Επειδή πολλά ακούμε και πολλά βλέπουμε, να βάλουμε μερικά πράγματα στη θέση τους.
Ακούστηκε χθες από μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ πως τα ΜΜΕ και η αντιπολίτευση «τυμβωρυχούν» τους 16 νεκρούς της Μάνδρας.
Κι επειδή η αλήθεια κάποτε σε αυτή τη χώρα πρέπει να λέγεται και να γράφεται απλά θυμίζουμε:
- 1 Απριλίου 2013: Τρεις νεαροί φοιτητές πεθαίνουν στη Λάρισα επειδή άναψαν μαγκάλι μη έχοντας λεφτά για πετρέλαιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ όντας στην αντιπολίτευση τότε με ανακοίνωσή του αποδίδει το τραγικό συμβάν της Λάρισας «στις βίαιες ανατροπές που έφερε η μνημονιακή εποχή στις ζωές των περισσοτέρων πολιτών» συμπληρώνοντας με νόημα (σ.σ. μη τυχόν και χάσουν τις ψήφους) ότι «και οι πέντε σπουδαστές προέρχονται «από λαϊκές οικογένειες (οι δύο παιδιά μεταναστών)».
- 4 Απριλίου 2015. Η πρόεδρος της Βουλής τότε Ζωή Κωνσταντοπούλου με αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ «πουλούσε» πόνο καταθέτοντας στεφάνι στη μνήμη του Δημήτρη Χριστούλα, του συνταξιούχου που είχε αυτοκτονήσει το 2012 στην πλατεία Συντάγματος διαμαρτυρόμενος για την ελληνική κρίση.
- Στην ΕΡΤ δημιουργήθηκε μνημείο «νεκρών» αποδίδοντας κάθε θάνατο της περιόδου του λουκέτου στον κρατική τηλεόραση στις τότε κυβερνητικές επιλογές.
Για να μην πάμε στη ρητορική του μίσους ή της απόδοσης διαρκών ευθυνών επί δικαίων και αδίκων ή στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν που έστηνε show επάνω την πείνα μαθητών στα σχολεία, επάνω στο κάθε τυχαίο συμβάν, στην κάθε αυτοκτονία που μπορεί να είχε άλλα αίτια.
Η χώρα λοιπόν που μας υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, αυτό το περίφημο «νέο» που θα αντικαθιστούσε το κακό «παλιό» είναι μια φούσκα ή στη χειρότερη μια από τα ίδια. Ο πρωθυπουργός και η ομάδα του ως νέοι ηλικιακά άνθρωποι που είναι, αντί να απαντήσουν στα προβλήματα με δράση, με άμεση παρέμβαση, κλειδωμένοι στο Μαξίμου και πίσω από τις κλούβες της αστυνομίας το μόνο που έχουν να απαντήσουν σε κάθε στραβοτιμονιά, σε κάθε λάθος είναι η τσίχλα των “fake news”. Είναι η εύκολη καταγγελία και η αντιπολίτευση, της … αντιπολίτευσης.Λες και δεν κυβερνούν εδώ και τρία χρόνια.
Αντί να σπεύσουν στον τόπο του προβλήματος πριν εξελιχθεί αυτός σε τόπο του εγκλήματος τόσο με τις καταστροφές στη δυτική Αττική όσο και το καλοκαίρι με τις πυρκαγιές στο Βαρνάβα, προτιμούν τα φθηνά διαγγέλματα. Τους θεατρινισμούς, το δήθεν περίλυπο ύφος και την κήρυξη της χώρας σε τριήμερο πένθος (σ.σ. αλήθεια αυτό σε τι βοηθά τις οικογένειες των νεκρών;). Αντί να λύσουν προβλήματα καταφεύγουν σε εύκολη και αρπακολατζίδικη επικοινωνία.
Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στις πυρκαγιές προφανώς επειδή φοβήθηκε τη γιούχα, μια εβδομάδα μετά και αφού με δυσκολία διέκοψε τις διακοπές του. Στη Μάνδρα άφησε 48 ώρες να περάσουν πριν το αποφασίσει κι ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης μαζί με τη Φώφη Γεννηματά και τον Νίκο Ανδρουλάκη βρέθηκαν εκεί από το πρωί της πρώτης ημέρας κι όλας.
Ξεχνούν όμως εκεί στην Κουμουνδούρου πως πάντοτε – αργά ή γρήγορα – έρχεται και η στιγμή του λογαριασμού.
