Του Γιώργου Κοκκόλη-Πολιτικού Επιστήμονα
Τώρα ξέρουμε ποιες είναι εκείνες οι ξένες, οι μετανάστριες που ήρθαν στην Ελλάδα και κολλάνε AΙDS τους πελάτες αποτελώντας άλλη μια εθνική απειλή.
Φυσικά την ασθένεια την κόλλησαν μόνες τους, διότι συνευρέθηκαν με τον κρίνο.
Δεν υπήρξαν πελάτες οι οποίοι πλήρωναν για να κάνουν σεξ χωρίς προφυλάξεις, δεν υπήρξαν μαστροποί που τις εξανάγκασαν και τις χτύπησαν για να συνευρεθούν μαζί τους.
Όλα τα έκαναν μόνες τους.
Διαπομπεύονται λοιπόν στο όνομα της προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Εκεί λένε οι υπέρμαχοι της απόφασης μπορούμε να κάνουμε μια έκπτωση στα ατομικά δικαιώματα.
Αντί να μακρηγορήσω καλύτερα να θυμηθούμε τους στίχους του Μπρεχτ.
«Πρώτα ήρθαν και συλλάβανε τους κομμουνιστές.
- Δε μίλησα γιατί δεν ήμουνα κομμουνιστής. Μετά ήρθαν για τους Εβραίους.
- Δε μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Μετά συλλάβανε τους εργάτες των συνδικάτων.
- Δε μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής. Μετά τους καθολικούς.
- Δε μίλησα γιατί δεν ήμουν καθολικός. Αλλά όταν ήρθαν να πιάσουν εμένα δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει.»
Σήμερα λοιπόν οι πόρνες.
Αύριο ενδεχομένως να γιαουρτώσουμε τους μνημονιακούς, μετά μπορούμε να δέρνουμε τους «προδότες»και μετά να μπουκάρουμε στα σπίτια αυτών που πιστεύουμε ότι απέκτησαν παράνομα την περιουσία τους.
Για όποιον έχει ασχοληθεί στοιχειωδώς με την Ιστορία, η συνταγή είναι γνωστή και δυστυχώς άκρως πετυχημένη. Μέσα από τη «θυματοποίηση» της κοινωνίας, μας φταίνε πάντα όλοι οι άλλοι για το αδιέξοδο που ζούμε.
Άλλωτε οι «εχθροί» είναι εξωτερικοί (βλ. λέσχες και μασονίες) άλλωτε πάλι εσωτερικοί. Το τρίτο ζήτημα που δεν είναι πολιτικό είναι βαθιά ηθικό.
Ηθικό και ανθρωπιστικό.
Βλέποντας κανείς τις φωτογραφίες των γυναικών αυτών δεν μπορεί να μην προσέξει το άδειο βλέμμα με το οποίο κοιτάζουν στο φακό.
Δεν μπορεί να μην εντοπίζεις αυτή τη ματιά που μπορεί να μη μιλάει αλλά σε διαπερνά ολόκληρο. Δεν μπορεί να μη βλέπεις την κακουχία και τον φόβο αυτών των κοριτσιών.
Για κάθε άνθρωπο που φέρει αυτό το βλέμμα πρέπει να ντρεπόμαστε ως άνθρωποι και ως κοινωνία. Τι θα γίνει λοιπόν;
Θα σοκαριστούμε για άλλη μια φορά.
Θα αισθανθούμε ντροπή και αποτροπιασμό που όλα αυτά συμβαίνουν στην χώρα μας.
Θα εκπλαγούμε από την ανθρωπιστική κρίση στην καρδιά της πρωτεύουσας που «γέννησε το δυτικό πολιτισμό» και -μαντέψτε- την Δευτέρα θα συζητάμε γιατί η Χρυσή Αυγή θα έχει μπει στη Βουλή. Με τις υγείες μας..iefimerida.gr
Ήρθε λοιπόν η καινούργια αρκούδα στο χωριό. Ας την διαπομπεύσουμε, ας την λοιδορήσουμε με «ουαί» και αναθέματα. Είναι ένοχη επειδή είναι άρρωστη και κόλλησε τους πελάτες.
