Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς που ζουν και εργάζονται μόνιμα στο Μπουένος Άιρες.
Στην Ελλάδα, με την ανακοίνωση της χρεοκοπίας της Αργεντινής, το πολιτικό σκηνικό «φούντωσε». Λίγες μέρες αργότερα...
τηλεφωνώ σε Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς που ζουν και
εργάζονται μόνιμα στο Μπουένος Άιρες. Συνομιλώ με την Χριστίνα
Τσαρδίκου, καθηγήτρια Ιατρικής στο πανεπιστήμιο και πρόεδρο στον
οργανισμό Νόστος, τον δάσκαλο ελληνικό χορών, Μάριο Κουτσοβίτη και με
την οικονομολόγο, Ραφαέλα Φαράσε. Όλοι τους είχαν είχαν την ίδια
επιθυμία: «Να επιστρέψουμε στην πατρίδα».
Οι φωτογραφίες είναι ευγενική παραχώρηση της Ραφαέλας Φαράσε, του Μάριου Κουτσοβίτη και της Χριστίνας Τσαρδίκου. Στη φωτογραφία η Ραφαέλα Φαράσε.
VICE:Ποια είναι η κατάσταση αυτές τις μέρες στην Αργεντινή;
Μ. Κ.: Υπάρχουν μεγάλες αμφιβολίες για το πως θα είναι
το μέλλον της οικονομίας γιατί η πρόεδρος δεν νοιάζεται καθόλου. Αυτό
μαζί με την μεγάλη ανασφάλεια έχει αλλάξει πολύ το επίπεδο της ζωής
μας».
Χ. Τ.: Επικρατεί ησυχία. Τα ΜΜΕ δεν έχουν δώσει μεγάλη
σημασία στην οικονομική κατάσταση και η κυβέρνηση δεν παραδέχεται την
πτώχευση και θεωρεί πως η στάση της και η απόφαση του δικαστή της Νέας
Υόρκης δεν θα επηρεάσουν την οικονομία της χώρας ούτε την κοινωνία. Η
ζωή κυλάει σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Δεν υπάρχουν διαδηλώσεις, δεν
υπάρχει οργανωμένη αντιπολίτευση, είναι λίγοι αυτοί που εκφράζουν την
γνώμη τους. Έχουμε μάθει να ζούμε πολλά χρόνια μέσα σε τέτοιες
καταστάσεις -και χειρότερες όπως αυτή του 2001.
Ρ. Φ.: Υπάρχουν λίγες πληροφορίες στα ΜΜΕ για την
κατάστασή μας. Πάντως επικρατεί ένα κλίμα ησυχίας και ηρεμίας. Οι
Αργεντινοί έχουν μάθει να ζουν το σήμερα και να μην ελπίζουν για το
αύριο. Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει φτώχεια, ανασφάλεια, ανεργία.
Οι νέοι δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά σχέδια, ούτε όνειρα. Αισθανόμαστε
πως πέρα από την πτώχευση της χώρας, τίποτα δεν αλλάζει για μας, τίποτα
δεν αλλάζει στο καθεστώς της χώρας.
Μάριος Κουτσοβίτης
Περιγράψτε μας την καθημερινότητα των Ελλήνων εκεί;
Μ. Κ: Κάθε μέρα είναι λιγότεροι οι Έλληνες ή τα άτομα
με ελληνική καταγωγή. Γι’ αυτό οι ελληνικές κοινότητες είναι γεμάτες
φιλέλληνες, και όχι Έλληνες. Άτομα που δεν έχουν σχέση με την Ελλάδα.
Δουλεύω στο ελληνικό σχολείο και νηπιαγωγείο σαν δάσκαλος χορού, εκεί τα
ελληνικά μαθήματα είναι εθελοντικά κάθε απόγευμα -έχουμε δασκάλους από
Ελλάδα όμως κάθε μέρα τα ελληνόπουλα που έρχονται σε αυτά είναι
λιγότερα.
Χ. Τ.: Έλληνες και Αργεντινοί ζούμε στην ίδια χώρα με
τα ίδια προβλήματα και όλοι μας προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα. Είμαστε
Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς. Οι δικοί μας ήρθαν πριν ή μετά τον
Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και βρήκαν καταφύγιο στην Αργεντινή
όπου δημιούργησαν τις περιουσίες τους, εμείς, τα παιδιά τους και εγγόνια
τους, προσπαθούμε να κρατήσουμε αυτά που οι γονείς μας μπόρεσαν να
αποκτήσουν. Σαν Έλληνες, είμαστε οργανωμένοι σε κοινότητες και σε
οργανισμούς σαν τον Νόστο. Προσπαθούμε να κρατήσουμε ζωντανές τις ρίζες
και την γλώσσα μας γιατί η επαφή με την Ελλάδα είναι πολύ σπάνια λόγω
της απόστασης και της οικονομικής κατάστασης της Αργεντινής. Δεν
υπάρχουν ελληνικά προϊόντα στην Αργεντινή, δεν υπάρχουν εισαγωγές από
Ελλάδα. Οπότε, το να είσαι και να παραμένεις Έλληνας εδώ είναι επιλογή.
