Παίζουν από χθες χοντρά με την καταστροφή της Ελλάδας .Ποιοι είναι αυτοί; Το επιχειρηματικό λόμπι της δραχμής. Tα “κοράκια” αγοράς επιχειρηματικών χρεών και επιχειρήσεων. Μεσάζοντες για ξέπλυμα χρήματος. Πανέτοιμοι για το τελευταίο χαρτί.
Το “Όχι″ του Τσίπρα από τους φρενοβλαβείς που νομίζουν ότι είναι αριστεροί και τους ηλίθιους κεντρώους που έβγαλαν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στήριγμά τους ο μονόδρομος της Ελλάδας προς το ατύχημα για το οποίο θα ψάχνεται άλλη μια φορά η ιστορία του τόπου να βγάλει άκρη όπως ψάχνεται ακόμη για τα δίκια και τα άδικα του Ζαχαριάδη και του Βελουχιώτη.
Γιατί οι απατεώνες της δραχμής ποντάρουν στα εξής σενάρια.
Στο εύκολο σενάριο που είναι το Grexit ως συνέπεια της αδυναμίας υπογραφής μιας συμφωνίας που όμως δεν θα δικαιολογείται όταν απέναντι στους θεσμούς καθίσουν η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Ιρλανδία αλλά και η Κύπρος και ζητάνε εξηγήσεις.
Στο δύσκολο σενάριο της υπογραφής συμφωνίας που πάλι οδηγεί στο Grexit γιατί δεν θα είναι δυνατή η εφαρμογή της.
Στο τελικό σενάριο που δεν μπορεί να είναι άλλο από τις εκλογές όπως και αν εξελιχθούν τα πράγματα.
Η διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων σεναρίων είναι ότι το ένα θα το φορτωθούν οι θεσμοί και το άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας βέβαια στο χέρι το δημοψήφισμα του λαού που (όπως εκτιμούν οι μαυραγορίτες) θα είναι υπέρ του “Όχι″.
Το σενάριο των εκλογών τούς ευνοεί και πάλι γιατί από την μία κερδίζουν χρόνο και από την άλλη μπορούν να ενισχύσουν την κίνηση της δραχμής αν οι εκλογές βγάλουν ισχυρά νούμερα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στήνοντας λοιπόν στην σκακιέρα τα αριστερά “πιόνια” να παίζουν το παιχνίδι τους, δίνουν μάχες από προχθές για να επικρατήσει το σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ να μην χάσουν οι αριστεροί την εξουσία ρίχνοντας στα ζάρια το μέλλον της Ελλάδας για τα επόμενα πενήντα χρόνια.
Γιατί οι “λομπίστες” αυτοί (που έχουν απαγκιάσει στην πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση) γνωρίζουν πολύ καλά ότι η οικονομία του τόπου δεν συνέρχεται που να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα.
Σκεφτείτε το απλά.
Τι μπορεί να συμβεί στην οικονομία ακόμη και αν οι εξελίξεις ανοίξουν δρόμο για υπογραφή συμφωνίας; Της όποιας συμφωνίας.
Η οικονομία είναι σε σημείο μηδέν. Οι επιχειρήσεις σχεδιάζουν δράσεις που δεν περνούν ούτε το καλοκαίρι λόγω ανυπαρξίας ρευστού.
Τα μεγάλα Επιμελητήρια της χώρας συμφωνούν ότι περισσότερες από 10.000 επιχειρήσεις θα κλείσουν μέχρι το τέλος του χρόνου αφού βλέπουν λουκέτα, μέχρι τον Αύγουστο, σε 8.500 μικρές και μεσαίες μονάδες.
Τι θα συμβεί λοιπόν αν το καθεστώς της αριστεράς κερδίσει την παρτίδα και συνεχίσει στην εξουσία;
Θα αναζητήσει, όπως και το παλαιό ΠΑΣΟΚ, νέα τζάκια που θα κάνουν συμπράξεις με το κράτος και θα ενισχύσουν την οικονομία όταν επιστρέψει στην δραχμή.
Θα επανέλθουν, με άλλα λόγια, οι γνωστοί σκοτεινοί επενδυτές τύπου Λαυρεντιάδη ψευτοαράβων, ψευτοτραπεζιτών, απένταρων επενδυτών ενέργειας και διπλωματών της πλάκας που δήθεν φροντίζουν για διμερείς συμφωνίες.
Και εκεί είναι που θα οργιάσουν οι σημερινοί σημαιοφόροι των απατεώνων της δραχμής.
Εκεί είναι που θα δεις την Αργεντινή να αντιγράφει την Ελλάδα και όχι η Ελλάδα την Αργεντινή.
Εκεί είναι που θα δεις τα Σκόπια να χορεύουν μέσα στην ευρωζώνη και να έρχονται στην Ελλάδα για τουρισμό με δραχμές από την μαύρη αγορά.
Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για τους σπεκουλαδόρους της δυστυχίας των λαών και των χωρών που γυρνάνε παριστάνοντας τους επενδυτές.
Αυτοί οι σπεκουλαδόροι του επιχειρηματικού και του αριστερού λόμπι της δραχμής είναι που βρίσκουν τώρα την ευκαιρία της απομονωμένης Ελλάδας και “συμμαχούν” με τους αριστερούς καρεκλοκένταυρους της εξουσίας για να φέρουν τα τελευταία ερείπια της οικονομίας στα μέτρα τους.
Φέρονται μάλιστα αποφασισμένοι να χρηματοδοτήσουν μέχρι και έκτακτες εκδόσεις φυλλάδων για να παρουσιάζουν επιχειρήματα τύπου Λαπαβίτσα και άλλων γυρολόγων που λένε ό,τι τους κατέβει μέχρι να αναγκαστεί ο Τσίπρας να τους χώσει σε υπουργείο.
Αυτοί οι συγκεκριμένοι μαυραγορίτες είναι που θα συνθέσουν το πρώτο επίπεδο της νομενκλατούρας σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ. Αυτοί θα είναι οι “κεφαλαιούχοι″ που θα τροφοδοτούν με τις δραχμές της μαύρης αγοράς τις γνωστές κομματικές συμμορίες που γυρνάνε στους δρόμους και φέρνουν συνάλλαγμα.
Τις συμμορίες που όλοι συναντούσαμε στους “παραδείσους” του κομμουνισμού όταν ψάχναμε να αλλάξουμε νόμισμα.
george.kraloglou@capital.gr
