψευτοδιλήμματα που έθεσαν διάφοροι τους τελευταίους μήνες, μετατράπηκαν ή θα μετατραπούν «εν ευθέτω χρόνο» σε παγίδες που έπεσαν ή θα πέσουν και οι ίδιοι μέσα.
Η αρχή έγινε από την «αντιμνημονιακή» Νέα Δημοκρατία της… σκληρής διαπραγμάτευσης, που σε μια νύχτα έγινε υπερμνημονιακή χωρίς ξεκάθαρη διαπραγματευτική θέση.
Η συνέχεια έγινε με τον, επίσης, «αντιμνημονιακό» ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που από την καταγγελία του μνημονίου και την επιστροφή στη δραχμή κατέληξε στο ευρώ και τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Κι έπονται κι άλλοι…
Οι πρόσφατες εκλογές, μας κατέδειξαν ότι τόσο τα πραγματικά διλήμματα όσο και οι απαντήσεις τους τίθενται μόνο από τον λαό. Αυτόν που στην συντριπτική του πλειοψηφία που ξεπερνά το 85% τάσσεται αναφανδόν υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ, απαντώντας ξεκάθαρα σε αυτό το δίλημμα.
Το ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα πήρε σαφή και ξεκάθαρη θέση υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.
Με πράξεις για τις οποίες πλήρωσε βαρύ πολιτικό κόστος, αλλά και και σαφείς θέσεις και προτάσεις για το μέλλον! Όχι με ανέξοδα λόγια και θολές υποσχέσεις…
Το ΠΑΣΟΚ, βαδίζοντας στο δρόμο της υπευθυνότητας, με σεβασμό στις θυσίες του ελληνικού λαού, έκανε λάθη για τα οποία πλήρωσε, αλλά πέτυχε και πολλά…
Μειώσαμε δραστικά το χρέος κατά 106 δισεκατομμύρια ευρώ, απαλλάσσοντας τη χώρα και τους πολίτες από δημόσιο χρέος ύψους 50 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ.
Σώσαμε τις τράπεζες και συγκεκριμένα τα 170 δισεκατομμύρια καταθέσεων των Ελλήνων και όχι τους τραπεζίτες, όπως δημαγωγικά διαλαλούν οι δυνάμεις της ανευθυνότητας πριν αναγκαστούν σε άλλη μια «κωλοτούμπα».
Εξασφαλίσαμε εκατοντάδες δις ευρώ ρευστότητας στην αγορά με τη νέα δανειακή σύμβαση, μέσω μιας σκληρής διαπραγμάτευσης που θα φέρει νέες επενδύσεις και θα ανασυντάξει το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας.
Όλες αυτές οι κατακτήσεις και οι θυσίες του ελληνικού λαού πρέπει να έχουν την ανάλογη συνέχεια που μέσω της οργανωμένης αναθεώρησης της δανειακής σύμβασης θα δώσουν ένα οριστικό τέλος σε όλα αυτά που τροφοδοτούν την ύφεση και την ανεργία.
Μόνο έτσι, θα επαναφέρουμε την ελπίδα στον άνεργο νέο, τον οικογενειάρχη που έμεινε χωρίς δουλειά, στο μικρομεσαίο επαγγελματία που ασφυκτιά, στον αγρότη, στον χαμηλόμισθο και στον χαμηλοσυνταξιούχο που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και βλέπουν τις προοπτικές τους για το μέλλον να περιορίζονται δραματικά.
Η γραμμή της οργανωμένης αναθεώρησης της σύμβασης πάνω σε συγκεκριμένη βάση που έχει προτείνει το ΠΑΣΟΚ είναι η μόνη θετική, συγκροτημένη και υπεύθυνη πρόταση. Είναι η πρόταση που ενώνει το λαό, χωρίς να τροφοδοτεί τον κοινωνικό και εθνικό διχασμό μέσα από ψευτοδιλήμματα που εν τέλει δεν έχουν καμία ουσία.
Είναι η πρόταση που ανταποκρίνεται στη λαϊκή απαίτηση της αναθεώρησης της δανειακής σύμβασης, αλλά κρατώντας την Ελλάδα με ασφάλεια μέσα στο ευρώ. Γιατί επί της ουσίας, αυτό είναι το ζητούμενο των εκλογών…