Αναβίωσε
και φέτος, για άλλη μια χρονιά στη Φλώρινα ένα από τα θεαματικότερα
έθιμα του Δωδεκαημέρου στη Δυτ. Μακεδονία.
Τις Φωτιές, που αποτέλεσε
πόλο έλξης εκατοντάδων επισκεπτών, μαζί με τους κατοίκους της περιοχής. \Τα μεσάνυχτα 23 προς 24 Δεκέμβρη κάθε γειτονιά ανάβει μία μεγάλη φωτιά και
οι άνθρωποι της γειτονιάς, κυρίως τα παιδιά, αναλαμβάνουν να
τροφοδοτούν τη φωτιά με κέδρα και άλλα ξύλα που έχουν φροντίσει να
προμηθευτούν και να συλλέξουν τις προηγούμενες ημέρες.
Στο
ρεπορτάζ του «νέα Φλώρινα» διαβάζουμε: Δεκάδες ήταν οι γειτονιές της
πόλης και των κοινοτήτων που άναψαν και φέτος τη δική τους
Χριστουγεννιάτικη Φωτιά, προσφέροντας τοπικά εδέσματα και κρασί και
δίνοντας την ευκαιρία για παραδοσιακό γλέντι και χορό μέχρι το πρωί.
Νωρίτερα, στην κεντρική πλατεία, ο δήμος Φλώρινας μοίραζε φασολάδα και
κρασί, ενώ η Φιλαρμονική έπαιζε χριστουγεννιάτικα τραγούδια και οι
τοπικοί φορείς αντάλλαξαν ευχές με τους πολίτες.
Οι «φωτιές» στη Φλώρινα είναι ένα
έθιμο με παγανιστικές ρίζες, ερευνητές της τοπικής λαογραφίας τις
κατατάσσουν στις προχριστιανικές γιορτές της αρχαιότητας και της
Ρωμαϊκής περιόδου και
τις συνδέουν με τη γονιμότητα και την καρποφορία. Για πολλούς
συνδέονται και με το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου, όπου μετά
τη μεγαλύτερη νύκτα του χρόνου οι άνθρωποι ετοιμάζονται για την
αναγέννηση της φύσης.
Όπως
όλες οι λατρευτικές συνήθειες των ανθρώπων στο πέρασμα του χρόνου
γνώρισαν αλλαγές, το ίδιο συνέβη και με τις φωτιές στην Φλώρινα. Το έθιμο δεν έχασε την ταυτότητα και τους ισχυρούς συμβολισμούς του. Στα
χριστιανικά χρόνια μέρος του εθίμου ταυτίστηκε με τις φωτιές που άναψαν
οι βοσκοί στην φάτνη του Χριστού για να τον ζεστάνουν και να
αναγγείλουν στον κόσμο την γέννηση του θεανθρώπου. Παρόλο που γνώρισε
σφοδρή κριτική από τον μητροπολίτη Καντιώτη, που το 1968 ζήτησε από τους
πολίτες να μην συμμετέχουν γιατί είναι ειδωλολατρικό.
