Το αχνό ουράνιο τόξο, το οποίο γίνεται ορατό χάρη στο φως που αντανακλάται από την επιφάνεια του φεγγαριού, κατέγραψε με τον φακό του κοντά στη μικρή πόλη Stykkisholmur ο φωτογράφος Vidir Bjornsson.
«Οδηγούσα ενώ έβρεχε δυνατά και φυσούσε πολύ, και σταμάτησα το αυτοκίνητο γιατί δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα», ανέφερε ο φωτογράφος μιλώντας στο BBC. «Πρώτα σκέφτηκα ότι ήταν κάποια αντανάκλαση από το παράθυρο του αυτοκινήτου μου» συνέχισε ο φωτογράφος, ενώ έκανε λόγο για ένα δεύτερο, πιο δυσδιάκριτο ουράνιο τόξο.
Τα σεληνιακά ουράνια τόξα σχηματίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και «κλασικά» ουράνια τόξα, μόνο που τα δεύτερα δημιουργούνται χάρη στο φως του ήλιου, ενώ τα πρώτα σχηματίζονται με το σεληνόφως. Το γεγονός πως το φως που αντανακλάται στην επιφάνεια της σελήνης δεν είναι ιδιαίτερα δυνατό, καθώς και ο σκοτεινός ουρανός, κάνουν δυσκολότερη και σπανιότερη τη θέαση σεληνιακών ουράνιων τόξων. Τα χρώματά τους είναι επίσης συνήθως αρκετά αχνά, ενώ κάποιες φορές φαίνονται λευκά.
Σύμφωνα με το BBC, οι πιθανότητες να δει κάποιος ένα moonbow αυξάνονται στην Πανσέληνο, όταν και η φωτεινότητα του φεγγαριού είναι μεγαλύτερη. Για να εμφανιστεί στον ουρανό ένα σεληνιακό ουράνιο τόξο, το φεγγάρι πρέπει να είναι χαμηλά στον ουρανό και ο υπόλοιπος ουρανός να είναι αρκετά σκοτεινός. Συνεπώς, είναι πιο εύκολα ορατό 2-3 ώρες πριν ανατολή ή μετά τη δύση του ηλίου. Επιπλέον, πρέπει να υπάρχει ομίχλη ή βροχή που να πέφτει απέναντι από το φεγγάρι.
Αυτός ο συνδυασμός προϋποθέσεων είναι που καθιστά σπάνια την εμφάνιση ενός σεληνιακού ουράνιου τόξου.
