Οι στρεβλώσεις και οι εξαρτήσεις αυτές,
αντί να αντιμετωπιστούν δημιουργώντας ένα κράτος δικαίου, ενισχύθηκαν συνειδητά
από συντηρητικές κυβερνήσεις. Ο τρόπος διακυβέρνησης της χώρας από τη συντήρηση
μας κατέστησε ευάλωτους στη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση και έκθετους όσον
αφορά στην εκπλήρωση των ευρωπαϊκών μας υποχρεώσεων. Πέραν του ότι παρέδωσε
ελλείμματα και χρέη, υπονόμευσε τη διεθνή μας αξιοπιστία και οδήγησε τη χώρα
στα πρόθυρα μιας νέας εθνικής τραγωδίας, στο φάσμα μιας χρεοκοπίας, και την
κοινωνία σε μια σκληρή δοκιμασία.
Σήμερα, η απαίτηση των Ελλήνων πολιτών για
απελευθέρωση από τα δεσμά αυτού του πελατειακού συστήματος, μπορεί και πρέπει
να μετασχηματιστεί σε ένα κίνημα αξιών.
Απαντάμε, λοιπόν – σε
όσους μας ρωτούν με ποιούς συγκρουόμαστε:
Η διακήρυξή μας, είναι απολύτως καθαρή και
σαφής. Περιγράφει τους στόχους και καλεί όλους στον αγώνα, γιατί,
-Συγκροτούμε μέτωπο
απέναντι σε όσους κυνηγούν την εξουσία ως λάφυρο για ιδιοποίηση, σε όσους
θεωρούν ότι μπορούν να παρασιτούν σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
-Συγκροτούμε μέτωπο
απέναντι σε όσους θεωρούν ότι έχουν το προνόμιο να αυθαιρετούν χωρίς να
λογοδοτούν.
-Συγκροτούμε μέτωπο
απέναντι στην αντίληψη της συντήρησης, δεξιάς και αριστερής, αλλά και σε όσους
ταυτίστηκαν μαζί της. Τη συντήρηση, που αντιμετωπίζει το δημόσιο σαν πελατειακό
λάφυρο, που υπονομεύει τη δημοσιονομική υπευθυνότητα με τον διαρκή κίνδυνο
εκτροχιασμού της οικονομίας.
-Αντίπαλός μας το
σύστημα του πελατειακού καπιταλισμού, και ένα κατεστημένο που άφησε αυτές τις
αντιλήψεις, τις πρακτικές να γιγαντωθούν, να οδηγήσουν τη χώρα στο γκρεμό και
να πνίξουν τις δυνατότητες του λαού και της πατρίδας μας.
-Συγκροτούμε μέτωπο
απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό εδώ στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, και κυρίως,
απέναντι στις παλιές και νέες ανισότητες που αυτό παράγει.
Μας ρωτάνε, τι λέμε που
δεν λένε οι άλλοι, ποια είναι η βασική
πολιτική μας πρόταση;
Απαντάμε:
Η εμπειρία πέντε ετών από το ξέσπασμα της
κρίσης, που σοβούσε χρόνια, οδηγεί σε ένα πολύ απλό συμπέρασμα, για το οποίο
δεν μιλάει κανείς – ή για την ακρίβεια, όλοι μιλάνε και τσακώνονται για όλα,
εκτός από την ταμπακιέρα:
Εμείς λέμε: Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποφύγει
οριστικά τον κίνδυνο, δεν πρόκειται να μπορεί να αντιμετωπίσει τις μεγάλες
προκλήσεις των αλλαγών που ζούμε ή επέρχονται, δεν πρόκειται να υπερβεί την
κρίση και να ανακάμψει οριστικά, αν δεν αλλάξει οριστικά, συθέμελα, στη βάση
αρχών και αξιών για μία σύγχρονη λειτουργική δημοκρατία.
Χρειάζεται την
επανάσταση του αυτονόητου.
Αυτή η επανάσταση βασίζεται στην βαθιά
πεποίθησή μας ότι η Ελλάδα μπορεί.
Αρκεί να πιστέψει στον
εαυτό της.
Αρκεί να μην θεωρούμε
ότι για όλα τα δεινά φταίνε κάποιοι ξένοι προστάτες ή από την άλλη ότι, η
σωτηρία μας, η λύση των πάντων, θα έρθει ως δια μαγείας όταν εμφανιστεί κάποιος
ξένος προστάτης.
Όσο και εάν μας επηρεάζει το ευρωπαϊκό και
διεθνές περιβάλλον, όσο και εάν ο αγώνας των δημοκρατών και σοσιαλιστών είναι
και αγώνας ευρωπαϊκός, είναι αγώνας διεθνιστικός, τόσο έχουμε χρέος να
διατρανώνουμε την πίστη μας σε μια αλήθεια, ότι ο δικός μας πατριωτισμός
εδράζεται στην πεποίθηση ότι μπορούμε, εμείς, οι Έλληνες, μαζί και συλλογικά,
να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Αν δεν το κάνουμε
εμείς, κανείς δεν θα το κάνει.
Και όταν εμείς
συλλογικά το κάνουμε, όσοι και να μας επιβουλεύονται δύσκολα θα πετύχουν.
Ο συντονιστής του Δικτύου
Σταύρος Στραβόλαιμος
