Χρονογράφημα - Υστερόγραφο

Του Παναγιώτη  Αντωνόπουλου

            Γύμνια κράτους το 1950, ανύπαρκτο πολιτικό σύστημα, ελευθερία έκφρασης φιμωμένη, η δημοσιογραφία σφιγμένη στο λαιμό με τη θηλιά του νόμου 509 που μια << ύποπτη >> λέξη αρκούσε να σε στείλει με συνοπτικές διαδικασίες να περάσεις τα κάγκελα. Τότε  δημοσιεύτηκε και << Η διαθήκη μου >> του Μιχάλη Κατσαρού στο Δημοκρατικό Τύπο, έντυπο του Κ.Κ.Ε. Στο προηγούμενο χρονογράφημα τη δημοσιεύσαμε σαν εγερτήριο σάλπισμα αντίστασης στη σημερινή εποχή του βούρκου.

         Η εφημερίδα για να προστατευτεί  λογόκρινε το ποίημα. Έτσι φράσεις όπως, αντισταθείτε στην κρατική εκπαίδευση,  στα εργοστάσια πολεμικών υλών, στον πρόεδρο του Εφετείου, παραλήφθηκαν. Ο ποιητής θύμωσε και απάντησε στην ίδια εφημερίδα με το << Υστερόγραφο >>. 

        Η διαθήκη μου πριν διαβαστεί  – καθώς διαβάστηκε –

ήταν ένα ζεστό  άλογο

ακέραιο – πριν διαβαστεί –

όχι οι κληρονόμοι που περίμεναν

αλλά σφετεριστές καταπάτησαν

τις εντολές της.

        Η διαθήκη μου για σένα και  για σε

χρόνια καταχωνιάστηκε σε χρονοντούλαπα

από γραφιάδες πονηρούς συμβολαιογράφους.

        Άλλαξαν φράσεις  σημαντικές –  είχαν την εξουσία –

με τρόπο εξαφανίσανε την αντίσταση σ’  ότι τους αφορούσε.

      Σας κλέψανε τα μέρη με τους ποταμούς

τη νέα βουή στα δάση

τον άνεμο τον σκότωσαν – τώρα καταλαβαίνω πια τι έχασα –

ποιος είναι αυτός που πνίγει.

        Και συ λοιπόν

στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις

από φωνή

από τροφή

από άλογο

από σπίτι

στέκεσαι απαίσια βουβός σαν πεθαμένος.

Δεν θα μιλάς λοιπόν ποτέ;

Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.

      Η εφημερίδα με δελφικό χρησμό  δικαιολογήθηκε με εκτενέστερο κείμενο που μέσες άκρες ήθελε να πει: Με το νόμο 509 δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Η Αγία Λογοκρισία  ενεργούσα σωστά κατακρήμνισε τον ποιητή στον Καιάδα για να σωθούμε εμείς! 

           ellinikoxronografima.blogspot.gr