Γ.Παπανδρέου - Δεν έπαιξα τη χώρα στα ζάρια

Για όλους και για όλα μιλάει ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών και πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στον Βασίλη Μούρτη, την πρώτη που παραχωρεί σε ελληνικό μέσο, τρία χρόνια μετά την παραίτησή του από την πρωθυπουργία της χώρας.

Στη συνέντευξη αυτή ο κ. Παπανδρέου αναφέρεται:

- στην απόφασή του να ιδρύσει το νέο ΚΙΝΗΜΑ, την οποία χαρακτηρίζει ως μια από τις πιο δύσκολες αποφάσεις, λόγω ιστορίας.

- στη σύγκρουσή του με το σύστημα που ευθύνεται για την οικονομική κρίση και την κρίση δημοκρατίας

- σε όσα του καταλογίζει ο Ε. Βενιζέλος ότι δεν ζήτησε έγκριση του μνημονίου με 180 ψήφους

- στην απειλούμενη χρεοκοπία της χώρας στις 19 Μαϊου 2010, που δεν έδινε, όπως αναφέρει, τα χρονικά περιθώρια ούτε για εκλογές ούτε για δημοψήφισμα

- στη συνάντησή του με τον Ντομινίκ Στρος Καν το καλοκαίρι του 2009 και τι συζήτησαν

- στην υποτίμηση του ελληνικού προβλήματος από τους ευρωπαίους εταίρους

- στις αντιρρήσεις πολλών χωρών και κυρίως της Γερμανίας να συμφωνήσουν στη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης τον Μάρτιο του 2010

- στις πιέσεις που ασκήθηκαν στην Ελλάδα από πολλές ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως από τη Γερμανία, να συμμετέχει και το ΔΝΤ στο μηχανισμό στήριξης, αλλά και στην απροθυμία του Ταμείου να εμπλακεί στην ευρωζώνη.

- στην άρνηση της ΕΚΤ να δεχτεί αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους

- στην αξιοποίηση της θέσης του ΔΝΤ για το κούρεμα του χρέους, κατά τη Σύνοδο Κορυφής της 26-27ης Οκτωβρίου 2011 που έφερε το PSI και την ευνοϊκή στάση που τηρεί και σήμερα στο ζήτημα αυτό το Ταμείο

- χαρακτηρίζει μύθους τα λεγόμενα ότι η καταστροφή της χώρας επήλθε από τις δικές του δηλώσεις περί διαφθοράς και τη δήλωση Παπακωνσταντίνου περί «Τιτανικού», εξηγώντας τι αποτέλεσμα έφερε η δήλωση του πρώην υπουργού.

- στον κίνδυνο, όπως αναφέρει, για την Ελλάδα να βρεθεί εκτός ευρώ από το 2010, λόγω της καταστροφικής πολιτικής Καραμανλή, επί θητείας του οποίου επιβεβαιώθηκε η εξάρτηση της χώρας και ο λογαριασμός ήρθε το 2010

- στο μνημόνιο το οποίο, όπως αναφέρει, έφερε η καταστροφική πολιτική Καραμανλή, η περίοδος πρωθυπουργίας του οποίου καταγγέλθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την έκθεση του οποίου ψήφισε η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωβουλευτών, με εξαίρεση τους βουλευτές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και αναρωτιέται γιατί.

- στην υποτιθέμενη, όπως λέει, συναίνεση που είχε ζητήσει ο Κ. Καραμανλής το 2009 και αναφέρει ότι ο τότε πρωθυπουργός δεν του πρότεινε κανένα συγκεκριμένο μέτρο. Απεναντίας, τονίζει, την ίδια ώρα γινόταν όργιο προσλήψεων και σπατάλης

- στη συναίνεση που ζήτησε ο ίδιος πριν το μνημόνιο και δεν του δόθηκε από κανέναν

- στη συνάντησή του με τον τότε Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιώργο Προβόπουλο, και τι του είπε ο κεντρικός Τραπεζίτης

- στο έλλειμμα που, όπως λεέι, αν ήταν 10% θα είχε ελεγχθεί με το συμμάζεμα της σπατάλης που είχε αρχίσει η κυβέρνησή ενώ χαρακτηρίζει έγκλημα την αποστολή στοιχείων ελλείμματος 6% δύο ημέρες πριν τις εκλογές

- στην άρνηση του Κ. Καραμανλή στη διακαναλική συνέντευξη να απαντήσει αν τα στοιχεία που έδινε η κυβέρνηση ήταν αληθινά

- στο «λεφτά υπάρχουν», που πέρασε, όπως λέει, από «διακομματική μονταζιέρα», διότι η φράση αποκάλυπτε υπαρκτό πλούτο που σπαταλιέται, χαρίζεται και δεν φορολογείται. Η φράση αυτή, τονίζει, αποκάλυπτε την αδήριτη ανάγκη μεγάλων αλλαγών που δεν ήθελαν και δεν θέλουν.

