Η Ελλάδα αντέχει σεισμούς μεγέθους 6,5 με 7 Ρίχτερ,
εάν γίνουν στη θάλασσα. Αλλά αν γίνουν στην ξηρά θα έχουμε τρομακτικές συνέπειες,
δήλωσε το πρωί ο καθηγητής σεισμολογίας Άκης Τσελέντης, με αφορμή τον φονικό
σεισμό στα σύνορα Ιράν – Ιράκ.
«Στην Ελλάδα δεν θα σας πει κανείς ότι δεν περιμένει να γίνει σεισμός», πρόσθεσε με νόημα ο καθηγητής. Που σημαίνει πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι και να περιμένουμε, αν καταλάβαμε σωστά.
Σχετικά με τα 7,3 Ρίχτερ που προκάλεσαν τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων στο Ιράκ και το Ιράν, ο κύριος Τσελέντης δήλωσε πως η περιοχή έχει πολύ μεγάλα ρήγματα, «καμία σχέση με την Ελλάδα», όπως είπε χαρακτηριστικά, ενώ ξεκαθάρισε πως το ρήγμα της Ανατολίας δεν επηρεάζεται καθόλου από το γεγονός.
Ο καθηγητής χαρακτήρισε «πολύ σοβαρή» την προσπάθεια των επιστημόνων του πανεπιστημίου Αθηνών για την χαρτογράφηση των ρηγμάτων Σαντορίνης – Αμοργού, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα. Όμως ο κ. Τσελέντης ανέφερε πως ειδικά το ρήγμα της Αμοργού «είχε κάνει το 1956 τσουνάμι 30 μέτρων στην Αμοργό και 20 μέτρων στην Φολέγανδρο».
Το ρήγμα αυτό όμως, διευκρίνισε, «ενεργοποιείται κάθε εκατοντάδες χρόνια, οπότε το ξεχνάμε».
Εξάλλου, όπως είπε, έναν σεισμό γύρω στο 6,5 Ρίχτερ στον ελληνικό χώρο «τον θέλουμε, κάθε δύο – τρία χρόνια», ώστε να εκτονώνεται η ενέργεια: «Ένας σεισμός 6 Ρίχτερ έχει χίλιες φορές μεγαλύτερη από έναν 4 Ρίχτερ».
Τι έδειξε η έρευνα των ειδικών για τα ρήγματα:
Ο βυθός του Αιγαίου ανάμεσα στη Σαντορίνη και στην Αμοργό κρύβει συνολικά πέντε μεγάλα ρήγματα μήκους άνω των 20 χιλιομέτρων το καθένα, τα οποία μπορούν να δώσουν σεισμούς μεγέθους 6,5 έως 7,3 βαθμών. Υπάρχουν επίσης τουλάχιστον 20 υποθαλάσσια ηφαίστεια, αλλά μόνο ο Κολούμπος κοντά στη Σαντορίνη φαίνεται να είναι ενεργός.
Η επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών Παρασκευή Νομικού παρατήρησε πως εκτός από το ρήγμα της Αμοργού που «έδρασε» πριν περίπου 60 χρόνια και το οποίο χρειάζεται κάποιους αιώνες για να ενεργοποιηθεί πάλι, τα υπόλοιπα ρήγματα μπορούν να δώσουν σεισμό, χωρίς όμως να είναι δυνατό να προσδιορισθεί χρονικά αν αυτός θα συμβεί σε μερικά χρόνια ή σε δεκάδες χρόνια.
Όσον αφορά τον κίνδυνο ενός μελλοντικού τσουνάμι, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η περιοχή έχει το σεισμικό δυναμικό που χρειάζεται (μέγεθος σεισμού περίπου 7), καθώς και πολλά απότομα ασταθή πρανή με μεγάλες μορφολογικές κλίσεις κατά μήκος των ρηξιγενών υποθαλάσσιων κρημνών, που μπορούν να δώσουν τσουνάμι, εφόσον ενεργοποιηθούν, όπως έγινε το 1956 με το μεγαλύτερο τσουνάμι του 20ου αιώνα στη Μεσόγειο.
Είχε προηγηθεί ο σεισμός του 1956, που προκάλεσε 53 θανάτους και πολλές καταστροφές στο νησί της Σαντορίνης και στη συνέχεια δημιουργήθηκε ένα τσουνάμι που είχε ύψος κύματος έως 30 μέτρων στην Αμοργό, 20 μέτρων στην Αστυπάλαια και δέκα μέτρων στη Φολέγανδρο.
Στην περιοχή αυτή του Αιγαίου υπάρχουν αρκετά υποθαλάσσια ηφαίστεια εκτός από το γνωστό Κολούμπο κοντά στη Σαντορίνη. Έχουν εντοπισθεί περίπου 23 υποθαλάσσιοι ηφαιστειακοί κώνοι ευθυγραμμισμένοι στα βορειοανατολικά του Κολούμπου.
Είναι όμως πολύ μικρότεροι και οι κορυφές τους βρίσκονται πολύ βαθύτερα, έτσι ώστε δεν φαίνεται να υπάρχει πρόσθετος ηφαιστειακός κίνδυνος. Σύμφωνα με τα έως τώρα στοιχεία των επιστημόνων, η ηφαιστειακή δραστηριότητα περιορίζεται στον τομέα του Κολούμπου και δεν συνεχίζεται προς τους τομείς της Ανύδρου και της Αμοργού.
