Ειλικρινής, αυθεντικός, καταθέτει τις
αλήθειες του, εξομολογείται τη ζωή του και δεν υπακούει σε κανέναν
επιτηδευμένο κανόνα συμπεριφοράς.
Ο Σταμάτης Γονίδης μιλώντας στο ΕΓΩ δε δίστασε να αποκαλύψει για πρώτη φορά τι συνέβη και χρειάστηκε να πληρώσει πρόστιμο ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ.
– Η ανεργία στην Ελλάδα ανέρχεται στο 30% τη στιγμή που οι μισθοί είναι οι χαμηλότεροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναλογικά με το κόστος ζωής.
«Σε κανένα κράτος οι πολίτες δεν ζούσαν τόσο πλουσιοπάροχα όσο εμείς. Δεν φταίνε τα νέα παιδιά που δεν μπορούν να έχουν όνειρα. Εμείς οι μεγαλύτεροι ευθυνόμαστε. Δεν μπορώ να πω ότι δεν συμμετείχα γι’αυτό. Πλήρωσα χοντρό πρόστιμο. Όταν οι άλλοι πετούσαν τα λουλούδια με το τσουβάλι, κι εγώ μαύρα λεφτά έπαιρνα γιατί δεν τα δήλωνα. Κανείς δεν δήλωνε τίποτα. Ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε.
Είχαμε γεμίσει Cayenne με τα δανεικά χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έβλεπες πιτσιρικάδες που δεν είχαν κλείσει τα τριάντα να κυκλοφορούν με αυτοκινητάρες και να κάνουν τρελές «ζημιές» στα μαγαζιά. Πού έβρισκαν τα λεφτά;
Το κράτος ήταν σαν ένα μαγαζί που πουλούσε το εμπόρευμα, έπαιρνε τα λεφτά και δεν πλήρωνε το εμπόρευμα το οποίο εκμεταλλευόταν.»
– Εσύ με ποιον τρόπο τιμωρήθηκες;
«Έφαγα πρόστιμο περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ γιατί ο λογιστής που είχα δήλωνε ότι ήθελε. Εγώ δεν είμαι λογιστής, είμαι τραγουδιστής. Τι σχέση μπορεί να έχω με όλα αυτά; Δεν έχω σπουδάσει, αν επέλεξα λάθος λογιστή καλά να πάθω.»
– Πλήρωσες το πρόστιμο;
«Βέβαια το πλήρωσα. Γιατί απορείς; Επειδή υπάρχουν άλλοι που δεν πληρώνουν; Εγώ είμαι ο ανόητος Έλληνας που πληρώνει. Πούλησα τη βίλα μου με την πισίνα και πήρα μία ωραία μικρή μεζονέτα για να ζω με τον άνθρωπό μου. Πούλησα το ακριβό μου αυτοκίνητο και πήρα ένα πιο φθηνό. Σταμάτησα τις υπερβολές γιατί θεωρώ ότι η εποχή της φιγούρας τελείωσε.»
Ο Σταμάτης Γονίδης μιλώντας στο ΕΓΩ δε δίστασε να αποκαλύψει για πρώτη φορά τι συνέβη και χρειάστηκε να πληρώσει πρόστιμο ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ.
– Η ανεργία στην Ελλάδα ανέρχεται στο 30% τη στιγμή που οι μισθοί είναι οι χαμηλότεροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναλογικά με το κόστος ζωής.
«Σε κανένα κράτος οι πολίτες δεν ζούσαν τόσο πλουσιοπάροχα όσο εμείς. Δεν φταίνε τα νέα παιδιά που δεν μπορούν να έχουν όνειρα. Εμείς οι μεγαλύτεροι ευθυνόμαστε. Δεν μπορώ να πω ότι δεν συμμετείχα γι’αυτό. Πλήρωσα χοντρό πρόστιμο. Όταν οι άλλοι πετούσαν τα λουλούδια με το τσουβάλι, κι εγώ μαύρα λεφτά έπαιρνα γιατί δεν τα δήλωνα. Κανείς δεν δήλωνε τίποτα. Ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε.
Είχαμε γεμίσει Cayenne με τα δανεικά χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έβλεπες πιτσιρικάδες που δεν είχαν κλείσει τα τριάντα να κυκλοφορούν με αυτοκινητάρες και να κάνουν τρελές «ζημιές» στα μαγαζιά. Πού έβρισκαν τα λεφτά;
Το κράτος ήταν σαν ένα μαγαζί που πουλούσε το εμπόρευμα, έπαιρνε τα λεφτά και δεν πλήρωνε το εμπόρευμα το οποίο εκμεταλλευόταν.»
– Εσύ με ποιον τρόπο τιμωρήθηκες;
«Έφαγα πρόστιμο περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ γιατί ο λογιστής που είχα δήλωνε ότι ήθελε. Εγώ δεν είμαι λογιστής, είμαι τραγουδιστής. Τι σχέση μπορεί να έχω με όλα αυτά; Δεν έχω σπουδάσει, αν επέλεξα λάθος λογιστή καλά να πάθω.»
– Πλήρωσες το πρόστιμο;
«Βέβαια το πλήρωσα. Γιατί απορείς; Επειδή υπάρχουν άλλοι που δεν πληρώνουν; Εγώ είμαι ο ανόητος Έλληνας που πληρώνει. Πούλησα τη βίλα μου με την πισίνα και πήρα μία ωραία μικρή μεζονέτα για να ζω με τον άνθρωπό μου. Πούλησα το ακριβό μου αυτοκίνητο και πήρα ένα πιο φθηνό. Σταμάτησα τις υπερβολές γιατί θεωρώ ότι η εποχή της φιγούρας τελείωσε.»