Σαν σήμερα, στις 11 Μάη 1825, ο
Ιμπραήμ καταλαμβάνει το Νεόκαστρο της Πύλου.
Τα γεγονότα εξελίχτηκαν ως εξής: Ο
Ιμπραήμ έβαλε στόχο την κατάληψη του Νεόκαστρου ώστε να προχωρήσει ανενόχλητος,
όπως πίστευε, στο εσωτερικό της Πελοποννήσου. Μετέφερε πολλά πυροβόλα όπλα από
την ξηρά, τα οποία σε συνδυασμό με τα κανόνια των φρεγατών, βομβάρδιζαν τα
γερασμένα τείχη του κάστρου. Τη χειρότερη όμως ζημιά την έκανε η διακοπή του νερού,
αφού ο Ιμπραήμ κατάφερε να καταστρέψει το υδραγωγείο. Η ζωή των πολιορκημένων
έγινε αφόρητη, αλλά το ηθικό τους είχε ενισχυθεί κάπως με την άφιξη των Μακρυγιάννη, Παναγιώτη Γιατράκου και Γεωργίου Μαυρομιχάλη, γιού του Πετρόμπεη.
Ο Ιμπραήμ ζήτησε την παράδοση του
φρουρίου και απέστειλε γι' αυτόν τον σκοπό τον Χατζηχρήστο, τον επίσκοπο
Μεθώνης και τον εξισλαμισμένο Γάλλο αξιωματικό Σουλεϋμάν μπέη. Οι αρχηγοί των
Ελλήνων απέρριψαν την πρόταση παράδοσης και ο Αιγύπτιος πασάς οργισμένος
βομβάρδισε ακατάπαυστα για τρεις ημέρες το Νεόκαστρο. Ήδη οι ρωγμές στα τείχη
ήταν αισθητές και μάταια οι αμυνόμενοι προσπαθούσαν να τις επιδιορθώσουν
τοποθετώντας πέτρες και σύροντας βράχια.
O Ιμπραήμ ζήτησε εκ
νέου απεσταλμένους των Ελλήνων, τους οποίους οδήγησε στη σκηνή του, κάνοντας
επίδειξη του πλούτου του και της ισχύος του. Ένας από τούς απεσταλμένους ήταν
ο Μακρυγιάννης, ο οποίος
είδε τον πασά, καθισμένο σε πανάκριβα χαλιά μέσα στο πελώριο τσαντίρι του,
περιστοιχισμένο από τα ρετζάλια του, τούς Τσιμπούκ - Ογλάν (νέους πού άναβαν τα
τσιμπούκια του και διασκέδαζαν με κάθε τρόπο τον πασά) και φυσικά τις αμέτρητες
Χριστιανές σκλάβες του χαρεμιού του. Ο Ιμπραήμ προσέφερε ρούμι και έδειξε
αμέσως πόσο καλά ήταν πληροφορημένος για τις ελλείψεις τού κάστρου και για την
κακή κατάσταση των αμυνομένων.
Τελικά οι Έλληνες αποφάσισαν να
παραδώσουν το Νεόκαστρο,
αλλά με τον όρο να τους παραλάβ αγγλικό πολεμικό πλοίο, με το οποίο ζητούσαν
από τον πλοίαρχο να προσεγγίσει και να παραλάβει τούς Έλληνες. Ο Κύπριος έπεσε στη
θάλασσα, αλλά έγινε στ ουν ευρωπαϊκά πλοία και όχι αιγυπτιακά. Πώς όμως θα
ειδοποιούσαν τα ευρωπαϊκά πλοία, αφού ο Ιμπραήμ δεν τούς επέτρεπε την έξοδο;
Βρέθηκε τότε ένας νεαρός Κύπριος
ναύτης ονόματι Μιχαήλ, ο οποίος ανέλαβε να μεταφέρει ένα γράμμα των
πολιορκημένων στο πλησιέστερο όχος των Αιγυπτίων ναυτών, οι οποίοι τον
πυροβολούσαν διαρκώς από τα πλοία τους. Τελικά ο κολυμβητής κατάφερε
εξαντλημένος από την κούραση και τα τραύματα να φθάσει στο αγγλικό πολεμικό και
να συνεννοηθεί με τον καπετάνιο τού πλοίου, ώστε η μεταφορά των Ελλήνων να
γίνει με τη μεσολάβηση του.
Ο Ιμπραήμ, παρά τη συμφωνία, απέσπασε εξήντα τρείς
αιχμαλώτους τους οποίους και καρατόμησε.
Τους αρχηγούς Γιατράκο και
Γεώργιο Μαυρομιχάλη (μελλοντικό
δολοφόνο τού Καποδίστρια), τους αντήλλαξε μετά από μερικούς μήνες με
σημαντικούς Τούρκους αιχμαλώτους.
Ο Βουφραδιώτης
