Ένας άλλος αστυνομικός, ο 36χρονος Δημήτρης Αφεντούλης, ζει με την καρδιά ενός νεαρού Γερμανού, που σκοτώθηκε σε τροχαίο.
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ και οι δυο τους, σήμερα, όχι μόνο συνεχίζουν φυσιολογικά τη ζωή τους, αλλά αθλούνται και μάλιστα συμμετέχουν σε διεθνείς αθλητικούς αγώνες μεταμοσχευμένων, εκπροσωπώντας την Ελλάδα, μαζί με άλλους συναθλητές τους.
Οι δύο αστυνομικοί, που ζουν χάρη στη μεταμόσχευση, αφηγήθηκαν στο πρακτορείο τη συγκλονιστική ιστορία τους, δίνοντας το μήνυμα, ότι η καρδιά αλλά και τα άλλα όργανα δεν γνωρίζουν από θρησκείες κι εθνικότητες και ότι με τη δωρεά οργάνων ενός μόνο ανθρώπου μπορούν να σωθούν ακόμη και πέντε ή έξι συνάνθρωποί μας.
Η περιπέτεια της υγείας του Βασίλη Κορώνα ξεκίνησε το 2006 από ένα απλό κρύωμα, που του κατέστρεψε την καρδιά.
"Από εκείνο το απλό κρύωμα έπαθα οξεία μυοκαρδίτιδα, που εξελίχτηκε σε διατατική μυοκαρδιοπάθεια. Επειδή τότε ήμουν δόκιμος αστυφύλακας, νοσηλεύτηκα 20 μέρες στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Οι γιατροί δεν μπορούσαν πια να κάνουν τίποτα κι έτσι διακομίστηκα στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο στην Αθήνα, όπου έμεινα μόνο λίγες ώρες, και μετά μεταφέρθηκα στο Ωνάσειο. Ύστερα από μια προσπάθεια για τοποθέτηση ενδοαρτηριακού μπαλονιού, τον Δεκέμβριο του 2006, υποβλήθηκα σε εγχείριση ανοιχτής καρδιάς και τοποθετήθηκε ένα μηχάνημα υποστήριξης της αριστερής κοιλίας, με το οποίο έζησα ακριβώς 15 μήνες και μία εβδομάδα.
Αυτό το μηχάνημα ήταν μια 'γέφυρα ζωής' μέχρι να βρεθεί το μόσχευμα. Στις 29 Μαρτίου του 2008 ήρθε το τηλεφώνημα που περίμενα. Έγινε η μεταμόσχευση και από τότε είμαι μια χαρά" αφηγείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. "Η καρδιά ήταν ενός Σύρου που είχε έρθει παράνομα στην Ελλάδα και ζούσε στην Κρήτη με τον ξάδελφό του, ο οποίος ήταν νόμιμος μετανάστης. Ήταν ένα 26χρονο παλικάρι που δούλευε σε οικοδομή. Έπεσε κι έπαθε βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Ο ξάδελφός του, σε συνεννόηση με την οικογένειά του, ξεπερνώντας το εμπόδιο της θρησκείας, αποφάσισαν να δωρίσουν τα όργανά του κι έτσι σώθηκα εγώ κι άλλοι τέσσερις άνθρωποι. Το ότι η καρδιά του παιδιού τους, που ήταν μουσουλμάνος, θα χτυπούσε στο στήθος ενός χριστιανού, δεν τους προβλημάτισε καθόλου. Αν, σήμερα, έρχονταν οι συγγενείς του ως πρόσφυγες και μου χτυπούσαν την πόρτα, θα έκανα ό,τι μπορούσα για να τους βοηθήσω, όμως ...δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα, αν ερχόταν η μάνα του κι έβαζε το χέρι της στην καρδιά μου" συνεχίζει ο νεαρός αστυνομικός. Ο Βασίλης Κορώνας είναι σήμερα στα 29 του, υπηρετεί ως αστυνομικός στα Γιαννιτσά, έχει πια οικογένεια και ένα δίχρονο αγοράκι. Μάλιστα αθλείται και φέτος μετείχε στους Παγκόσμιους Αγώνες Μεταμοσχευμένων Αθλητών, που πραγματοποιήθηκαν τον Αύγουστο, στην Αργεντινή, όπου ήρθε τέταρτος στο ακόντιο. "Για μας, τους μεταμοσχευμένους αθλητές, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία το έπαθλο όσο το να δώσουμε ένα μήνυμα για τη δωρεά οργάνων.
Με τη δωρεά οργάνων σώζονται ζωές, όπως σώθηκε και η δική μου. Τα έπαθλα είναι για την ηθική ικανοποίηση και για την εθνική μας ανάδειξη. Θα πρέπει ο κόσμος να αλλάξει τρόπο σκέψης και να μην πιστεύει όλα αυτά που λέγονται περί δήθεν εμπορίου οργάνων. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ίσως σε κάποιες τριτοκοσμικές χώρες να γίνεται, αλλά στη χώρα μας δεν ισχύει. Είναι μεγάλη αμαρτία να σαπίζουν τα όργανα στο χώμα και να μη δωρίζονται για να σωθούν άνθρωποι, για να ζήσουν και να βλέπουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν" προσθέτει ο Βασίλης Κορώνας.
