Πρόκειται για τους:
Παναγιώτη Καπετανάκη
ετών 31,
Δημήτρη Χαρίτο ετών 26,
Κούλη Ανδρεάκο ετών 29,
Βασίλη Λημναίο
ετών 24,
Χατσίκ Ασλανιάν ετών 24,
Αγκόπ Φενδιάν ετών 24,
Βαχίλ Μασιάν ετών 43,
Πέτρο Ρόθος ετών 20,
Κωνσταντίνο Δημητρέα ετών 34,
Παναγιώτη Τζουβελέκη ετών
35.
Τα
γεγονότα εξελίχθηκαν ως εξής:
Στις 12 Νοεμβρίου 1943 ο αντιστασιακός Ηλίας Βασιλόπουλος
ανταλλάσει πυροβολισμούς με Γερμανό στρατιώτη τον οποίο και τραυμάτισε στην
Καλαμάτα στη γωνία των οδών Αριστομένους και Καίσαρη.
Ο Γερμανός Φρούραρχος της
Καλαμάτας αντισυνταγματάρχη Ενκχολμ απαιτεί από τις τοπικές αρχές να βρουν και
να παραδώσουν τον Έλληνα που σκότωσε το Γερμανό στρατιώτη γιατί διαφορετικά θα
προχωρούσε σε αντίποινα.
Η γερμανική διαταγή όριζε καθαρά: για κάθε τραυματισμό
Γερμανού θα εκτελούνται δέκα Έλληνες και για τη «δολοφονία» του θα εκτελούνται
πενήντα. Ο Ηλίας Βασιλόπουλος δεν βρέθηκε και οι Γερμανοί αποφάσισαν να
προχωρήσουν στην εκτέλεση δέκα Ελλήνων.
Επιλογή
των 10 μελλοθανάτων έγινε από τους κρατούμενους των φυλακών της Τρίπολης που
ήταν κάτοικοι της Μεσσηνίας.
Μια εικονική δίκη στην Τρίπολη και στη συνέχεια η
μεταφορά τους στο πρόχειρο κρατητήριο του δικαστικού μεγάρου των οδών Χρ.
Παγώνη και Μητροπέτροβα, στην Καλαμάτα ήταν η αρχή του τέλους για τους δέκα
πατριώτες. Ο επίλογος γράφτηκε στις 24 Νοεμβρίου 1943, στη θέση Γύρα του χωριού
Τρίοδος, στην όχθη του ποταμού Παμίσου, με την εκτέλεσή τους…. Από εκεί οι δέκα
Έλληνες πατριώτες πέρασαν στο πάνθεο των ηρώων.
