ΜΕΣΣΗΝΙΑ-Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ

Γράφει ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΡΑΒΟΛΑΙΜΟΣ

ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

      Πληροφορηθήκαμε δια του Τύπου, ότι προχωρούν ήδη, οι διαδικασίες λειτουργίας των Δημοτικών Λιμενικών Ταμείων Πύλου και Καλαμάτας. Και δίπλα τους, θα λειτουργεί, λέει,  και το κρατικό Λιμενικό Ταμείο.  Για να κάνει τι; Τι μόρφωμα θα είναι αυτό, με τι αρμοδιότητες και  ποια τα γεωγραφικά του όρια;

    Θα τρελαθούμε εντελώς σε αυτόν τον τόπο. Δεν φτάνει που ξαναγυρίζουμε στην παλιά διαδικασία κατακερματισμού της λιμενικής ζώνης του Νομού,  « ράβε ξήλωνε δουλειά να μου σου λείπει», το κάνουμε με τρόπο που η όλη προσπάθεια να ναρκοθετείται εν τη γενέσει της.

    Πίστευα πάντοτε ότι,  με ένα λιμάνι εθνικής σημασίας, όπως είναι της Καλαμάτας και ένα φυσικό λιμάνι προδιαγραφών, όπως είναι αυτό της Πύλου, θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας  οργανισμός λιμένων Μεσσηνίας, με αξιώσεις και απεριόριστες δυνατότητες, που να λειτουργεί με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαμε  σε συνεργασία με ιδιώτες επενδυτές να πετύχουμε  την αναγκαία αναβάθμιση των λιμενικών υποδομών του Νομού στα σύγχρονα δεδομένα και να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη.

     Αυτό δυστυχώς δεν έγινε και επελέγησαν άλλες λύσεις. Αντί όμως της δημιουργίας ισχυρών, ευέλικτων και αποτελεσματικών δημοτικών λιμενικών σχημάτων, δυνάμενων να αυτενεργήσουν,  δημιουργούνται παράλληλα,  περίεργα και άχρηστα κρατικά  όργανα των οποίων η  ύπαρξη και λειτουργία  δεν εξυπηρετεί πλέον κανέναν απολύτως σκοπό.

   Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να λειτουργήσουν  μόνο δύο Δημοτικά λιμενικά ταμεία στο Νομό. Της Καλαμάτας και της Πύλου.     
Το δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Καλαμάτας να ελέγχει την λιμενική ζώνη μέχρι και την Τραχύλα  Δυτικής Μάνης, με τη συμμετοχή στη διοίκηση εκπροσώπων του γειτονικού Δήμου και αντιστοίχως το Λιμενικό Ταμείο Πύλου, τη λιμενική ζώνη μέχρι την Κυπαρισσία, με τη συμμετοχή στη διοίκηση εκπροσώπων του ομώνυμου  Δήμου.

   Τα  περί διατήρησης λοιπόν  και του κρατικού Λιμενικού Ταμείου, αξιολογούνται ως απαράδεκτες και σε πλήρη αστοχία αποφάσεις.  

   Αν συμβεί αυτό,  η επικάλυψη αρμοδιοτήτων, είναι βέβαιον ότι θα δημιουργήσει μια άνευ προηγουμένου γραφειοκρατία, που θα έχει ως επακόλουθο αποτέλεσμα την στασιμότητα και παρεμπόδιση κάθε αναπτυξιακής παρέμβασης. Και βεβαίως θα επιβαρύνει και το κρατικό προϋπολογισμό  με επί πλέον  έξοδα για τη λειτουργία μιας υπηρεσίας  που δεν θα έχει στην ουσία καμιά αρμοδιότητα και κανένα έσοδο.

    Είναι φανερό ότι οι δύο Δημοτικές Αρχές στους Δήμους των οποίων επίκειται να λειτουργήσουν λιμενικά ταμεία, θα πρέπει να αντιδράσουν σε αυτή τη λύση με κάθε πρόσφορο και νόμιμο τρόπο. Προς αυτή την κατεύθυνση,  η συνεργασία τους με την Αιρετή Περιφέρεια Πελοποννήσου και την Γενική Γραμματεία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης είναι απολύτως απαραίτητη.

    Σε ότι δε τους αφορά, καλό θα είναι οι θέσεις των Προέδρων των νέων Ταμείων, να συνεχίσουν να είναι άμισθες, όπως και πριν. Οι ώρες είναι κρίσιμες, η χώρα παλεύει με τεράστιες δυσκολίες  να σταθεί όρθια  και θα πρέπει οι πάντες να αναλογιστούν τις ευθύνες τους.

    Στη βάση αυτής της εθνικής παραδοχής, οι  οικονομίες  με περιστολή δαπανών δεν μπορεί να είναι απλώς λόγοι περί της αληθείας, αλλά να πραγματοποιούνται επί τέλους ως παραδειγματικό γεγονός.