ΚΑΛΑΜΑΤΑ - Έκθεση εικαστικής τέχνης στο ιστορικό κέντρο !

Το Vino Banco tapas bar, τόπος συνάντησης , χαλάρωσης αλλά και ψυχαγωγίας και πολιτισμού στην καρδιά της πόλης, ξεκίνησε εδώ και καιρό σειρές πολιτιστικών δράσεων , που αφορούν διάφορους τομείς της σύγχρονης Τέχνης. 

 

 Εκτός από τις συχνές σε τακτική βάση , μουσικές βραδιές , παρουσιάσεις καλλιτεχνών από τον χώρο της μουσικής, κάθε δύο μήνες ,σχεδόν, φιλοξενείται στους χώρους του μία έκθεση με έργα σύγχρονης τέχνης Έλληνα εικαστικού καλλιτέχνη, με στόχο να προσφερθούν πολύπλευρα εικαστικά ερεθίσματα στους επισκέπτες του, αλλά και στους κατοίκους της Καλαμάτας. 

Πρόκειται για ένα μικρό δείγμα των οραμάτων και των δυνατοτήτων του χώρου μας, που με τις δράσεις του αντιστέκεται σθεναρά στην υποβάθμιση του ιστορικού κέντρου της πόλης και φιλοδοξεί να συμβάλει στην αισθητική και ουσιαστική αναβάθμιση του , ώστε πραγματικά να καταστεί το φωτεινό και παλλόμενο κύτταρό της Καλαμάτας.
Στο πλαίσιο αυτό παρουσιάζεται από τις 5 Δεκεμβρίου 2014 έως και το τέλος του μήνα, η έκθεση της εικαστικού Ελένης Κυριαζοπούλου με τίτλο «Διαδρομή».

 Η Ελένη Κυριαζοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική και ιταλική φιλολογία. Όμως το όνειρό της ήταν να ασχοληθεί με τη ζωγραφική. Μαθήτευσε δίπλα σε γνωστούς έλληνες ζωγράφους. Την Εύα Περσάκη και τον Γιάννη Παλαιολόγο. Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, με πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στο ενεργητικό της.
Στην έκθεση θα παρουσιαστούν έργα της (λάδια ) που αποτυπώνουν στιγμές και όψεις της προσωπικής εικαστικής διαδρομής της . 

Στη σειρά των έργων με θέμα τις κούκλες των βιτρινών από διάφορες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης και της Ελλάδας, η Ελένη Κυριαζοπούλου αναζητά στη σιωπή της άψυχης κούκλας τα χνάρια του χρόνου, αποκαλύπτοντας μέσα από τις αντανακλάσεις των πόλεων επάνω στις βιτρίνες, ό, τι διαφεύγει ως εικόνα και αίσθημα. 

Οι ανθρώπινες μορφές πλαστικές μορφές (κούκλες) υποδηλώνουν τη φθορά, το κενό και το άψυχο που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος στη σημερινή εποχή της κρίσης αλλά και ταυτόχρονα την αναγέννηση, έναν υπαινιγμό του έρωτα και του θανάτου. 

Στη σειρά των τοπίων κυριαρχούν οι αφαιρετικές και κολοριστικές προσπάθειες προσέγγισης των θεμάτων, χωρίς βέβαια να απομακρύνεται ο καλλιτέχνης από τη καθαρά ιμπρεσσιονιστική απόδοσή τους.