Για μία ακόμη σεζόν η δημόσια τηλεόραση χάνει το στοίχημα με τους τηλεθεατές
Λογικά, η πρόταση του ΔΣ της ΕΡΤ για εξαίρεση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης από τις μετρήσεις τηλεθέασης έχει λογική βάση. Και αυτή ίσως πρέπει να αναζητηθεί στον πίνακα μετρήσεων τηλεθέασης ο οποίος αποκαλύπτει νούμερα που φλερτάρουν είτε με μηδενική είτε με τηλεθέαση κοντά στο 1% ειδικά σε ό,τι αφορά τους νέους τηλεθεατές. Οντως οι επιδόσεις είναι απογοητευτικές οπότε μία έξοδος από τις μετρήσεις θα ανακούφιζε λίγο την κατάσταση.
Ο μέσος όρος τηλεθέασης στο κοινό 15 – 44 και για τα δύο κανάλια δε ξεπερνά το 2,5% ενώ στις περισσότερες ώρες βρίσκεται στο 1%!
Ρίχνοντας μια ματιά στις τηλεθεάσεις της τελευταίας εβδομάδας μπορεί εύκολα κάποιος να διαπιστώσει στα κοινά 15 – 24 η τηλεθέαση τις περισσότερες ώρες είναι μηδενική! Τα υψηλότερα νούμερα παρατηρούνται στις ηλικίες άνω των 45 και αυτό αφορά κυρίως τα δελτία ειδήσεων αλλά και τις ενημερωτικές εκπομπές. Πρόκειται για μία από τις χειρότερες σεζόν της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης με επιδόσεις οι οποίες προκαλούν εύλογα ερωτήματα για την πορεία της ΕΡΤ.
Ελαφρά αυξημένη σε σχέση με τις υπόλοιπες εκπομπές εμφανίζεται μόνο η πρωινή εκπομπή «Πρώτη είδηση» η οποία κινείται πολύ πάνω από τον μέσο όρο. Στη συνολική τηλεθέαση μάλιστα αγγίζει ένα 10% με 11% το οποίο πλέον και με βάση τα όσα καταγράφονται στο κανάλι είναι ποσοστό ρεκόρ.
Ακόμη και η «Αθλητική Κυριακή» μετά και την διακοπή της ανταγωνιστικής εκπομπής στον ΣΚΑΪ και με μονοπωλιακή πλέον θέση σημειώνει 6,3% στο σύνολο και 3,2% στο 15 – 44. Το υψηλότερο ποσοστό της 16,9% το σημείωσε την περασμένη Κυριακή στο ανδρικό κοινό άνω των 55.
Ολα τα παραπάνω συναινούν στο συμπέρασμα πως για μία ακόμη χρονιά η ΕΡΤ μετρά λεφτά και όχι τηλεθέαση. Η ΕΡΤ συμβάλλει με 55 εκατ. ευρώ για φέτος στον κρατικό προϋπολογισμό και 64 εκατ. του χρόνου, όπως ειπώθηκε στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή. Σωστά, αλλά αυτό είναι το ζητούμενο; Μία δημόσια ραδιοτηλεόραση η οποία σε ενημερωτικό αλλά και σε ψυχαγωγικό περιεχόμενο καταλήγει να είναι αδιάφορη και να μην μπορεί να πείσει και να προσελκύσει τους ενεργούς πολίτες τότε ποιους σκοπούς εξυπηρετεί. Της εξοικονόμησης πόρων;
Αν δεν μπορεί να στηθεί αξιόπιστο ενημερωτικό πρόγραμμα και ψυχαγωγία υψηλών αξιώσεων και προδιαγραφών η οποία δεν θα μπει σε ανταγωνισμό με τα προϊόντα της ιδιωτικής τηλεόρασης, η οποία ούτως ή άλλως λειτουργεί με διαφορετικά κριτήρια, τότε ποιος φταίει; Η εταιρεία μετρήσεων ή όσοι εισηγούνται τις προτάσεις και αποφασίζουν για τις τελικές επιλογές του προγράμματος; Γιατί να μην επενδυθεί ένα μέρος των χρημάτων ώστε να αγοραστούν καλές παραγωγές; Γιατί να μην επενδύσει η ΕΡΤ χρήματα στον τομέα παραγωγής μυθοπλασίας όπως έκανε παραδοσιακά τα προηγούμενα έτη ενισχύοντας έτσι και την εγχώρια παραγωγή η οποία το έχει ανάγκη; Από την στιγμή που ως κανάλια δεν εξαρτώνται από την διαφημιστική δαπάνη θα περίμενε κάποιος ότι οι κινήσεις θα ήταν όχι μόνο πιο εύστοχες αλλά και πολύ πιο τολμηρές προς την θετική κατεύθυνση. Προς το παρόν αυτό που μένει είναι ένα θλιβερό φλερτ με την μονάδα.
