Σωτήριον έτος 2010. Το CNN φέρνει στο φως της δημοσιότητας μία
ενδιαφέρουσα ιστορία «μεταστροφής», όπως συνηθίζεται να λέγεται στην
ορθόδοξη και καθολική θεολογία, όπου ως τέτοια εννοείται πολύ απλά η
αλλαγή δόγματος.
Ο Πάβελ και η Όλα, Πολωνοί πολίτες, παντρεμένοι με δύο παιδιά, προσχώρησαν στο νεοναζιστικό κίνημα της Πολωνίας κατά τη δεκαετία του 1980, εποχή όπου ο εθνικισμός στην πλέον ακραία μορφή του γνώριζε ιδιαίτερη άνθιση.
Αρκετά χρόνια αργότερα, η Όλα μένει εμβρόντητη, όταν μαθαίνει σε μία άνευ σημασίας συζήτηση με τη μητέρα της ότι η οικογένειά της έχει αδιαμφισβήτητες εβραϊκές ρίζες.
Στην προσπάθειά της να επαληθεύσει την πληροφορία, επισκέπτεται το Ινστιτούτο Εβραϊκής Ιστορίας της Βαρσοβίας, όπου διατηρείται αρχείο δέκα αιώνων εβραϊκής παρουσίας στην Πολωνία, για να πάθει και το δεύτερο σοκ: εβραϊκής καταγωγής δεν ήταν μόνο η ίδια, αλλά και ο σκληροπυρηνικός φυλετιστής σύζυγός της! Ένας εκ των εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων που έμειναν πίσω μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οπότε και το μεγαλύτερο μέρος της εβραϊκής κοινότητας εγκατέλειψε τα πάτρια εδάφη προκειμένου να διαφύγει των διώξεων από την πλευρά της σοβιετικής κυβέρνησης.
«Μου ήταν δύσκολο να αντικρίσω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, δίχως να νιώσω μίσος για τον Εβραίο που έβλεπα μπροστά μου. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, συνήθισα και τον αποδέχτηκα», δήλωνε ο Πάβελ που σήμερα είναι ενεργό μέλος της εβραϊκής κοινότητας της Βαρσοβίας, μελετά επισταμένως τα εβραϊκά ιερά κείμενα υπό την καθοδήγηση του ραβίνου μέντορα και φίλου του, ενώ η γυναίκα του εργάζεται στο εστιατόριο της συναγωγής.
Ίδια χρονιά, κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα δυτικότερα και πιο συγκεκριμένα στο Λονδίνο, η ίδια παράδοξη ιστορία, χωρίς όμως το δράμα και τον τραγικό, αποκαλυπτικό χαρακτήρα της πρώτης:
ο Σβάστικα Πητ, κάτι παραπάνω από εμφανώς αφρικανικής καταγωγής, φέρων μία ευμεγέθη σβάστικα στην πλευρά της καρδιάς, δηλώνει μετριοπαθής φυλετιστής, αλλά και πολύ «τσαντισμένος με τους Σομαλούς, τους Ινδούς και τους Νιγηριανούς», διότι αποκάλεσαν τη μητέρα του στο λεωφορείο «μαύρη σκύλα!». Αμφοτέρωθεν εθνικοφροσύνη σε όλο της το μεγαλείο!
Και η παραφροσύνη συνεχίζεται με την επόμενη δήλωσή του: «Πώς διάολο τολμάς να αποκαλείς τη μητέρα μου σκύλα, τη στιγμή που είσαι εξίσου αφρικανικής καταγωγής; [...] Δεν είμαι ρατσιστής προς όλους τους ανθρώπους, μόνο προς ορισμένους Ινδούς της Βεγγάλης», επειδή ένας εξ αυτών αποπειράθηκε να βιάσει την κοπέλα του.
Θα μπορούσε κανείς να ανασύρει άπειρες τέτοιες ιστορίες παράνοιας, ενδεικτικές του πώς τρέχουσες μόδες (πανκ σκίνχεντς) και προσωπικά κίνητρα (κλοπές, απόπειρες βιασμών κ.ο.κ.) περιβάλλονται με το μανδύα μιας εθνικιστικής κινηματικής λογικής βασισμένης στο μίσος και τη βία.
Ας σκεφτούμε τον ισραηλιτικό σοβινισμό προς το Ισλάμ, αλλά και τον εθνικιστικό ισλαμικό ιερό πόλεμο προς το Ισραήλ και προς το μεγαλύτερο μέρος του σιωνιστικά καθοδηγούμενου δυτικού κόσμου, αυτού του γόνιμου εδάφους για την ευδοκίμηση κάθε τύπου και είδους εθνικιστικά, νεοναζιστικά κινήματα, τα οποία (από θρησκειολογικής απόψεως) στρέφονται με τη σειρά τους ενάντια στο Ισλάμ, υιοθετώντας ωστόσο τις τεχνικές αντάρτικου και προπαγάνδας του τελευταίου (ας θυμηθούμε τις τεχνικές συστράτευσης του λαού από τη σιιτική Χεσμπολάχ), ενώ την ίδια στιγμή μισούν θανάσιμα το Ισραήλ, του οποίου όμως τη στρατοκρατική δομή και οργάνωση εξαίρουν!
Για να μην αναφερθούμε στη νούμερο ένα ανερχόμενη και διαρκώς εξαπλούμενη δύναμη σε ναζίζουσα εθνικοφροσύνη, στην καπιταλιστική Ρωσία, η οποία ερχόμενη σε ευθεία σύγκρουση με τα αμερικανόστροφα κράτη της κεντρικής Ευρώπης για οικονομικο-γεωπολιτικό έλεγχο της ευρύτερης περιοχής της Ευρασίας, βλέπει τα τέκνα της να γίνονται Γερμανάκια!
