Του Παναγιώτη
Αντωνόπουλου
Και πάλι για τον μπάρμπα Γιάννη. Είμαι σίγουρος πως θα
ευφρανθείτε τη γραφή γιατί το αξίζει. << Χαλάλι του >> που
ασχολούμαι μαζί του θα πείτε, << χαλάλι του >> γιατί θα θυμηθείτε
από τον ξεχασμένο << ποιητή >> της ζωής στιγμές ιδιόρρυθμες και
πολυσχιδείς.
Μπεσαλής, όπως έχουμε πει, μυθοπλάστης δεινός,
σύγχρονος Αριστοφάνης και κορυφαίος κρασοπότης, είχε οιονεί εικονολήπτρια τη
μνήμη, κατέγραφε, δημιουργούσε κι αναρτούσε ότι στη Μονή της Ζωής είναι φωτεινό
κι έχει απολλώνια μέθη κι ομορφιά.
Φουμαδόρος μέγας, το ένα τσιγάρο έσβηνε τ’ άλλο άναβε. Φούμερνε στούκας ΚΑΡΕΛΙΑ Αγρινίου
από ογδονταοχτάρα κούτα, δυο δραχμές τα δέκα, χύμα, μ’ ένα καπνό βαρύ που του
‘κανε το κεφάλι μπόμπα. Αν του ‘λειπε το τσιγάρο, σκότωνε άνθρωπο, έβριζε,
έριχνε γαμοσταυρούς, περνούσε τη συμβία του γενεές δεκατέσσερις, του ‘φταιγαν τα γατιά, οι σκύλοι και οι κότες, κι όλη την
ώρα μούγκριζε σαν λιόνταρος στο κλουβί. Οι ουκ ολίγοι κολλητοί του, τότε του
έκαναν πλάκα, οι ανεψιοί του, του
φώναζαν << θείε κάτσε καλά >>, η ευάριθμη παρέα της γειτονιάς
ρυμουλκούσε τα σώματά της από την αυλή και κλειδωνόταν μέσα.
Βασίμως
να φουμάρει αρειμανίως, ένα απομεσήμερο βρέθηκε χωρίς τσιγάρο. Έγινε θηρίο, δεν
έβλεπε μπροστά του και φώναξε το γείτονα πιτσιρικά να πάει στου Ψαρούλια το
μαγαζί να του αγοράσει. Όσο το παιδί έλειπε, αυτός έπιασε ψιλό λακριντί με τη
νικοτίνη, και, την παρακαλούσε να κατεβεί στα πνευμόνια του πάση θυσία. Αυτή
σαν την Εύα τον εξαπάτησε. Του ‘δειξε τα ξερόφυλλα της συκιάς. << Εκεί θα
βρεις καπνό >> του σφύριξε. Πήρε δυο φύλλα, τα έβαλε σε χαρτί εφημερίδας,
τα έτριψε κι έστριψε τσιγάρο. Το άναψε
και με επισημότητα, φούμαρε σθεναρώς.
Άλλο ένα
μεσονύκτιο έγινε Τούρκος, όπως εξομολογήθηκε η συμβία του. Σηκώθηκε, έψαξε,
βρήκε μια γόπα, την καρφίτσωσε, την άναψε και καθισμένος στο κρεβάτι φούμερνε
τη μια τζούρα πάνω στην άλλη. Στο διακριτικό βλέμμα της, άρχισε το τραγούδι,
συνήθεια του χαριτωμένη: << Ένα πιτσιρίκι είναι ξαπλωμένο μες στα χορταράκια παραπονεμένο. Θέλει να
φουμάρει ένα τσιγαράκι μα δεν έχει φράγκο είναι μπατιράκι. Του ‘ρθε μια ιδέα κάπου να τη στήσει όποιος κι αν περάσει
τσιγάρο να ζητήσει… >>
