Ας δούμε λοιπόν τι είδους πόλεμος μπορεί να γινει–της Ρωσίας με την
Τουρκία, χώρας-μελους του ΝΑΤΟ. Πως θα εξελιχθεί ένας τέτοιος πόλεμος; Η
«Πράβδα» συζήτησε το θέμα με σοβαρούς στρατιωτικούς αναλυτές και
κατέγραψε τις απόψεις τους.
Ο Μιχαήλ Αλεξαντροφ, προϊστάμενος του Κέντρου
Στρατιωτικών και Πολιτικών Μελετών πιστεύει ότι σε περίπτωση πολέμου η
Ρωσία πρέπει να κάνει ευθύς αμέσως χρήση πυρηνικών όπλων επειδή
διακυβεύεται η ύπαρξη της χώρας. «Θα ήταν λάθος της Ρωσίας να μη
χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα.
Η Δύση και η Τουρκία θα επιχειρήσουν να μας ωθήσουν σε πόλεμο φθοράς, όπως στον Κριμαϊκό πόλεμο του 1853-1856. Δηλαδή σε βραδεία κλιμάκωση των επιχειρήσεων, με εξεγέρσεις στην περιοχή του Καυκάσου, ενώ και η ρωσική μονάδα στη Συρία θα εξοντωθεί. Η Δύση θα βοηθήσει την Τουρκία–θα εγκατασταθούν στο έδαφος της στρατιωτικές δυνάμεις και αεροπορία υψηλής τεχνολογίας. Θα εφαρμόσουν την τακτική του πολέμου βραδείας τριβής.
Κατά την άποψη μου, αν πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία αυτός θα είναι πόλεμος αποφασιστικής σημασίας, ταχύς και σύντομος. Η Ρωσία θα πρέπει να καταφέρει πυρηνικά πλήγματα σε στόχους στρατιωτικούς και στην υποδομή της Τουρκίας από την πρώτη στιγμη–όχι, φυσικά, σε πόλεις όπου ζουν άνθρωποι, αλλά στα στρατηγεία, στα μεγάλα κέντρα επικοινωνίας, στις αποθήκες όπλων, στα αεροδρόμια και στα λιμάνια.
Από τις πρώτες ώρες του πολέμου η Ρωσία πρέπει να καταστρέψει όλη την στρατιωτική υποδομή της χώρας. Και δεν χρειάζονται βαλιστικοί πύραυλοι για αυτά τα πλήγματα. Αρκούν οι πύραυλοι Iskander-M με πυρηνικές κεφαλές. Μόλις η στρατιωτική υποδομή καταστραφεί θα κινηθούν ρωσικές δυνάμεις και θα καταλάβουν την περιοχή των Στενών».
Και η Δύση; Η Δύση δεν θα έχει χρόνο να αντιδράσει. Οι ευρωπαϊκές χώρες θα φοβηθούν τόσο πολύ που ούτε θα τολμήσουν να επεμβούν. Οι Αμερικανοί θα πρέπει να επιλεξουν–είτε να αρχίσουν έναν στρατηγικό πυρηνικό πόλεμο με τη Ρωσία είτε όχι. Αποτελεσμα–η Ρωσία θα καταλάβει την περιοχή των Στενών. Όλη η άλλη χώρα θα μείνει στην Τουρκία, λέγει ο Μιχαήλ Αλεξαντρωφ.
Υπάρχει και μη πυρηνικό σενάριο και το παρουσιάζει ο Σεργκέι Ερμακωφ, υποδιευθυντής του Κέντρου Ανάλυσης RΙSΙ της Ταυριδας. Λέγει:
«Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξει πραγματική σύγκρουση. Η χρήση πυρηνικών όπλων γίνεται μόνο σε έσχατη αναγκη. Σε έναν “κανονικό» πόλεμο τα πάντα αποκτούν χαρακτήρα στρατιωτικού μεσου. Υπάρχουν πολλοί παίκτες εναντίον της Τουρκίας. Σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης οι Κούρδοι θα κάνουν την περιοχή κομμάτια καθώς ο πόλεμος είναι το στοιχείο τους».