Τα στοιχεία δημοσιοποιήθηκαν. Τώρα ξέρουμε ποιες είναι εκείνες οι ξένες, οι μετανάστριες που ήρθαν στην Ελλάδα και κολλάνε AΙDS τους πελάτες αποτελώντας άλλη μια εθνική απειλή.
Φυσικά την ασθένεια την κόλλησαν μόνες τους, διότι συνευρέθηκαν με τον κρίνο.
Δεν υπήρξαν πελάτες οι οποίοι πλήρωναν για να κάνουν σεξ χωρίς προφυλάξεις, δεν υπήρξαν μαστροποί που τις εξανάγκασαν και τις χτύπησαν για να συνευρεθούν μαζί τους.
Όλα τα έκαναν μόνες τους.
Διαπομπεύονται λοιπόν στο όνομα της προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Εκεί λένε οι υπέρμαχοι της απόφασης μπορούμε να κάνουμε μια έκπτωση στα ατομικά δικαιώματα.
Αντί να μακρηγορήσω καλύτερα να θυμηθούμε τους στίχους του Μπρεχτ.
«Πρώτα ήρθαν και συλλάβανε τους κομμουνιστές.
- Δε μίλησα γιατί δεν ήμουνα κομμουνιστής. Μετά ήρθαν για τους Εβραίους.
- Δε μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Μετά συλλάβανε τους εργάτες των συνδικάτων.
- Δε μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής. Μετά τους καθολικούς.
- Δε μίλησα γιατί δεν ήμουν καθολικός. Αλλά όταν ήρθαν να πιάσουν εμένα δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει.»
Σήμερα λοιπόν οι πόρνες.
Αύριο ενδεχομένως να γιαουρτώσουμε τους μνημονιακούς, μετά μπορούμε να δέρνουμε τους «προδότες»και μετά να μπουκάρουμε στα σπίτια αυτών που πιστεύουμε ότι απέκτησαν παράνομα την περιουσία τους.
Για όποιον έχει ασχοληθεί στοιχειωδώς με την Ιστορία, η συνταγή είναι γνωστή και δυστυχώς άκρως πετυχημένη. Μέσα από τη «θυματοποίηση» της κοινωνίας, μας φταίνε πάντα όλοι οι άλλοι για το αδιέξοδο που ζούμε.
Άλλωτε οι «εχθροί» είναι εξωτερικοί (βλ. λέσχες και μασονίες) άλλωτε πάλι εσωτερικοί. Το τρίτο ζήτημα που δεν είναι πολιτικό είναι βαθιά ηθικό.
Ηθικό και ανθρωπιστικό.
Βλέποντας κανείς τις φωτογραφίες των γυναικών αυτών δεν μπορεί να μην προσέξει το άδειο βλέμμα με το οποίο κοιτάζουν στο φακό.
Δεν μπορεί να μην εντοπίζεις αυτή τη ματιά που μπορεί να μη μιλάει αλλά σε διαπερνά ολόκληρο. Δεν μπορεί να μη βλέπεις την κακουχία και τον φόβο αυτών των κοριτσιών.
Για κάθε άνθρωπο που φέρει αυτό το βλέμμα πρέπει να ντρεπόμαστε ως άνθρωποι και ως κοινωνία. Τι θα γίνει λοιπόν;
Θα σοκαριστούμε για άλλη μια φορά.
Θα αισθανθούμε ντροπή και αποτροπιασμό που όλα αυτά συμβαίνουν στην χώρα μας.
Θα εκπλαγούμε από την ανθρωπιστική κρίση στην καρδιά της πρωτεύουσας που «γέννησε το δυτικό πολιτισμό» και -μαντέψτε- την Δευτέρα θα συζητάμε γιατί η Χρυσή Αυγή θα έχει μπει στη Βουλή. Με τις υγείες μας..iefimerida.gr