Το έγραψε ο Σωκράτης Μάλαμας την εποχή που δεν είχε καθόλου λεφτά
Το τραγούδι «Πριγκιπέσα», σε στίχους – μουσική άλλα και πρώτη ερμηνεία του Σωκράτη Μάλαμα, αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του ελληνικού πενταγράμμου. Κυκλοφόρησε το 2000 με τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου «Ο Φύλακας και ο Βασιλιάς».
Σε μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Μάλαμας στον Μάκη Προβατά αποκάλυψε το πως εμπνεύστηκε το τραγούδι. Στην ερώτηση του δημοσιογράφου εάν έχει κρίνει βιαστικά κάποιο από τα τραγούδια του, απάντησε:
«Κατά μια έννοια, έτσι έγινε με την “Πριγκιπέσα”. Την έγραψα ως δώρο γενεθλίων σε μια γυναίκα, επειδή δεν είχα λεφτά να της πάρω κάτι. Μαγείρευε να φάμε φακές, που ήταν ό,τι είχε απομείνει, και ενώ την έβλεπα σκέφτηκα: “Αυτό αξίζει τον κόπο τώρα να το τραγουδήσει κάποιος, να το βγάλει προς τα έξω”. Το έγραψα και το έπαιξα κατευθείαν, χωρίς να μεσολαβήσει καθόλου χρόνος. Όταν το έπαιξα λύθηκα στα γέλια, το θεώρησα τόσο αστείο. Η φίλη μου, η οποία δεν είχε καμία σχέση με τη μουσική, άφησε κάτω τις κουτάλες και μου είπε: “Πότε το έγραψες αυτό το τραγούδι; Το ξέρεις ότι είναι πάρα πολύ καλό; Απορώ γιατί γελάς”».
Συγγνώμη, αλλά έπειτα από αυτό το δώρο δεν άλλαξε η σχέση σου με αυτήν τη γυναίκα;
«Την παντρεύτηκα».
Υπάρχει κάποιο τραγούδι για το οποίο να μπορείς να πεις ότι αν δεν είχες πιει δεν θα το είχες συνθέσει ποτέ; Και κάποιο άλλο για το οποίο να λες «αυτό, αν είχα πιει, δεν θα το είχα γράψει ποτέ»;
«Το τραγούδι “Του Ασώτου” δεν θα το έγραφα αν δεν έπινα. Το “Τίποτα δεν χάθηκε ποτέ από κανέναν” είναι αυτό που γράφτηκε σε πλήρη νηφαλιότητα. “Τίποτα” λέγεται το τραγούδι, έχει αρνητικό τίτλο, αλλά στην ουσία είναι τελείως το αντίθετο. Κοίτα, δεν έχω ελαττώματα· είμαι ελαττωματικός από μόνος μου. Η φύση μου η ίδια είναι σχετικά προβληματική. Δεν είμαι εύθυμος, δεν είμαι άνθρωπος εξωστρεφής».
Έξω φυσάει αέρας
κι όμως μέσα μου,
μέσα σ’ αυτό το σπίτι
πριγκιπέσα μου,
το φως σου και το φως
χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος
κι ο χαρακτήρας μας.
Το τραγούδι «Πριγκιπέσα», σε στίχους – μουσική άλλα και πρώτη ερμηνεία του Σωκράτη Μάλαμα, αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του ελληνικού πενταγράμμου. Κυκλοφόρησε το 2000 με τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου «Ο Φύλακας και ο Βασιλιάς».
Σε μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Μάλαμας στον Μάκη Προβατά αποκάλυψε το πως εμπνεύστηκε το τραγούδι. Στην ερώτηση του δημοσιογράφου εάν έχει κρίνει βιαστικά κάποιο από τα τραγούδια του, απάντησε:
«Κατά μια έννοια, έτσι έγινε με την “Πριγκιπέσα”. Την έγραψα ως δώρο γενεθλίων σε μια γυναίκα, επειδή δεν είχα λεφτά να της πάρω κάτι. Μαγείρευε να φάμε φακές, που ήταν ό,τι είχε απομείνει, και ενώ την έβλεπα σκέφτηκα: “Αυτό αξίζει τον κόπο τώρα να το τραγουδήσει κάποιος, να το βγάλει προς τα έξω”. Το έγραψα και το έπαιξα κατευθείαν, χωρίς να μεσολαβήσει καθόλου χρόνος. Όταν το έπαιξα λύθηκα στα γέλια, το θεώρησα τόσο αστείο. Η φίλη μου, η οποία δεν είχε καμία σχέση με τη μουσική, άφησε κάτω τις κουτάλες και μου είπε: “Πότε το έγραψες αυτό το τραγούδι; Το ξέρεις ότι είναι πάρα πολύ καλό; Απορώ γιατί γελάς”».
Συγγνώμη, αλλά έπειτα από αυτό το δώρο δεν άλλαξε η σχέση σου με αυτήν τη γυναίκα;
«Την παντρεύτηκα».
Υπάρχει κάποιο τραγούδι για το οποίο να μπορείς να πεις ότι αν δεν είχες πιει δεν θα το είχες συνθέσει ποτέ; Και κάποιο άλλο για το οποίο να λες «αυτό, αν είχα πιει, δεν θα το είχα γράψει ποτέ»;
«Το τραγούδι “Του Ασώτου” δεν θα το έγραφα αν δεν έπινα. Το “Τίποτα δεν χάθηκε ποτέ από κανέναν” είναι αυτό που γράφτηκε σε πλήρη νηφαλιότητα. “Τίποτα” λέγεται το τραγούδι, έχει αρνητικό τίτλο, αλλά στην ουσία είναι τελείως το αντίθετο. Κοίτα, δεν έχω ελαττώματα· είμαι ελαττωματικός από μόνος μου. Η φύση μου η ίδια είναι σχετικά προβληματική. Δεν είμαι εύθυμος, δεν είμαι άνθρωπος εξωστρεφής».
Έξω φυσάει αέρας
κι όμως μέσα μου,
μέσα σ’ αυτό το σπίτι
πριγκιπέσα μου,
το φως σου και το φως
χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος
κι ο χαρακτήρας μας.