Λογικά, η πρόταση του ΔΣ της ΕΡΤ για εξαίρεση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης από τις μετρήσεις τηλεθέασης έχει λογική βάση. Και αυτή ίσως πρέπει να αναζητηθεί στον πίνακα μετρήσεων τηλεθέασης ο οποίος αποκαλύπτει νούμερα που φλερτάρουν είτε με μηδενική είτε με τηλεθέαση κοντά στο 1% ειδικά σε ό,τι αφορά τους νέους τηλεθεατές. Οντως οι επιδόσεις είναι απογοητευτικές οπότε μία έξοδος από τις μετρήσεις θα ανακούφιζε λίγο την κατάσταση.
Ο μέσος όρος τηλεθέασης στο κοινό 15 – 44 και για τα δύο κανάλια δε ξεπερνά το 2,5% ενώ στις περισσότερες ώρες βρίσκεται στο 1%!
Ρίχνοντας μια ματιά στις τηλεθεάσεις της τελευταίας εβδομάδας μπορεί εύκολα κάποιος να διαπιστώσει στα κοινά 15 – 24 η τηλεθέαση τις περισσότερες ώρες είναι μηδενική! Τα υψηλότερα νούμερα παρατηρούνται στις ηλικίες άνω των 45 και αυτό αφορά κυρίως τα δελτία ειδήσεων αλλά και τις ενημερωτικές εκπομπές. Πρόκειται για μία από τις χειρότερες σεζόν της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης με επιδόσεις οι οποίες προκαλούν εύλογα ερωτήματα για την πορεία της ΕΡΤ.
Ελαφρά αυξημένη σε σχέση με τις υπόλοιπες εκπομπές εμφανίζεται μόνο η πρωινή εκπομπή «Πρώτη είδηση» η οποία κινείται πολύ πάνω από τον μέσο όρο. Στη συνολική τηλεθέαση μάλιστα αγγίζει ένα 10% με 11% το οποίο πλέον και με βάση τα όσα καταγράφονται στο κανάλι είναι ποσοστό ρεκόρ.
Ακόμη και η «Αθλητική Κυριακή» μετά και την διακοπή της ανταγωνιστικής εκπομπής στον ΣΚΑΪ και με μονοπωλιακή πλέον θέση σημειώνει 6,3% στο σύνολο και 3,2% στο 15 – 44. Το υψηλότερο ποσοστό της 16,9% το σημείωσε την περασμένη Κυριακή στο ανδρικό κοινό άνω των 55.
Ολα τα παραπάνω συναινούν στο συμπέρασμα πως για μία ακόμη χρονιά η ΕΡΤ μετρά λεφτά και όχι τηλεθέαση. Η ΕΡΤ συμβάλλει με 55 εκατ. ευρώ για φέτος στον κρατικό προϋπολογισμό και 64 εκατ. του χρόνου, όπως ειπώθηκε στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή. Σωστά, αλλά αυτό είναι το ζητούμενο; Μία δημόσια ραδιοτηλεόραση η οποία σε ενημερωτικό αλλά και σε ψυχαγωγικό περιεχόμενο καταλήγει να είναι αδιάφορη και να μην μπορεί να πείσει και να προσελκύσει τους ενεργούς πολίτες τότε ποιους σκοπούς εξυπηρετεί. Της εξοικονόμησης πόρων;
Αν δεν μπορεί να στηθεί αξιόπιστο ενημερωτικό πρόγραμμα και ψυχαγωγία υψηλών αξιώσεων και προδιαγραφών η οποία δεν θα μπει σε ανταγωνισμό με τα προϊόντα της ιδιωτικής τηλεόρασης, η οποία ούτως ή άλλως λειτουργεί με διαφορετικά κριτήρια, τότε ποιος φταίει; Η εταιρεία μετρήσεων ή όσοι εισηγούνται τις προτάσεις και αποφασίζουν για τις τελικές επιλογές του προγράμματος; Γιατί να μην επενδυθεί ένα μέρος των χρημάτων ώστε να αγοραστούν καλές παραγωγές; Γιατί να μην επενδύσει η ΕΡΤ χρήματα στον τομέα παραγωγής μυθοπλασίας όπως έκανε παραδοσιακά τα προηγούμενα έτη ενισχύοντας έτσι και την εγχώρια παραγωγή η οποία το έχει ανάγκη; Από την στιγμή που ως κανάλια δεν εξαρτώνται από την διαφημιστική δαπάνη θα περίμενε κάποιος ότι οι κινήσεις θα ήταν όχι μόνο πιο εύστοχες αλλά και πολύ πιο τολμηρές προς την θετική κατεύθυνση. Προς το παρόν αυτό που μένει είναι ένα θλιβερό φλερτ με την μονάδα.