ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΖΙΚΑΣ
ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Παθών, θρήνου, οδύνης ήταν αυτή που έζησε όχι μόνο η Κυπαρισσία αλλά
κοντά της το Πανελλήνιο με το δράμα των 3 νεαρών που έχασαν την ζωή
τους, επαναφέροντας ως μείζον θέμα την αντιμετώπιση των τροχαίων
ατυχημάτων. Δυστυχώς ούτε μια συζήτηση στην Βουλή για το ζήτημα, ούτε
μια ανακοίνωση για να ληφθούν μέτρα σε πανελλαδικό επίπεδο.
Σε μια χώρα που πρόσφατα ο Τάσος
Ιαβέρης τόνιζε με έμφαση ότι «ένα χρόνο συζητάμε για τα εθνικά θέματα,
την Τουρκία, τα Σκόπια, την Αλβανία αλλά δεν έχουμε ούτε έναν νεκρό. Αυτόν
τον χρόνο στην άσφαλτο έχουμε χάσει 1.500 συνανθρώπους μας" που χάθηκαν
μέχρι πρόσφατα. Σε μια Ελλάδα που το αυτονόητο δεν γίνεται πράξη. Σε
μια κοινωνία που ετησίως χάνει μια μικρή πόλη από τα θανατηφόρα τροχαία.
Σε μια Μεσσηνία με 169 σημεία παγίδες που αποκάλυπτε πρόσφατη έρευνα.
Αλλά
αυτό που μας προβλημάτισε ήταν η πρόταση της εκπαιδευτικού από το
ΕΠΑ.Λ.να μπει επιτέλους το μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής στα σχολεία. Ας
ΜΗΝ βαθμολογείται. Αλλά μια φορά την εβδομάδα έστω επιβάλλεται. Αντί το
υπουργείο να ασχολείται με θέματα όπως τα Θρησκευτικά ή την κατάργηση
των λατινικών, ας υιοθετήσει έστω και στο και πέντε το αυτονόητο.
ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ Ή ΝΕΟ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ...
Οι
εκπαιδευτικοί πάντως στο Νομό μας έχουν σώσει παιδιά, μιλώντας,
κουβεντιάζοντας, γιατί ασχολούνται μαζί τους. Οι μαθητές είναι και δικά
τους παιδιά. Η κοινωνία του Νομού μας σε μια χώρα που λείπουν τα βασικά,
ας απαιτήσει από τους πολιτικούς μας που θα έρθουν για χαιρετούρες την
εφαρμογή κυκλοφοριακής αγωγής. Γιατί θα έρθουν και στις μανάδες παιδιών
που χάθηκαν όπως το νεαρό παιδί, τον Παναγιώτη, πριν 2 χρόνια από
μηχανάκι σε ΕΠΑΛ της Καλαμάτας. Δεν το ξεχάσαμε. Όπως δεν ξεχάσαμε ούτε
τα νέα παιδιά ενήλικες πλέον που θυσιάστηκαν στην άσφαλτο φέτος στη
Μεσσηνία. ΟΧΙ άλλο αίμα στην άσφαλτο. Οι βουλευτές του Νομού Μεσσηνίας
το ακούνε ή ασχολούνται με τα κομματικά τους γραφεία; Kαιρός να μας
απαντήσουν τι απαντούν για τους αδικοχαμένους νέους.
