Της Νάντιας Γιαννακοπούλου
Τελευταία, μια σειρά άκρως αποδοτικών επενδύσεων έχουν κάνει την εμφάνισή τους με εξασφαλισμένο υψηλό εισόδημα, που μάλιστα πλέον συμπεριλαμβάνονται στα επιδοτούμενα προγράμματα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα των παραπάνω αποτελούν η παραγωγή «τρούφας» ή κρόκου Κοζάνης, η εκτροφή σαλιγκαριών, η παραγωγή μανιταριών κ.α. Μάλιστα, το γεγονός ότι η προώθηση και πώληση των προϊόντων αυτών γίνεται με την υπογραφή συμβολαίων για την προαγορά όλης της παραγωγής σε δεδομένες τιμές πριν την εγκατάσταση αυτής (συµβολαιακή καλλιέργεια) αποτελεί εγγύηση και εξασφάλιση εισοδήματος για τους παραγωγούς.Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια αυτές οι παραγωγές πληθαίνουν, καθώς η προοπτική του σημαντικού κέρδους έλκει πολλούς καλλιεργητές.
Απευθύνονται άλλωστε σε μια αγορά που εμφανίζει διαρκώς έντονους ρυθμούς ανάπτυξης με τις τιμές να έχουν κάθε χρόνο ανοδικές τάσεις. Αυτό όμως που κάνει πλέον ακόμη πιο ελκυστικές τις επενδύσεις αυτές είναι το γεγονός ότι εντάχθηκαν στα χρηματοδοτούμενα προγράμματα και προβλέπουν ενισχύσεις από 40 έως και 75%.
Η εκμετάλλευση αυτών των καλλιεργειών με συγκεκριμένες παραγωγικές μεθόδους αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς και μετά από πολλά χρόνια μελετών και πειραμάτων, έχει πλέον φτάσει στο σημείο να είναι μια ασφαλής και ελεγχόμενη δραστηριότητα που διαδίδεται συνεχώς και εξασφαλίζει τη συνεχή διάθεση των προϊόντων σε καλές τιμές.
Στην Ελλάδα, μία χώρα που διαθέτει ποικίλες κλιματολογικές και εδαφολογικές συνθήκες, η επιλογή της τοποθεσίας και η ποιότητα του εδάφους είναι σημαντικοί παράγοντες και πρέπει να εκτιμηθούν σοβαρά, διότι πρέπει να υπάρχουν οι σωστές συνθήκες για την έναρξη αυτών των δραστηριοτήτων. Έτσι, η πραγματοποίηση καταρχήν εδαφολογικών, χημικών και φυσικών αναλύσεων του εδάφους από έμπειρους αναλυτές θα πρέπει να είναι το πρώτο βήμα για την ανεύρεση της κατάλληλης καλλιέργειας.
Τελευταία, μάλιστα, πληθώρα δημοσιευμάτων του αθηναϊκού και περιφερειακού Τύπου δίνει μεγάλη ώθηση στις καλλιέργειες αυτού του είδους. Οι καλλιέργειες αυτές, ωστόσο, αξίζει να ξεκαθαριστεί ότι δεν θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τις παραδοσιακές καλλιέργειες μαζικής κλίμακας, αλλά αποτελούν μια διέξοδο στην, κατά κάποιο τρόπο, κορεσμένη υπάρχουσα αγορά αγροτικών προϊόντων.
Συγκεκριμένα, οι παραγωγοί αυτών των νέων καλλιεργειών χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: α) επενδυτές, από 10 έως 300 στρέμματα που τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί σημαντικά και δημιουργούν μεγάλες και οργανωμένες επιχειρήσεις που χρειάζονται προσωπικό κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου, και β) επαγγελματίες με περίπου 5 στρέμματα, για τους οποίους οι καλλιέργειες αυτές αποτελούν συμπληρωματική δραστηριότητα για να ενισχύσουν το εισόδημά τους. Ιδιαίτερα στη Μεσσηνία, όπου η μονοκαλλιέργεια της ελιάς αποτελεί γεγονός, η ενίσχυση αυτών των καλλιεργειών, ακόμη και σε συμπληρωματικό χαρακτήρα, μπορεί να ενισχύσει το εισόδημα των παραγωγών και να το απεξαρτήσει, εν μέρει, από την τιμή του ελαιόλαδου.
Αυτού του είδους οι καλλιέργειες έχουν διεισδύσει σε μεγάλο βαθμό, ήδη, στις αγορές και τα αγροτεμάχια πολλών ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες καθορίζουν εν πολλοίς και τις τιμές πώλησης. Επιπλέον, οι περισσότερες από αυτές τις καλλιέργειες αναφέρονται σε προϊόντα πολυτελείας κι έτσι η τιμή πώλησής τους θα παραμένει υψηλή.
Αυτές οι νέες καλλιέργειες συμπεριλαμβάνονται στις επενδύσεις που οι νέοι αγρότες μπορούν να υλοποιήσουν ώστε να πετύχουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια και οι επενδύσεις τους στον τομέα αυτό, εντάσσονται στο Μέτρο 121 που αφορά στα σχέδια βελτίωσης.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με την Ειδική Υπηρεσία Εφαρμογής Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας.