«Στην Ελλάδα δεν θα σας πει κανείς ότι δεν περιμένει να γίνει σεισμός», πρόσθεσε με νόημα ο καθηγητής. Που σημαίνει πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι και να περιμένουμε, αν καταλάβαμε σωστά.
Σχετικά με τα 7,3 Ρίχτερ που προκάλεσαν τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων στο Ιράκ και το Ιράν, ο κύριος Τσελέντης δήλωσε πως η περιοχή έχει πολύ μεγάλα ρήγματα, «καμία σχέση με την Ελλάδα», όπως είπε χαρακτηριστικά, ενώ ξεκαθάρισε πως το ρήγμα της Ανατολίας δεν επηρεάζεται καθόλου από το γεγονός.
Ο καθηγητής χαρακτήρισε «πολύ σοβαρή» την προσπάθεια των επιστημόνων του πανεπιστημίου Αθηνών για την χαρτογράφηση των ρηγμάτων Σαντορίνης – Αμοργού, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα. Όμως ο κ. Τσελέντης ανέφερε πως ειδικά το ρήγμα της Αμοργού «είχε κάνει το 1956 τσουνάμι 30 μέτρων στην Αμοργό και 20 μέτρων στην Φολέγανδρο».
Το ρήγμα αυτό όμως, διευκρίνισε, «ενεργοποιείται κάθε εκατοντάδες χρόνια, οπότε το ξεχνάμε».
Εξάλλου, όπως είπε, έναν σεισμό γύρω στο 6,5 Ρίχτερ στον ελληνικό χώρο «τον θέλουμε, κάθε δύο – τρία χρόνια», ώστε να εκτονώνεται η ενέργεια: «Ένας σεισμός 6 Ρίχτερ έχει χίλιες φορές μεγαλύτερη από έναν 4 Ρίχτερ».
Τι έδειξε η έρευνα των ειδικών για τα ρήγματα:
Ο βυθός του Αιγαίου ανάμεσα στη Σαντορίνη και στην Αμοργό κρύβει συνολικά πέντε μεγάλα ρήγματα μήκους άνω των 20 χιλιομέτρων το καθένα, τα οποία μπορούν να δώσουν σεισμούς μεγέθους 6,5 έως 7,3 βαθμών. Υπάρχουν επίσης τουλάχιστον 20 υποθαλάσσια ηφαίστεια, αλλά μόνο ο Κολούμπος κοντά στη Σαντορίνη φαίνεται να είναι ενεργός.
Η επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών Παρασκευή Νομικού παρατήρησε πως εκτός από το ρήγμα της Αμοργού που «έδρασε» πριν περίπου 60 χρόνια και το οποίο χρειάζεται κάποιους αιώνες για να ενεργοποιηθεί πάλι, τα υπόλοιπα ρήγματα μπορούν να δώσουν σεισμό, χωρίς όμως να είναι δυνατό να προσδιορισθεί χρονικά αν αυτός θα συμβεί σε μερικά χρόνια ή σε δεκάδες χρόνια.
Όσον αφορά τον κίνδυνο ενός μελλοντικού τσουνάμι, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η περιοχή έχει το σεισμικό δυναμικό που χρειάζεται (μέγεθος σεισμού περίπου 7), καθώς και πολλά απότομα ασταθή πρανή με μεγάλες μορφολογικές κλίσεις κατά μήκος των ρηξιγενών υποθαλάσσιων κρημνών, που μπορούν να δώσουν τσουνάμι, εφόσον ενεργοποιηθούν, όπως έγινε το 1956 με το μεγαλύτερο τσουνάμι του 20ου αιώνα στη Μεσόγειο.
Είχε προηγηθεί ο σεισμός του 1956, που προκάλεσε 53 θανάτους και πολλές καταστροφές στο νησί της Σαντορίνης και στη συνέχεια δημιουργήθηκε ένα τσουνάμι που είχε ύψος κύματος έως 30 μέτρων στην Αμοργό, 20 μέτρων στην Αστυπάλαια και δέκα μέτρων στη Φολέγανδρο.
Στην περιοχή αυτή του Αιγαίου υπάρχουν αρκετά υποθαλάσσια ηφαίστεια εκτός από το γνωστό Κολούμπο κοντά στη Σαντορίνη. Έχουν εντοπισθεί περίπου 23 υποθαλάσσιοι ηφαιστειακοί κώνοι ευθυγραμμισμένοι στα βορειοανατολικά του Κολούμπου.
Είναι όμως πολύ μικρότεροι και οι κορυφές τους βρίσκονται πολύ βαθύτερα, έτσι ώστε δεν φαίνεται να υπάρχει πρόσθετος ηφαιστειακός κίνδυνος. Σύμφωνα με τα έως τώρα στοιχεία των επιστημόνων, η ηφαιστειακή δραστηριότητα περιορίζεται στον τομέα του Κολούμπου και δεν συνεχίζεται προς τους τομείς της Ανύδρου και της Αμοργού.
