Μια νέα «βροχή» μετεώρων, των Λεοντιδών,
θα κορυφωθεί στον νυχτερινό ουρανό και της Ελλάδας τις επόμενες μέρες
και μάλιστα σε δύο κύματα, κάτι ασυνήθιστο.
Οι αστρονόμοι περιμένουν ένα μέγιστο από
«πεφταστέρια» τα χαράματα του Σαββάτου 17 Νοεμβρίου, ενώ μια δεύτερη
αποκορύφωση είναι πιθανό να υπάρξει τα χαράματα της Τρίτης 20 Νοεμβρίου.
Οι Λεοντίδες παρουσίασαν μια εντυπωσιακή
έξαρση κατά τα έτη 1998-2002 και έκτοτε εμφανίζουν μια πολύ πιο ήπια
και μεταβλητή δραστηριότητα.
Φέτος αναμένεται μια μέτρια πτώση μετεώρων με ταχύτητα περίπου 72 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και με ρυθμό περίπου 10- 15 την ώρα, τα οποία θα μπορούν να δουν οι παρατηρητές, στον βαθμό που ο κατά τόπους ουρανός στη χώρα μας δεν θα είναι συννεφιασμένος.
Φέτος αναμένεται μια μέτρια πτώση μετεώρων με ταχύτητα περίπου 72 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και με ρυθμό περίπου 10- 15 την ώρα, τα οποία θα μπορούν να δουν οι παρατηρητές, στον βαθμό που ο κατά τόπους ουρανός στη χώρα μας δεν θα είναι συννεφιασμένος.
Η εν λόγω «βροχή» φαίνεται να προέρχεται
από τον αστερισμό του Λέοντα, από όπου πήρε και το όνομά της, αν και
στην πραγματικότητα πρόκειται για τα σωματίδια της σκόνης που έχει
αφήσει πίσω της η ουρά του κομήτη Τέμπλ-Τατλ και η οποία περιοδικά
διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης, η οποία κινείται με ταχύτητα
110.000 χιλιομέτρων την ώρα γύρω από τον Ήλιο.
Ο κομήτης, όπως και σχεδόν όλοι οι
άλλοι, αποσυντίθεται αργά και έτσι σταδιακά δημιουργεί ένα κινούμενο
«ποτάμι» υπολειμμάτων εκατομμυρίων χιλιομέτρων σε πλάτος και εκατοντάδων
εκατομμυρίων χιλιομέτρων σε μήκος. Όταν τα απομεινάρια του κομήτη, που
συνήθως έχουν βάρος μικρότερο του ενός γραμμαρίου, συναντούν το ανώτερο
στρώμα της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας σε ύψος 80 έως 130 χιλιομέτρων,
αυτά αναφλέγονται λόγω της τριβής. Η ανάφλεξη ιονίζει τα γύρω στρώματα
της ατμόσφαιρας σχηματίζοντας έτσι μια φωτεινή σφαίρα δύο έως τριών
μέτρων που φαίνεται από τη Γη και ονομάζεται διάττων, μετέωρο ή
«πεφταστέρι».
Ο κομήτης Τέμπλ-Τατλ πραγματοποιεί μια
περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε περίπου 33 χρόνια. Η έξαρση των μετεώρων
του 1998-2002 οφειλόταν στο ότι τότε η τροχιά του κομήτη τον έφερε πιο
κοντά στη Γη, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται εκατοντάδες ή και χιλιάδες
μετέωρα ανά ώρα (μια πραγματική «καταιγίδα» από διάττοντες, από τις πιο
θεαματικές στην ιστορία). Φέτος όμως, που ο κομήτης βρίσκεται πολύ
μακριά, κοντά στην τροχιά του πλανήτη Ουρανού, τα «πεφταστέρια» δεν θα
ξεπεράσουν τα 10 έως 15 ανά ώρα.