Γιατρός του ΠΓΝΠ, σε κατ’ οίκον περιορισμό λόγω επαφής με κρούσμα κορονοϊού
Προς τους κύριους Μητσοτάκη, Κικίλια, Τσίπρα, Ξανθό, Πολάκη
Η πρόσφατη έξαρση της επιδημίας του κορονοϊού στην περιοχή μας, στη Δυτική Ελλάδα, μετά το ένατο καταγεγραμμένο κρούσμα και τη σχετική αναστάτωση που προκλήθηκε, φέρνει στην επιφάνεια τις ανεπάρκειες του δημόσιου συστήματος υγείας και υπογραμμίζει και την άμεση και επιτακτική ανάγκη λήψης έκτακτων μέτρων ενίσχυσής του.
Το νοσοκομείο του Ρίου (ΠΓΝΠ), νοσοκομείο αναφοράς για τον κορονοϊό και απ’ τα μεγαλύτερα της χώρας, κυριολεκτικά παρέλυσε από την Τρίτη 3/3/2020 μετά την έκθεση πολλών εργαζομένων στον 66χρονο ασθενή από την Αμαλιάδα. Το 1/5 των γιατρών της Παθολογικής κλινικής τέθηκε σε καραντίνα. Η επακόλουθη αθρόα προσέλευση ασθενών προς εξέταση και πιθανή νοσηλεία προκάλεσε κυριολεκτικά έμφραγμα στη λειτουργία του νοσοκομείου, με τους εναπομείναντες γιατρούς να επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο.
Η κατάσταση όσον αφορά τη στελέχωση είναι ενδεικτική. 55 κενές οργανικές θέσεις μόνιμων γιατρών, 110 ειδικευόμενων και 175 νοσηλευτών. Η πρόσφατη έκτακτη προκήρυξη του ΕΟΔΥ για τριμηνίτες συμβασιούχους (των 600 ευρώ), περιλαμβάνει 6 θέσεις νοσηλευτών και 3 γιατρών (παθολόγος ή λοιμωξιολόγος ή πνευμονολόγος).
Σταγόνα στον ωκεανό.
Προηγήθηκε η πολυαναμενόμενη προκήρυξη 950 σχεδόν μόνιμων γιατρών πανελλαδικά της 07/02/20 (βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο). Για το δικό μας νοσοκομείο αναφοράς για τον κορωνοϊό προβλέπει τρεις θέσεις λιγότερες (!) από την αρχική προκήρυξη του καλοκαιριού (2 θέσεις λιγότερες ΜΕΘ και 1 θέση λιγότερη Αναισθησιολόγου, πρόκειται για ειδικότητες πρώτης γραμμής).
Οι λειτουργικές – πραγματικές ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ αυτές που αποτυπώνονται στο ξεπερασμένο οργανόγραμμα του νοσοκομείου, μιας και τα τελευταία χρόνια της κρίσης έχει αυξηθεί κατακόρυφα (τουλάχιστον 35%) η προσέλευση και νοσηλεία ασθενών καθώς και ο κύκλος κλινικών δραστηριοτήτων με ανάπτυξη νέων τμημάτων.
Η ανεπάρκεια ιατρονοσηλευτικού προσωπικού δεν αναπληρώνεται σε καμία περίπτωση ούτε με τους «παρατασιακούς» ειδικευόμενους ούτε με τους επικουρικούς συμβασιούχους και τα προγράμματα του ΟΑΕΔ που ανακυκλώνουν την ανεργία κάθε λίγους μήνες.
Η υποστελέχωση αντικειμενικά οδηγεί σε υπερεργασία και υπερεφημέρευση με άμεσο αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας περίθαλψης των ασθενών. Γιατροί και νοσηλευτές εξουθενωμένοι, χιλιάδες χρωστούμενα ρεπό και κανονική άδεια ετών, αλλεπάλληλες βάρδιες χωρίς ανάσα. Εφημερίες κλινικών με μόλις 2 νοσηλευτές για 32 ασθενείς, νυχτερινές βάρδιες με μόνο 1 νοσηλευτή ανά κλινική. Εφημερίες ειδικευόμενων έως και 15 το μήνα. Ειδικευόμενοι παθολογίας που λόγω ελλείψεων αποσπώνται ή εφημερεύουν στην Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού Οστών, στην Αιματολογική, στη Νεφρολογική, ή στη Γαστρεντερολογική.
Η εικόνα που επικρατεί μετά από κάθε γενική εφημερία θυμίζει πεδίο μάχης, με τους ασθενείς να νοσηλεύονται σε ράντζα πέραν του διαδρόμου των επειγόντων και της Βραχείας Νοσηλείας, ακόμα και σε εξεταστικά box. Οι εισαγωγές ασθενών στην παθολογική, ειδικά τις Δευτέρες και μετά από δύο συνεχόμενες γενικές εφημερίες, ξεπερνούν πολλές φορές τις 60-70, κατακλύζουν ως φιλοξενίες όλες σχεδόν τις κλινικές και τους ορόφους του νοσοκομείου, λόγω έλλειψης χώρων και θαλάμων.