Ρ. Φ.: Ίδια με τη ζωή των Αργεντινών. Οι Έλληνες που
μένουν εδώ, έχουν έρθει από μια πληγωμένη Ευρώπη, από τον πόλεμο και την
φτώχεια του 20ου αιώνα, εδώ δημιούργησαν οικογένεια και περιουσία και
βρήκαν σε αυτή την χώρα την δεύτερη πατρίδα τους.
Χριστίνα Τσαρδίκου
Γιατί δεν επιστρέψατε στην πατρίδα; Τι είναι αυτό που σας κράτησε μόνιμα στην Αργεντινή;
Μ. Κ.: Είμαι Αργεντινός. Οι τέσσερις παππούδες μου
ήταν Έλληνες. Αυτό που δεν μου επιτρέπει να επιστρέψω στην Ελλάδα είναι
τα οικονομικά προβλήματα στην Αργεντινή. Έχω λάβει παλιά προτάσεις για
να έρθω στην Ελλάδα αλλά δεν μπόρεσα. Πάντα όμως το σκέφτομαι.
Χ.Τ.: Οι γονείς μου είναι Έλληνες. Έχουμε, εγώ και τα
παιδιά μου την ελληνική ιθαγένεια εδώ και πολλά χρόνια. Το όνειρο
ζωής μας ήταν πάντα η επιστροφή στην πατρίδα. Κάτι δύσκολο να
πραγματοποιηθεί. Το προσπαθήσαμε όμως, αλλά η μετανάστευση, μάλλον ο
επαναπατρισμός δεν ήταν εύκολος. Οι οικονομικές διαφορές μεταξύ των δύο
χωρών, η γραφειοκρατία στις δυο χώρες και τα προβλήματα με το
ΔΙΚΑΤΣΑ, για την αναγνώριση πτυχίων της Αργεντινής, έκαναν κάθε φορά
και μεγαλύτερη την απόσταση που μας χώριζε. Δεν σας κρύβω, πως ακόμα το
ελπίζω.
Ρ. Φ.: Γεννήθηκα και μεγάλωσα εδώ. Μεγάλωσα με την
ιδέα της επιστροφής στην Ελλάδα και η οικογένειά μου το προσπάθησε αλλά
ήταν αδύνατο να γυρίσουμε.
Υπάρχουν διάφορες μεταξύ Αργεντινής και Ελλάδας και ποιες είναι αυτές;
Μ. Κ.: Η Αργεντινή είναι μια χώρα κομματιασμένη με
πολλές κοινωνικές διαφορές, που έχουν δημιουργήσει οι κυβερνήσεις.
Η Ελλάδα, όπως μου λένε οι φίλοι μου που έρχονται συχνά, είναι άλλη
χώρα, άλλος λαός, με άλλη αντοχή, ιστορία, πολιτισμό και όμορφο
περιβάλλον.
Χ. Τ.: Είναι διαφορετικές χώρες, με
διαφορετική νοοτροπία. Άλλο η οικονομική κατάσταση στην Αργεντινή, άλλο
στην Ελλάδα. Οι λόγοι της κρίσης είναι διαφορετικοί στις δύο χώρες.
Ρ. Φ.: Είναι δυο χώρες διαφορετικές, δεν έχουν πολλά
κοινά στοιχεία. Η οικονομική κατάσταση στην Αργεντινή επικρατεί εδώ και
χρόνια, δεν θυμάμαι άλλη κατάσταση ή μια καλύτερη εποχή να έχω ζήσει. Η
κρίση στην Αργεντινή έχει άλλα αίτια από την ελληνική. Η Αργεντινή δεν
ανήκει σε μια Ένωση όπως η Ελλάδα -έχει δικό της νόμισμα, είναι και μια
πολύ πλούσια χώρα που θα μπορούσε πολύ εύκολα να είναι σε καλύτερη
κατάσταση εφόσον έχει μεγάλες εκτάσεις και πεδιάδες, πρώτες ύλες,
ορυχεία, άφθονα πόσιμα νερά, πετρέλαια κ.ά. Κανονικά θα έπρεπε να είναι
από τις πιο σπουδαίες χώρες του κόσμου, αλλά...
Πηγή: vice.com
