Οι New York Times σε κύριο άρθρο τους σημειώνουν ότι η λιτότητα οδηγεί την Ευρώπη στο θάνατο, ενώ προτείνουν στην Ανγκελα Μέρκελ να ενστερνιστεί λύσεις για αύξηση της ζήτησης επιτρέποντας στις ασθενέστερες χώρες να εκδώσουν ομόλογα με τη στήριξη της ευρωζώνης.
Η εφημερίδα αναφέρει ότι οι ασφυκτικές πιέσεις των ηγετών για ένα συνδυασμό δημοσιονομικής λιτότητας και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων σε χώρες που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα, όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία οδηγούν την Ευρώπη με μαθηματική ακρίβεια στην κατάρρευση.
Στο άρθρο προστίθεται ότι το ανώτατο δικαστήριο της Πορτογαλίας εξέδωσε απόφαση κατά της περικοπής μισθών και συντάξεων των κρατικών υπαλλήλων, οι διαδηλωτές στην Ισπανία διαμαρτύρονται έξω από τα σπίτια βουλευτών ζητώντας καλύτερη μεταχείριση των ιδιοκτητών ακινήτων που καθυστερούν να πληρώσουν τις δόσεις των στεγαστικών δανείων τους, ενώ την ίδια στιγμή εξοργισμένοι Ιταλοί τάχθηκαν σε τόσο μεγάλο ποσοστό υπέρ ενός κινήματος που δηλώνει ότι είναι «κατά της πολιτικής», που η χώρα δεν έχει σχηματίσει ακόμη νέα κυβέρνηση, περίπου έναν μήνα μετά τις εθνικές εκλογές.
Επίσης, καταγράφει τι γεγονός ότι εκείνοι που επωφελούνται περισσότερο από τέτοιες καταστάσεις είναι ομάδες και κινήματα όπως εκείνο του Μμέπε Γκρίλο στην Ιταλία το οποίο αρνήθηκε να στηρίξει οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα στο σχηματισμό κυβέρνησης και καλεί σε δημοψήφισμα για το ευρώ.
Αληθινός κίνδυνος για την Ευρώπη, σύμφωνα με τους Times, είναι όσο θα αυξάνονται τέτοια κινήματα τόσο περισσότεροι ψηφοφόροι σε χώρες με οικονομικά προβλήματα θα βλέπουν την έξοδο από την ευρωζώνη με πιο θετικό μάτι.
Με τη σειρά της, όπως υπογραμμίζεται, η έξοδος χωρών από το ευρώ θα προκαλέσει διάχυτο πανικό σ' ολόκληρη την Ευρώπη και απώλειες δεκάδων δισ. ευρώ σε κυβερνήσεις, τράπεζες και επενδυτές στη Γερμανία και άλλες πλούσιες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ μεγάλος θα ήταν ο αντίκτυπος στον υπόλοιπο κόσμο.
Η εφημερίδα υποστηρίζει ότι αυτό που θα βοηθούσε θα ήταν ηγέτες όπως η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ να πάψει να εμμένει σε μέτρα λιτότητας και αντ' αυτού να συνέβαλε στην αύξηση της ζήτησης, επιτρέποντας π.χ. ασθενέστερες χώρες να εκδώσουν ομόλογα με την στήριξη της ευρωζώνης.