Το νοσοκομείο λειτουργεί καθημερινά σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτός είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Αυτόνομο τμήμα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) δεν υφίσταται καθώς εκκρεμούν από τον Απρίλιο του 2018 οι προσλήψεις 9 μόνιμων γιατρών. Έως τώρα έχει αναλάβει καθήκοντα μόνο η Διευθύντρια του τμήματος, ενώ ήδη εργάζονται δύο συνάδελφοι με οργανική θέση και μια επικουρική παθολόγος. Το ΤΕΠ με βάση τα επίσημα στοιχεία του 2019 δέχθηκε συνολικά 91.522 ασθενείς, 7.626 ανά μήνα, 500 περίπου ανά γενική εφημερία. Τους τελευταίους μήνες γίνεται προσπάθεια επαναλειτουργίας οργανωμένου τμήματος διαλογής και ταχείας διακίνησης, καθώς οι γενικοί γιατροί που είχαν αποσπαστεί από Κέντρα Υγείας της περιοχής για το ιατρείο αυτό, επέστρεψαν στις θέσεις τους.
Το νοσοκομείο εφημερεύει τέσσερις φορές την εβδομάδα και τις υπόλοιπες τρεις το νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα, που βρίσκεται σε πολύ δυσμενέστερη θέση όσον αφορά τη στελέχωση και τον εξοπλισμό. Η υπολειτουργία των νοσοκομείων της ευρύτερης περιφέρειας, η έλλειψη εξειδικευμένων τμημάτων και κλινικών (αξονικός, μαγνητικός, ψυχιατρική, λοιμωξιολογική μονάδα, νευροχειρουργική, θωρακοχειρουργική, αγγειοχειρουργική, επεμβατική ακτινολογία και καρδιολογία κτλ), επιβαρύνει περαιτέρω τη λειτουργία των δύο νοσοκομείων της Πάτρας.
Μόνο στο Ρίο διακομίζονται με το ΕΚΑΒ 300 περίπου ασθενείς μηνιαίως από τα Νοσοκομεία Αιγίου, Καλαβρύτων, Αμαλιάδας, Πύργου, Αγρινίου, Μεσολογγίου, Ζακύνθου και Κεφαλλονιάς. Μάλιστα σε περιόδους αναστολής λειτουργίας κλινικών της περιφέρειας λόγω αδειών του προσωπικού, γίνονται διακομιδές ακόμα και από νοσοκομεία της Καλαμάτας, Κυπαρισσίας και Άμφισσας. Το Ρίο επωμίζεται πρόσθετα και τη νοσηλεία των ασθενών που βρίσκονται υπό προσωρινή κράτηση ή εκτίουν την ποινή τους στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου, καθώς είναι το μοναδικό που διαθέτει ειδικά διαμορφωμένο θάλαμο.
Η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), χωρητικότητας συνολικά 10 κλινών είναι διαρκώς κορεσμένη, όπως και η ΜΑΦ Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (3 κλίνες που χρησιμοποιούνται ως κλίνες ΜΕΘ), με αποτέλεσμα να υπάρχουν ασθενείς διασωληνωμένοι, υπό μηχανικό αερισμό, που νοσηλεύονται σε κοινούς θαλάμους νοσηλείας, στην αίθουσα Αναζωογόνησης των Επειγόντων και στην αίθουσα Ανάνηψης των χειρουργείων. Σε αρκετές εφημερίες λόγω έλλειψης αναπνευστήρων έχει χρειαστεί να γίνει ακόμα και χειροκίνητος αερισμός ασθενών με συσκευή ambu για αρκετή ώρα. Από τον Μάιο του 2018 λόγω κινητοποίησης των εργαζομένων, υπήρξε δέσμευση της τότε πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας για εκταμίευση 300.000 ευρώ ώστε να ανοίξουν οι 6 πρόσθετες κλίνες της ΜΕΘ που παραμένουν κλειστές.
Ακόμα περιμένουμε.
Ακόμα περιμένουμε και την έναρξη λειτουργίας της «εμβληματικής» Καρδιοχειρουργικής κλινικής, η οποία, όπως είχε δεσμευτεί δημόσια ο κ. Κικίλιας θα γινόταν το αργότερο έως το Πάσχα. Προφανώς δεν υπάρχει κανένας σοβαρός σχεδιασμός για την πρόσληψη του αναγκαίου πρόσθετου εξειδικευμένου προσωπικού, ούτε εξασφάλιση των απαραίτητων κρατικών κονδυλίων. Οι ασθενείς που χρήζουν επείγουσας, εντός δηλαδή λεπτών επέμβασης, συνεχίζουν να διακομίζονται στο κοντινότερο εφημερεύον νοσοκομείο των Ιωαννίνων ή της Αθήνας, χάνοντας πολύτιμο χρόνο.