What the fuck???
Ο Πάβελ και η Όλα, Πολωνοί πολίτες, παντρεμένοι με δύο παιδιά, προσχώρησαν στο νεοναζιστικό κίνημα της Πολωνίας κατά τη δεκαετία του 1980, εποχή όπου ο εθνικισμός στην πλέον ακραία μορφή του γνώριζε ιδιαίτερη άνθιση.
Αρκετά χρόνια αργότερα, η Όλα μένει εμβρόντητη, όταν μαθαίνει σε μία άνευ σημασίας συζήτηση με τη μητέρα της ότι η οικογένειά της έχει αδιαμφισβήτητες εβραϊκές ρίζες.
Στην προσπάθειά της να επαληθεύσει την πληροφορία, επισκέπτεται το Ινστιτούτο Εβραϊκής Ιστορίας της Βαρσοβίας, όπου διατηρείται αρχείο δέκα αιώνων εβραϊκής παρουσίας στην Πολωνία, για να πάθει και το δεύτερο σοκ: εβραϊκής καταγωγής δεν ήταν μόνο η ίδια, αλλά και ο σκληροπυρηνικός φυλετιστής σύζυγός της! Ένας εκ των εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων που έμειναν πίσω μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οπότε και το μεγαλύτερο μέρος της εβραϊκής κοινότητας εγκατέλειψε τα πάτρια εδάφη προκειμένου να διαφύγει των διώξεων από την πλευρά της σοβιετικής κυβέρνησης.
«Μου ήταν δύσκολο να αντικρίσω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, δίχως να νιώσω μίσος για τον Εβραίο που έβλεπα μπροστά μου. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, συνήθισα και τον αποδέχτηκα», δήλωνε ο Πάβελ που σήμερα είναι ενεργό μέλος της εβραϊκής κοινότητας της Βαρσοβίας, μελετά επισταμένως τα εβραϊκά ιερά κείμενα υπό την καθοδήγηση του ραβίνου μέντορα και φίλου του, ενώ η γυναίκα του εργάζεται στο εστιατόριο της συναγωγής.
Ίδια χρονιά, κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα δυτικότερα και πιο συγκεκριμένα στο Λονδίνο, η ίδια παράδοξη ιστορία, χωρίς όμως το δράμα και τον τραγικό, αποκαλυπτικό χαρακτήρα της πρώτης:
ο Σβάστικα Πητ, κάτι παραπάνω από εμφανώς αφρικανικής καταγωγής, φέρων μία ευμεγέθη σβάστικα στην πλευρά της καρδιάς, δηλώνει μετριοπαθής φυλετιστής, αλλά και πολύ «τσαντισμένος με τους Σομαλούς, τους Ινδούς και τους Νιγηριανούς», διότι αποκάλεσαν τη μητέρα του στο λεωφορείο «μαύρη σκύλα!». Αμφοτέρωθεν εθνικοφροσύνη σε όλο της το μεγαλείο!
Και η παραφροσύνη συνεχίζεται με την επόμενη δήλωσή του: «Πώς διάολο τολμάς να αποκαλείς τη μητέρα μου σκύλα, τη στιγμή που είσαι εξίσου αφρικανικής καταγωγής; [...] Δεν είμαι ρατσιστής προς όλους τους ανθρώπους, μόνο προς ορισμένους Ινδούς της Βεγγάλης», επειδή ένας εξ αυτών αποπειράθηκε να βιάσει την κοπέλα του.
Θα μπορούσε κανείς να ανασύρει άπειρες τέτοιες ιστορίες παράνοιας, ενδεικτικές του πώς τρέχουσες μόδες (πανκ σκίνχεντς) και προσωπικά κίνητρα (κλοπές, απόπειρες βιασμών κ.ο.κ.) περιβάλλονται με το μανδύα μιας εθνικιστικής κινηματικής λογικής βασισμένης στο μίσος και τη βία.
Ας σκεφτούμε τον ισραηλιτικό σοβινισμό προς το Ισλάμ, αλλά και τον εθνικιστικό ισλαμικό ιερό πόλεμο προς το Ισραήλ και προς το μεγαλύτερο μέρος του σιωνιστικά καθοδηγούμενου δυτικού κόσμου, αυτού του γόνιμου εδάφους για την ευδοκίμηση κάθε τύπου και είδους εθνικιστικά, νεοναζιστικά κινήματα, τα οποία (από θρησκειολογικής απόψεως) στρέφονται με τη σειρά τους ενάντια στο Ισλάμ, υιοθετώντας ωστόσο τις τεχνικές αντάρτικου και προπαγάνδας του τελευταίου (ας θυμηθούμε τις τεχνικές συστράτευσης του λαού από τη σιιτική Χεσμπολάχ), ενώ την ίδια στιγμή μισούν θανάσιμα το Ισραήλ, του οποίου όμως τη στρατοκρατική δομή και οργάνωση εξαίρουν!
Για να μην αναφερθούμε στη νούμερο ένα ανερχόμενη και διαρκώς εξαπλούμενη δύναμη σε ναζίζουσα εθνικοφροσύνη, στην καπιταλιστική Ρωσία, η οποία ερχόμενη σε ευθεία σύγκρουση με τα αμερικανόστροφα κράτη της κεντρικής Ευρώπης για οικονομικο-γεωπολιτικό έλεγχο της ευρύτερης περιοχής της Ευρασίας, βλέπει τα τέκνα της να γίνονται Γερμανάκια!
What the fuck???
