Σαν σήμερα, στις 29
Νοεμβρίου 1969, πέθανε ο λόγιος (ποιητής, μεταφραστής, μελετητής) Γεώργιος Θ.
Σταυρόπουλος, γόνος παλιάς Μεσσηνιακής οικογένειας που έδωσε πολλούς αγωνιστές
στην επανάσταση του 1821.
Ο ίδιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1898 και ήταν γιος του
Θεόδωρου Σταυρόπουλου, δικηγόρου και δημοσίου υπαλλήλου. Σπούδασε στη Νομική
Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, βιοποριστικοί λόγοι ωστόσο δεν του επέτρεψαν να
αποφοιτήσει.
Το 1917 διορίστηκε στον δημόσιο τομέα μετά από εξετάσεις και
εργάστηκε στην ταμειακή υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών ως το 1954, οπότε
συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του υπουργικού διευθυντή β’. Στη λογοτεχνία
πρωτοεμφανίστηκε με δημοσιεύσεις στίχων στο περιοδικό Λύρα και ακολούθησαν
συνεργασίες του με έντυπα όπως τα Βωμός, Μούσα, Νουμάς, Νέα Γράμματα, Κριτική
και Τέχνη, Νέα Εστία, Λογοτέχνης, Πανδώρα και εφημερίδες, όπως οι: Στέμμα,
Εσπερινός Τύπος κ.α., όπου συχνά υπέγραφε ως Ακταίων ή Αρχαιόφιλος. Ασχολήθηκε
επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση ( από έργα των Βεράρεν, Βερλαίν, Μωρεάς, Μπωντλαίρ,
Τσβάιχ κ.α.) και τη φιλολογική μελέτη (για το έργο του Τέλλου Άγρα, του
Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, του Κώστα Καρυωτάκη, του Παλαμά και άλλων νεοελλήνων
λογοτεχνών). Η ποίηση του Σταυρόπουλου κινείται στο χώρο της λεγόμενης
νεορομαντικής και νεοσυμβολιστικής Σχολής.
Μεγάλο μέρος του έργου του παρέμεινε
ανέκδοτο ως το θάνατό του.
1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Γεώργιου
Σταυρόπουλου βλ. Άγρας Τέλλος, «Σταυρόπουλος Γεώργιος», Μεγάλη Ελληνική
Εγκυκλοπαίδεια22. Αθήνα, Πυρσός, 1933, Στεργιόπουλος Κώστας (επιμέλεια),
«Γ.Σταυρόπουλος», Η ελληνική ποίηση· Ανθολογία – Γραμματολογία, σ. 609-610.
Αθήνα, Σοκόλης, 1980, Στεργιόπουλος Κώστας, «Γ.Σταυρόπουλος· Ένας ποιητής
παραγνωρισμένος», Νέα Εστία119, ετ.Ξ΄, 15/5/1986, αρ.1413, σ.642-646 και χ.σ.,
«Σταυρόπουλος Γεώργιος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας12.
Αθήνα, Χάρη Πάτση.