Κι όπως λένε στα αρβανίτικα χωριά της Μάνδρας «ο κλέφτης και ο ψεύτης, τον πρώτο χρόνο χαίρονται».
Κι επειδή η αλήθεια κάποτε σε αυτή τη χώρα πρέπει να λέγεται και να γράφεται απλά θυμίζουμε:
- 1 Απριλίου 2013: Τρεις νεαροί φοιτητές πεθαίνουν στη Λάρισα επειδή άναψαν μαγκάλι μη έχοντας λεφτά για πετρέλαιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ όντας στην αντιπολίτευση τότε με ανακοίνωσή του αποδίδει το τραγικό συμβάν της Λάρισας «στις βίαιες ανατροπές που έφερε η μνημονιακή εποχή στις ζωές των περισσοτέρων πολιτών» συμπληρώνοντας με νόημα (σ.σ. μη τυχόν και χάσουν τις ψήφους) ότι «και οι πέντε σπουδαστές προέρχονται «από λαϊκές οικογένειες (οι δύο παιδιά μεταναστών)».
- 4 Απριλίου 2015. Η πρόεδρος της Βουλής τότε Ζωή Κωνσταντοπούλου με αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ «πουλούσε» πόνο καταθέτοντας στεφάνι στη μνήμη του Δημήτρη Χριστούλα, του συνταξιούχου που είχε αυτοκτονήσει το 2012 στην πλατεία Συντάγματος διαμαρτυρόμενος για την ελληνική κρίση.
- Στην ΕΡΤ δημιουργήθηκε μνημείο «νεκρών» αποδίδοντας κάθε θάνατο της περιόδου του λουκέτου στον κρατική τηλεόραση στις τότε κυβερνητικές επιλογές.
Για να μην πάμε στη ρητορική του μίσους ή της απόδοσης διαρκών ευθυνών επί δικαίων και αδίκων ή στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν που έστηνε show επάνω την πείνα μαθητών στα σχολεία, επάνω στο κάθε τυχαίο συμβάν, στην κάθε αυτοκτονία που μπορεί να είχε άλλα αίτια.
Η χώρα λοιπόν που μας υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, αυτό το περίφημο «νέο» που θα αντικαθιστούσε το κακό «παλιό» είναι μια φούσκα ή στη χειρότερη μια από τα ίδια. Ο πρωθυπουργός και η ομάδα του ως νέοι ηλικιακά άνθρωποι που είναι, αντί να απαντήσουν στα προβλήματα με δράση, με άμεση παρέμβαση, κλειδωμένοι στο Μαξίμου και πίσω από τις κλούβες της αστυνομίας το μόνο που έχουν να απαντήσουν σε κάθε στραβοτιμονιά, σε κάθε λάθος είναι η τσίχλα των “fake news”. Είναι η εύκολη καταγγελία και η αντιπολίτευση, της … αντιπολίτευσης.Λες και δεν κυβερνούν εδώ και τρία χρόνια.
Αντί να σπεύσουν στον τόπο του προβλήματος πριν εξελιχθεί αυτός σε τόπο του εγκλήματος τόσο με τις καταστροφές στη δυτική Αττική όσο και το καλοκαίρι με τις πυρκαγιές στο Βαρνάβα, προτιμούν τα φθηνά διαγγέλματα. Τους θεατρινισμούς, το δήθεν περίλυπο ύφος και την κήρυξη της χώρας σε τριήμερο πένθος (σ.σ. αλήθεια αυτό σε τι βοηθά τις οικογένειες των νεκρών;). Αντί να λύσουν προβλήματα καταφεύγουν σε εύκολη και αρπακολατζίδικη επικοινωνία.
Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στις πυρκαγιές προφανώς επειδή φοβήθηκε τη γιούχα, μια εβδομάδα μετά και αφού με δυσκολία διέκοψε τις διακοπές του. Στη Μάνδρα άφησε 48 ώρες να περάσουν πριν το αποφασίσει κι ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης μαζί με τη Φώφη Γεννηματά και τον Νίκο Ανδρουλάκη βρέθηκαν εκεί από το πρωί της πρώτης ημέρας κι όλας.
Ξεχνούν όμως εκεί στην Κουμουνδούρου πως πάντοτε – αργά ή γρήγορα – έρχεται και η στιγμή του λογαριασμού.
Κι όπως λένε στα αρβανίτικα χωριά της Μάνδρας «ο κλέφτης και ο ψεύτης, τον πρώτο χρόνο χαίρονται».
Δημ. Μαρκόπουλος-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
