Οι κομμένοι, οι κομματικοί, οι πασοκογενείς και η μάχη Τσίπρα - Λαφαζάνη

 Ο ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ....ΑΛΑΒΑΝΟΣ !!!

Το κλίμα στην Κουμουνδούρου αλλά και τις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ μόνο σε κυβέρνηση εν αναμονή δεν παρέπεμπε τα τελευταία 24ωρα. 

Αιτίες, οι καραμπόλες, τα ψαλιδίσματα, οι εσωκομματικές ισορροπίες στα ψηφοδέλτια.

Δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα (εκτός συγκλονιστικής ανατροπής), όλες οι τάσεις έδωσαν το προηγούμενο διάστημα σκληρή μάχη στο παρασκήνιο με σκοπό την επικράτηση των «δικών» τους, πολλώ μάλλον που, όπως συνέβη με όλα τα κυβερνητικά κόμματα κατά το παρελθόν, το κέντρο βάρους θα μετατοπιστεί από την Κουμουνδούρου στο Μέγαρο Μαξίμου και τη Βουλή...

Σε αυτή τη μάχη όμως πίσω από την κουρτίνα, τα μεγάλα θύματα ήταν οι σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ, οι υποψηφιότητες των οποίων δεν περπάτησαν

Σε αυτή τη μάχη όμως πίσω από την κουρτίνα, τα μεγάλα θύματα ήταν οι σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ, οι υποψηφιότητες των οποίων δεν περπάτησαν, ως φαίνεται, στις τοπικές οργανώσεις. Αλλά δεν ήταν και τα μόνα (θύματα). Ήταν και οι ΠΑΣΟΚογενείς, και ο λόγος απλός: όπως και οι προηγούμενες εκλογές (εθνικές εκλογές 2012, ευρωεκλογές 2014) έχουν καταδείξει, η μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό και οι πρωτιές, με πολλές χιλιάδες ψήφων, της Σοφίας Σακοράφα, του Παναγιώτη Κουρουμπλή, του Αλέξη Μητρόπουλου κ.α.

Η πολιτική αυτή διαπίστωση όμως έρχεται στο σημείο αυτό να συγκρουσθεί με την πραγματικότητα της επόμενης ημέρας των εκλογών: η κυβέρνηση της ριζοσπαστικής αριστεράς (όπως κατά βάση αυτοπροσδιορίζεται), μπορεί να χρειαστεί να έλθει σε ρήξη με τα κέντρα των Βρυξελλών, του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης, έστω και αν δεν είναι στις επιδιώξεις της νέας κυβέρνησης...

Θα είναι όμως όλοι οι βουλευτές αποφασισμένοι για τη ρήξη; Ή κάποιοι, και ιδίως οι κεντρώοι βουλευτές, θα κάνουν πίσω και η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ θα μετρά νωρίς - νωρίς απώλειες: αυτό είναι το ερώτημα που εδώ και μήνες απασχολεί, αλλά ήλθε η ώρα να αναδειχθεί στην επιφάνεια.

Βαθύ «ψαλίδι»

Υπ' αυτό το πρίσμα λοιπόν εξηγούνται και τα πιο κάτω... αποτελέσματα: Η λεγόμενη Σοσιαλιστική Τάση (Μητρόπουλος, Κουρουμπλής, Τσουκαλάς κ.α.) λέγεται πως κατέθεσε λίστα 25 προτεινόμενων υποψηφίων, αλλά διασώθηκαν από το κομματικό «ψαλίδι» μόνο... δύο, στην Εύβοια και τις Σέρρες.

Αλλά και ο βασικός σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ, οι Οικολόγοι Πράσινοι, δεν θα έχουν τελικώς 22 υποψηφίους, όπως ανέμεναν, αλλά πολύ λιγότερους, ίσως και κάτω από 10, αφού φαίνεται πως πέφτουν θύμα της ανάγκης να εκπροσωπούνται όλες οι εσωκομματικές τάσεις σε κάποιους νομούς.

Αντίστοιχη η εικόνα και από τους υποψήφιους που είχε προτείνει η «Κοινωνική Συμφωνία» της Λούκας Κατσέλη, που απέσυρε τελικώς τα στελέχη της από τα ψηφοδέλτια της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ενώ και το «Πράττω» του Νίκου Κοτζιά δεν θα συμ-πράξει τελικώς, αφού, όπως δήλωσε, «το 'ΠΡΑΤΤΩ' παρέχει κριτική υποστήριξη στα ψηφοδέλτια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., χωρίς να συμπράττει στην οργανωτική-πολιτική παρουσία τους. Και αυτό διότι εκτιμά ότι η κύρια δύναμη αλλαγής στην χώρα εμφάνισε κενά και αδυναμίες στη συγκρότηση του δημοκρατικού, κοινωνικού-πατριωτικού Μετώπου Σωτηρίας». Συμπερασματικά, μετά και το ναυάγιο με την ΔΗΜΑΡ, ο στόχος για 50 υποψηφίους από τις τάξεις των... συμμάχων, θα παραμείνει άπιαστος.

Την «παρτίδα», μαζί και τις εντυπώσεις, επεχείρησε να κερδίσει ωστόσο ο Αλέξης Τσίπρας με τις κινήσεις της τελευταίας στιγμής: επιβάλλοντας την Θεοδώρα Τζάκρη, τον Οδυσσέα Βουδούρη, τον Θεόδωρο Παραστατίδη και την Ραχήλ Μακρή - τους τρεις τελευταίους, παρά τις αντιρρήσεις σημειωτέον τοπικών βουλευτών, οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ κ.ο.κ.

πηγή