- συγκρίνει τις «παροχές» του προγράμματος ΠΑΣΟΚ 2009 με εκείνες των Ζαππείων των 18 δις ευρώ

- διαψεύδει ότι «παρέδωσε την εξουσία» στον Α. Σαμαρά τον Ιούνιο του 2011 και αποκαλύπτει ότι ο Α. Σαμαράς είχε δεχτεί την πρόταση για κυβέρνηση μακράς πνοής, κάτι που, ουσιαστικά, υπονομεύθηκε από συνεργάτες του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και, όπως αναφέρει, τότε «χάθηκε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία» για τη χώρα

- στη στάση μελών της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, τα οποία έβαλλαν κατά της κυβέρνησης για προσωπικούς λόγους και σημειώνει: «Δεν με ήθελαν πρωθυπουργό ή δεν ήθελαν τον τότε υπουργό Οικονομικών».

- στον ανασχηματισμό του Ιουνίου, με την ανάθεση στον Ε. Βενιζέλο της αντιπροεδρίας και του υπουργείου Οικονομικών, τον οποίο χαρακτηρίζει δικό του συμβιβασμό, προκειμένου να περάσει χωρίς κλυδωνισμούς στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ

- στη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, στο «αίσχος» των παρελάσεων και στην «εμφυλιοπολεμική αναταραχή» στην κοινωνία

- στην απόφασή του για δημοψήφισμα, το οποίο, όπως λέει, θα είχε κάνει πριν το μνημόνιο αν υπήρχε εφαρμοστικός νόμος

- στην έντονη διαμάχη του με τον Νικολά Σαρκοζί, που ήθελε το ερώτημα να είναι «ευρώ ή όχι»

- στο ταξίδι του στις Κάννες, όπου, όπως λέει, πήγε με τυπική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, καθώς, ουσιαστικά είχε ήδη ανατραπεί

- σε όσα έχουν γραφεί για τη συνεννόηση Μπαρόζο - Βενιζέλου, για τα οποία λέει ότι δεν θέλει να πιστέψει. Αλλά, επισημαίνει ότι, ξαφνικά άρχισε να αλλάζει η στάση της ΝΔ για τη Συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου επιβεβαιώνοντας, στην ουσία, τα περί παρέμβασης του πρώην προέδρου της Κομισιόν.

- στην κατάσταση που επικρατούσε στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, τους όρους για ψήφο εμπιστοσύνης και τη σκέψη του να προκαλέσει την πτώση του στη Βουλή και γιατί την απέρριψε.

- στη στάση του στη Βουλή τα 2,5 τελευταία χρόνια, τις ενστάσεις του, την ψήφιση όλων σχεδόν των νομοσχεδίων, εξαπολύοντας, ταυτόχρονα, βέλη προς την ηγεσία της κυβέρνησης, λέγοντας ότι εγώ δεν έχω ιστορία ανατροπών κυβερνήσεων, άλλοι έχουν.

- στην αποτυχία, όπως υποστηρίζει, της κυβέρνησης να οδηγήσει την Ελλάδα σε ασφαλή έξοδο από το μνημόνιο

- στη στάση που τήρησε εντός ΠΑΣΟΚ όπου κράτησε χαμηλούς τόνους για λόγους αρχής και σεβασμού προς τη νέα ηγεσία

-στα εγχειρήματα της «Ελιάς» και της ΔΗ.ΠΑΡ, τα οποία χαρακτηρίζει δύο προσπάθειες των πρωταγωνιστών να κρύψουν το ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι θυμήθηκαν την ενότητα της παράταξης προεκλογικά και για τις ψήφους

- στις μετεκλογικές συνεργασίες, λέγοντας ότι εμείς δεν θα κάνουμε συμφωνία «κουρελόχαρτο»

- στην αδυναμία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ να συνεργαστεί με τον Α. Σαμαρά μετά τα δείγματα γραφής που έδωσε 2,5 χρόνια

- στον ΣΥΡΙΖΑ που αδυνατεί να απεμπλακεί από ένα παρωχημένο μοντέλο συγκεντρωτικού κρατισμού

- στο σχέδιο που προτείνει και το οποίο είναι ελληνικό και όχι της τρόϊκας ή επιβαλλόμενο από το εξωτερικό

- στη διαφωνία του με το «άνευ όρων ΝΑΙ» από τον Α. Σαμαρά και το «εντελώς ΟΧΙ» από τον Α. Τσίπρα.

- στις συνεργασίες οι οποίες πρέπει να έχουν απαραιτήτως ξεκάθαρο προοδευτικό πλαίσιο

- στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ τονίζοντας «δεν με κρατάει κανείς» και στην πρότασή του να γίνει έλεγχος στα οικονομικά όλων των κομμάτων από το 2000 «για να δούμε ποιοι προσπάθησαν να βάλουν τάξη»

- στα δικά του λάθη, τονίζοντας ότι γνωρίζει ποια είναι και προσθέτοντας ότι έχει διδαχτεί από αυτά, ότι έμαθε και ότι είναι αποφασισμένος

Και καταλήγει λέγοντας: «Δεν κρύφτηκα, δεν φυγομάχησα, δεν έριξα την καυτή πατάτα σε άλλον, δεν έπαιξα τη χώρα στα ζάρια».