«Από στρατιωτικής πλευράς η Τουρκία είναι ισχυρή αλλά όχι τόσο που να μπορεί να αντιμετωπίσει τη Ρωσία. Ο στόλος μας είναι σε θέση να καταφέρει πλήγματα από πολύ μακριά, και πέρα από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Νικητής σε έναν σύγχρονο πόλεμο είναι εκείνος που χρησιμοποιεί διαφορετικές δυνάμεις και το πιο αναπτυγμένο σύστημα ελέγχου της μάχης.
Η Ρωσία έχει ένα πλεονέκτημα εδω–έχουμε το δορυφορικό σύστημα καθορισμού θέσεων και το σύστημα παρακολούθησης και ελέγχου της μάχης τα οποία μας δίδουν πλήρη εικόνα του θεάτρου στρατιωτικών επιχειρήσεων ανά πάσα στιγμή. Φυσικά, θα χρησιμοποιήσουμε την αεροπορία. Η ρωσική βάση στη Συρία συντομεύει σημαντικά τον χρόνο πτήσης εναντίον τουρκικών στοχων. Έτσι, η Τουρκία θα αντιμετωπίσει απειλές από διάφορα μέρη», λέγει ο Σεργκέι Ερμακωφ.
Όσον αφορά το ΝΑΤΟ, η Τουρκία είναι μέλος του και ως χωρά οπωσδήποτε δικαιούται να ζητήσει την ενεργοποίηση του άρθρου 5. Αλλά, αφ’ενος η στρατιωτική ισχύς της Ρωσίας και αφ’ εταίρου η διστακτικότητα της Ευρώπης να αναμειχθεί στη σύγκρουση–οι αποφάσεις στο ΝΑΤΟ απαιτούν πλήρη ομοφωνια–όλα τα μέλη της Συμμαχίας θα πρέπει να συμφωνήσουν κατά πόσον το ΝΑΤΟ θα πρέπει να σταθεί αντιμέτωπο σε έναν επιτιθέμενο. Αλλά τότε πρέπει να καθοριστεί ποιος είναι ο άμεσα επιτιθέμενος.
Αν η Τουρκία προκαλέσει τη σύγκρουση ίσως το ΝΑΤΟ δεν προσφύγει στο άρθρο 5. Επίθεση είναι ένα πράγμα, αλλά μια χωρά που επιχειρεί σύγκρουση και σέρνει το ΝΑΤΟ είναι άλλο πράγμα. Σε μια τέτοια περίπτωση το ΝΑΤΟ θα προσπαθήσει να μη αναμειχθεί. Κανένας δεν θέλει να αναμειχθεί σε άμεση στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία. Ο πυρηνικός πόλεμος είναι μια παγκόσμια τραγωδία, καταλήγει ο Ερμπακωφ.
Το Βήμα
Η Δύση και η Τουρκία θα επιχειρήσουν να μας ωθήσουν σε πόλεμο φθοράς, όπως στον Κριμαϊκό πόλεμο του 1853-1856. Δηλαδή σε βραδεία κλιμάκωση των επιχειρήσεων, με εξεγέρσεις στην περιοχή του Καυκάσου, ενώ και η ρωσική μονάδα στη Συρία θα εξοντωθεί. Η Δύση θα βοηθήσει την Τουρκία–θα εγκατασταθούν στο έδαφος της στρατιωτικές δυνάμεις και αεροπορία υψηλής τεχνολογίας. Θα εφαρμόσουν την τακτική του πολέμου βραδείας τριβής.
Κατά την άποψη μου, αν πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία αυτός θα είναι πόλεμος αποφασιστικής σημασίας, ταχύς και σύντομος. Η Ρωσία θα πρέπει να καταφέρει πυρηνικά πλήγματα σε στόχους στρατιωτικούς και στην υποδομή της Τουρκίας από την πρώτη στιγμη–όχι, φυσικά, σε πόλεις όπου ζουν άνθρωποι, αλλά στα στρατηγεία, στα μεγάλα κέντρα επικοινωνίας, στις αποθήκες όπλων, στα αεροδρόμια και στα λιμάνια.
Από τις πρώτες ώρες του πολέμου η Ρωσία πρέπει να καταστρέψει όλη την στρατιωτική υποδομή της χώρας. Και δεν χρειάζονται βαλιστικοί πύραυλοι για αυτά τα πλήγματα. Αρκούν οι πύραυλοι Iskander-M με πυρηνικές κεφαλές. Μόλις η στρατιωτική υποδομή καταστραφεί θα κινηθούν ρωσικές δυνάμεις και θα καταλάβουν την περιοχή των Στενών».
