Δεν υπάρχει περίπτωση να μπει κάποιος
στα παπούτσια του Πάνου του Καμμένου.
Όχι επειδή ο Πάνος είναι δήθεν
ιδέα και άλλες τέτοιες αηδίες.
Ο Πάνος είναι άνθρωπος με σάρκα και οστά.
Αλλά δεν είναι δυνατόν να του την λένε και οι 53!
Του οφείλουνε οι
σύντροφοι.
Χωρίς τον Πάνο θα ήταν μία μάζα από τίποτα. Λίγος σεβασμός,
λοιπόν, δεν βλάπτει…
Εμείς του φιλελεύθερου κέντρου έχουμε
χιλιάδες λόγους να την λέμε στον Πάνο. Πρώτον, είναι πληθωρικός.Δεν του
φτάνει ο χώρος της άκρας Δεξιάς, έρχεται και προς τα μέρη μας για να
καταλάβει και τον δικό μας χώρο. Δεύτερον, τον θυμόμαστε να πολεμά τους
κομμουνιστές, τους πράκτορες της Στάζι και τους διεθνείς τραπεζίτες. Μας
κάθεται λίγο βαρύ να τον βλέπουμε τώρα να είναι αγκαλιά με
τους
σταλίνες. Για τον ίδιον, δηλαδή. Μπορεί να έχει παρανοήσει και να
πιστεύει ότι ο Αλέξης και οι άλλοι είναι τίποτα νεοφιλελεύθεροι.
Λοιπόν! Να είμαστε ξεκάθαροι!
Οι
Τσιπραίοι χρωστάνε στον Καμμένο και όχι ο Καμμένος στους Τσιπραίους.
Πως
το είχε πει ο Γιώργος Κατσιφάρας; Αν δεν υπήρχε ο Ανδρέας Παπανδρέου
δεν θα τους ήξερε (τους πασόκους υπουργούς) ούτε ο θυρωρός της
πολυκατοικίας τους. Σύντροφοι! Αν δεν υπήρχε ο Πάνος ο Καμμένος δεν θα
βλέπατε κυβέρνηση, υπουργικά αυτοκίνητα και μπασκίνες να σας κουβαλάνε
τα ψώνια ούτε με το κιάλι. Μεταξύ της μιζέριας και της ζωάρας που ζείτε
μεσολαβεί ένας Πάνος Καμμένος δρόμος.
Και τώρα; Τώρα, στην πρώτη δυσκολία,
βγαίνει ο Φίλης, ο Σκουρλέτης, η Τασία που λιαζότανε και άλλοι και λένε
ότι δεν τον θέλουν τον Πάνο. Αυτό ξεπερνάει κάθε όριο! Δεν θέλουν τον
Πάνο, αλλά θέλουν την κυβέρνηση. Και τι θα τον κάνετε τον Πάνο ρε
σύντροφοι; Θα του κάνετε λοβοτομή και θα τον έχετε εκεί μόνο και μόνο
για να παίρνετε τα ψηφουλάκια του; Ντροπής πράγματα.
Αν με έλεγαν Πάνο Καμμένο δεν θα σήκωνα
τόσες προσβολές. Θα απαιτούσα από τον Αλέξη τον Τσίπρα τον μεταρρυθμιστή
να τους φέρει ενώπιον μου και ένας – ένας να μου φιλήσουν το χέρι.
Γιατί θα μου άξιζε. Διότι χωρίς εμένα θα ήταν όλοι ένα τίποτα. Διότι θα
με έλεγαν Πάνο Καμμένο και θα είχα μία ιστορία που δεν θα επέτρεπα να
μου την κυλήσουν στην λάσπη της ανυποληψίας οι καταληψίες και οι αιώνιοι
φοιτητές.
Αν με έλεγαν Πάνο Καμμένο θα κτυπούσα το
χέρι στο τραπέζι και θα απαιτούσα σεβασμό. Αν έλεγαν εμένα Πάνο
Καμμένο. Αλλά είπαμε ότι δεν μπορεί κάποιος στα παπούτσια του Πάνου του
Καμμένου. Όχι γιατί ο Πάνος είναι δήθεν ιδέα και άλλες τέτοιες αηδίες.
Αλλά διότι ο Πάνος Καμμένος είναι από μόνος του ένα ξεχωριστό κεφάλαιο
στην πολιτική ζωή του τόπου. Ποιος άλλος θα καθότανε ακόμη στην θέση
του;
Θανάσης Μαυρίδης-liberal.gr