Η κρατική χρηματοδότηση προς το νοσοκομείο διαρκώς μειώνεται τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα αρκετές φορές ο προϋπολογισμός του έτους να εξαντλείται ήδη από το Νοέμβριο ή τον Οκτώβριο. Έτσι, γιγαντώνεται συνειδητά το απαράδεκτο καθεστώς των απογευματινών ιατρείων που ξεκινούν από τις 1μμ, για να «αυξηθούν τα ίδια έσοδα» του νοσοκομείου, κατευθείαν από την τσέπη των ασθενών.
Τα παραπάνω περιγράφουν μόνο κάποιες από τις πραγματικές πλευρές του νοσοκομείου που αποκαλείται «ναυαρχίδα» της υγείας από πανεπιστημιακούς και παράγοντες της περιοχής.
Αυτό το νοσοκομείο έχει μπει στην πρώτη γραμμή της μάχης για την αντιμετώπιση της επιδημίας στην περιοχή μας.
Από την Τετάρτη 4/3 λειτουργεί σε συνθήκες πολέμου. Με τον ειδικά διαμορφωμένο θάλαμο αρνητικής πίεσης να έχει ήδη κορεστεί (μέγιστη χωρητικότητα πέντε ασθενείς), με διαδοχικές κλινικές (αρχικά η Οφθαλμολογική, μετέπειτα η ΩΡΛ) να επιτάσσονται για τη νοσηλεία ασθενών που νοσούν από κορονοϊό.
Με το ακτινολογικό των επειγόντων, που θα μπορούσε να εξυπηρετεί μόνο αυτούς τους ασθενείς, εκτός λειτουργίας. Με ελάχιστα διαθέσιμους φορητούς αναπνευστήρες και monitor για διασωλήνωση.
Χωρίς δυνατότητα εξέτασης δειγμάτων για κορονοϊό στο εργαστήριο και ανάγκη καθημερινής μεταφοράς δειγμάτων στην Αθήνα με μεταφορική. Με ακύρωση των γενικών εφημεριών του και μεταφορά τους στο πολύπαθο νοσοκομείο του Άγιο Ανδρέα. Με σχέδια για μεταφορά προσωπικού από Κέντρα Υγείας και ΤΟΜΥ, για άνοιγμα του Νοσοκομείου Θώρακος που έχει κλείσει εδώ και χρόνια.
Το προσωπικό που με αυταπάρνηση και φιλότιμο προσπαθεί να ανταπεξέλθει σ’αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση, είναι εξουθενωμένο, με αναστολή των αδειών, σε διαρκή εφημερία και εγρήγορση και προσπαθεί απεγνωσμένα να καλύψει τα κενά που άφησαν οι κατ’ οίκον περιορισμένοι συνάδελφοί τους.
Κύριε Μητσοτάκη και Τσίπρα, βλέπετε που έχει οδηγήσει η πολιτική των περικοπών και της λιτότητας; Η εμμονική σας προσήλωση στην εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων και των πρωτογενών πλεονασμάτων; Η λογική ότι τα Μνημόνια και οι απαιτήσεις των δανειστών είναι πάνω από τις ανάγκες της κοινωνίας και της Δημόσιας Υγείας;
Κύριε Ξανθέ και Πολάκη, θα συνεχίσετε να κοκορομαχείτε για το ποιος χρεώνεται τους λιγότερους νεκρούς από τη γρίπη; Βλέπετε τι συνεπάγονται στην πράξη οι μειώσεις της κρατικής χρηματοδότησης για την Υγεία που συνεχίστηκαν επί ημερών σας;
Κύριε Κικίλια, αυτό εννοούσατε όταν λέγατε ότι η χώρα είναι θωρακισμένη;
Θα προσλάβετε μόνιμο προσωπικό τώρα που το έχουμε ανάγκη και οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που ψηφίσατε σας επιτρέπουν να άρετε τους Μνημονιακούς περιορισμούς;
Θα αυξήσετε άμεσα την κρατική χρηματοδότηση για τα νοσοκομεία ή εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι οι ειδικοί φρουροί και οι ιερείς είναι πιο χρήσιμοι και αναγκαίοι από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές για την αντιμετώπιση της επιδημίας;
Αν δεν σκοπεύετε να κάνετε τίποτα απ’ τα παραπάνω, σας παρακαλούμε τουλάχιστον να έρθετε οι ίδιοι να βάλετε ένα χεράκι και να αφήσετε κατά μέρους τα παρηγορητικά χτυπήματα στην πλάτη μας.
Χορτάσαμε από παχιά λόγια.
Και ξέρετε τι είναι χειρότερο από όλα όσα σας περιγράφω;
Ότι η κατάσταση είναι αντίστοιχη σε όλα τα νοσοκομεία.
Με τα νοσοκομεία σε ασφυξία, τις δομές κορεσμένες, το προσωπικό εξουθενωμένο και το σύστημα στο χείλος της κατάρρευσης, ισχυρίζεστε ακόμα ότι η χώρα είναι θωρακισμένη μπροστά στην επιδημία;
antapocrisis.gr