Και η Δύση; Η Δύση δεν θα έχει χρόνο να αντιδράσει. Οι ευρωπαϊκές χώρες θα φοβηθούν τόσο πολύ που ούτε θα τολμήσουν να επεμβούν. Οι Αμερικανοί θα πρέπει να επιλεξουν–είτε να αρχίσουν έναν στρατηγικό πυρηνικό πόλεμο με τη Ρωσία είτε όχι. Αποτελεσμα–η Ρωσία θα καταλάβει την περιοχή των Στενών. Όλη η άλλη χώρα θα μείνει στην Τουρκία, λέγει ο Μιχαήλ Αλεξαντρωφ.
Υπάρχει και μη πυρηνικό σενάριο και το παρουσιάζει ο Σεργκέι Ερμακωφ, υποδιευθυντής του Κέντρου Ανάλυσης RΙSΙ της Ταυριδας. Λέγει:
«Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξει πραγματική σύγκρουση. Η χρήση πυρηνικών όπλων γίνεται μόνο σε έσχατη αναγκη. Σε έναν “κανονικό» πόλεμο τα πάντα αποκτούν χαρακτήρα στρατιωτικού μεσου. Υπάρχουν πολλοί παίκτες εναντίον της Τουρκίας. Σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης οι Κούρδοι θα κάνουν την περιοχή κομμάτια καθώς ο πόλεμος είναι το στοιχείο τους».
«Από στρατιωτικής πλευράς η Τουρκία είναι ισχυρή αλλά όχι τόσο που να μπορεί να αντιμετωπίσει τη Ρωσία. Ο στόλος μας είναι σε θέση να καταφέρει πλήγματα από πολύ μακριά, και πέρα από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Νικητής σε έναν σύγχρονο πόλεμο είναι εκείνος που χρησιμοποιεί διαφορετικές δυνάμεις και το πιο αναπτυγμένο σύστημα ελέγχου της μάχης.
Η Ρωσία έχει ένα πλεονέκτημα εδω–έχουμε το δορυφορικό σύστημα καθορισμού θέσεων και το σύστημα παρακολούθησης και ελέγχου της μάχης τα οποία μας δίδουν πλήρη εικόνα του θεάτρου στρατιωτικών επιχειρήσεων ανά πάσα στιγμή. Φυσικά, θα χρησιμοποιήσουμε την αεροπορία. Η ρωσική βάση στη Συρία συντομεύει σημαντικά τον χρόνο πτήσης εναντίον τουρκικών στοχων. Έτσι, η Τουρκία θα αντιμετωπίσει απειλές από διάφορα μέρη», λέγει ο Σεργκέι Ερμακωφ.
Όσον αφορά το ΝΑΤΟ, η Τουρκία είναι μέλος του και ως χωρά οπωσδήποτε δικαιούται να ζητήσει την ενεργοποίηση του άρθρου 5. Αλλά, αφ’ενος η στρατιωτική ισχύς της Ρωσίας και αφ’ εταίρου η διστακτικότητα της Ευρώπης να αναμειχθεί στη σύγκρουση–οι αποφάσεις στο ΝΑΤΟ απαιτούν πλήρη ομοφωνια–όλα τα μέλη της Συμμαχίας θα πρέπει να συμφωνήσουν κατά πόσον το ΝΑΤΟ θα πρέπει να σταθεί αντιμέτωπο σε έναν επιτιθέμενο. Αλλά τότε πρέπει να καθοριστεί ποιος είναι ο άμεσα επιτιθέμενος.
Αν η Τουρκία προκαλέσει τη σύγκρουση ίσως το ΝΑΤΟ δεν προσφύγει στο άρθρο 5. Επίθεση είναι ένα πράγμα, αλλά μια χωρά που επιχειρεί σύγκρουση και σέρνει το ΝΑΤΟ είναι άλλο πράγμα. Σε μια τέτοια περίπτωση το ΝΑΤΟ θα προσπαθήσει να μη αναμειχθεί. Κανένας δεν θέλει να αναμειχθεί σε άμεση στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία. Ο πυρηνικός πόλεμος είναι μια παγκόσμια τραγωδία, καταλήγει ο Ερμπακωφ.
Το Βήμα
