Μάλιστα, ενόψει του συλλαλητηρίου που διοργανώνει το Σάββατο στις 6 το απόγευμα στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη με αφορμή την ομιλία Τσίπρα, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο χαρακτηρίζει «ψέματα και απάτες» όσα λέει η κυβέρνηση για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και τις αυξήσεις στους κλαδικούς μισθούς κάνοντας λόγο για «φύκια και μεταξωτές κορδέλες». Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:
“Η κυβέρνηση τάζει φύκια και μεταξωτές κορδέλες.
Η πραγματικότητα βρίσκεται στην κατάσταση που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι εργαζόμενοι στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, με την πανσπερμία εργασιακών σχέσεων, με τους χιλιάδες ενοικιαζόμενους εργάτες, τους χιλιάδες εργαζόμενους που πληρώνονται με τους άθλιους μισθούς των προγραμμάτων απασχόλησης, με τα στοιχεία που αναφέρουν πως ο μισθός για 3 στους 10 εργαζόμενους βρίσκεται κάτω από 400 ευρώ μεικτά.
Η κυβέρνηση παρά τους πανηγυρισμούς για τις συμβάσεις, κάνει χρήση του μνημονιακού νόμου 4172/2013 (νόμος Σαμαρά - Βρούτση), με τον οποίο καταργούνται μόνιμα οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ, ενώ ο καθορισμός του κατώτερου μισθού, όπως και των τριετιών, των επιδομάτων κ.λπ., θα γίνεται μόνιμα πλέον με κυβερνητική απόφαση και με θεσμοθετημένο βασικό κριτήριο τη διασφάλιση της «ανταγωνιστικότητας» και της παραγωγικότητας.
Δεν υπάρχει καμία ελεύθερη συλλογική διαπραγμάτευση όταν τις αυξήσεις στους κλάδους, τις υπογράφει η υπουργός! Πίσω από τις κορώνες της επέκτασης των συμβάσεων και των αυξήσεων, κρύβεται το γεγονός πως οι εργοδοτικές οργανώσεις απέκτησαν από την κυβέρνηση τη δυνατότητα να μπλοκάρουν αμετάκλητα την επέκταση μιας κλαδικής ΣΣΕ στο σύνολο του κλάδου, εφόσον δεν καταθέτουν το μητρώο μελών τους για να διαπιστωθεί αν απασχολούν το 50%+1 των εργαζομένων του κλάδου.
Ακόμη, τα δουλεμπορικά γραφεία θα γιγαντωθούν. Την ίδια στιγμή σε κάθε κλάδο εξακολουθούν να μένουν εκτός των κλαδικών συμβάσεων οι χιλιάδες εργαζόμενοι που εργάζονται σε καθεστώς «ευελιξίας» (ενοικιαζόμενοι, εργολαβικοί, εργαζόμενοι σε διάφορες θυγατρικές κ.ο.κ.), ο αριθμός των οποίων αυξάνεται συνεχώς, στο έδαφος του αντεργατικού νομικού οπλοστασίου που έχουν διασφαλίσει οι κυβερνήσεις στο κεφάλαιο για την ένταση της εκμετάλλευσης. Κρύβουν το γεγονός πως οι συμβάσεις που τάχα «επεκτείνονται» πέρα από το μικρό εύρος που δεδομένα καλύπτουν, περιλαμβάνουν όλες τις μεγάλες μειώσεις μισθών και της αφαίρεσης δικαιωμάτων, των προηγούμενων ετών. Με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν, δεν προκύπτει από πουθενά πως οι τάχα αυξήσεις στους κλαδικούς μισθούς, αφορούν 75.000 εργαζομένους, που αναφέρει συνεχώς η κυβέρνηση και τα επιτελεία της”.
πηγή
