Η ιλαροτραγωδία της εθνικολαϊκιστικής συγκυβέρνησης απογειώνεται, λοιπόν, σε νέα ύψη... Το ομολογουμένως παράδοξο γεγονός επιδέχεται δύο ερμηνείες, οι οποίες ισχύουν συγχρόνως.
Πρώτον, ότι για τον Π. Καμμένο σημασία έχει να είσαι κυβέρνηση και όχι τι κάνεις ως κυβέρνηση.
Το βλέπουμε όλοι μπροστά μας: ότι δεν τον πειράζει που η κυβέρνηση «πουλάει τη Μακεδονία μας» (φαντάζομαι σε τέτοια γλώσσα θα το θέτει όταν το κουβεντιάζει με τους φίλους του). Τουλάχιστον, δεν τον πειράζει τόσο, ώστε ο ίδιος να αποτρέψει αυτή την πολιτική. Κοινή, απλή λογική. Η ίδια (που, εν τέλει, δεν είναι ούτε τόσο απλή ούτε τόσο κοινή στον κόσμο του Υπαρκτού Ελληνισμού) μας λέει και κάτι ακόμη: ότι το Μακεδονικό είναι μικρής σημασίας θέμα, αφού δεν αρκεί ώστε για χάρη του οι ΑΝΕΛ να άρουν την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση – τουλάχιστον κατά τη δική τους εκτίμηση, αυτήν που επικράτησε στην Κ.Ο.
Δεν γνωρίζω, λοιπόν, αν είναι τυχαίο ότι την ημέρα του συλλαλητηρίου ο Καμμένος θα πρέπει να βρίσκεται στο εξωτερικό για δουλειές. Πάντως, είναι βολικό! Ως υστερόγραφο, θέτω στην κρίση σας το γεγονός ότι, χθες, για τρίτη φορά και πάλι με ανυπόστατα επιχειρήματα, η κυρία Τασία απέρριψε το αίτημα της αντιπολίτευσης να κληθεί να καταθέσει στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή ο Π. Καμμένος. Για το γνωστό θέμα των βλημάτων, βεβαίως...
Στ. Κασιμάτης-Καθημερινή
