σε θυμάμαι στους ώμους του πατέρα σου να κουνάτε σημαιάκια του ΠΑΣΟΚ το 81.
Δεν το παραπίστευε ο πατέρας σου το ΠΑΣΟΚ, αλλά συνεπαρμένος από την μέθη της αλλαγής,πήγε με το μπούγιο.
Όχι χωρίς ανταλλάγματα.
Εκεί που καιγόταν στα χωράφια,πούλησε τα ξαδέρφια του από το χωριό για ψήφους και μπήκε στο δημόσιο.
Και από τότε όλα άλλαξαν.
Αγοράσατε διαμέρισμα,πέρναγαν τα χρόνια αγοράστε και εξοχκό στη Λούτσα.
Μπήκατε στις κλαδικές στα γρήγορα »χώθηκε» και η μαμά.
Μπήκε στο ΙΚΑ καθαρίστρια και γρήγορα πέρασε σε γραφείο.
Εσύ πήγες γαλλικά,πήγες πιάνο,έκανες ενόργανη όλα καλά
.Θυμάσαι ακόμη την Αυριανή στο τραπέζι της οικογένειας.
Και μεις ψηφίζαμε ΠΑΣΟΚ αλλά δεν τα καταφέρναμε να ξεκολλήσουμε .
Είχατε τον τρόπο σας είσασταν πιο καπάτσοι.
Υστερα ήρθε ο Μητσοτάκης.
Δεν το πίστευες ότι κάποιος αμφισβητούσε τα κεκτημένα σου.
Και η αλήθεια είναι ότι ο τύπος το έκανε άγαρμπα.
Δεν το συγχώρεσες.
Του κόλλησες την ρετσινιά του γκαντέμη,του λωποδύτη.
Τα κατάφερες τον ισοπέδωσες.
Σε θυμάμαι μετά και στα συνέδρια του 96.
Δεν σε ένοιαζε που ο Σημίτης έλεγε τα ακριβώς αντίθετα απο τον Ανδρέα.
Κόλλησες πάνω του γιατί έβλεπες πως τόχε με την εξουσία,ήταν το μέσο που θα σε αποθέωνε.
Έπαιξες στο χρηματιστήριο με τον πατέρα,κονομήσατε για λίγο καιρό,σπούδασες και στην Αγγλία.
Ο πατέρας, σου έπαιρνε αυτοκίνητο με την αποφοίτηση και όλα προδιαγράφονταν καλά και για σένα.(Και γω Σημίτη ψήφιζα αλλά δεν τα κατάφερνα.
Έκανα τον σερβιτόρο,είχα φθηνό μηχανάκι,κάτι δεν έκανα καλά).
Τον Σημίτη τον ισοπέδωσες κι αυτόν όταν έφυγε, γιατί έφερε τον Γιαννίτση και κάτι άλλους περίεργους που βάζαν χέρι στο εφ άπαξ.
Και τον διαολόστειλες κι αυτόν.
Ο ΓΑΠ τα έλεγε καλλίτερα.
Μίλαγε και για μπάφους, ήταν και Παπανδρέου, δεν θα πείραζε τα κεκτημένα ένας Παπανδρέου.
Τον αποθέωσες και τον Γιώργο του έδωσες φτερά.
Μεχρι που αυτός στα αμφισβήτησε όλα.
Σου είπε πως πρέπει να πληρώσεις,ενώ προεκλογικά σου έλεγε λεφτα υπάρχουν.
Λεφτά υπήρχαν,αλλά ήταν τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ.
Αυτά εννοούσε ο μαυρο ΓΑΠ.
Λεφτά από μαυρα ιδιαίτερα,λεφτα από φακελάκια,λεφτά από ψεύτικες υπερωρίες,από κρυμένες ταμειακές,λεφτα ακόμη και από πρόωρες συντάξεις και παχυλά εφ ΄απαξ.
Αυτό δεν συγχωρούνταν με τίποτα.
Κανείς δεν θα πείραζε τα λεφτα απ το εφάπαξ.
Τον έστειλες από κει που ήρθε.
Φαινόταν αδιέξοδο,από τη μιά η δεξιά από την άλλη το χάος.
Μέχρι που ήρθε ο Αλέξης.Τον είδαν πρώτα τα λαγωνικά,ο Κουρουμπλής,η Λούκα και ο Κοτσακάς.
Δεν θα πήγαιναν σε κουτσό άλογο αυτοί και τα αλάνθαστα αντανακλαστικά σου δεν σε πρόδωσαν.
Και έτσι ήρθε ο Αλέξης.
Τι και αν έλεγε ότι νά ναι φαινόταν ότι θα γίνει εξουσία και σου έφτανε.
Βρήκες και το κατάλληλο παραμύθι-πάντα σου άρεσε το παραμύθι-το ονόμασες μνημόνιο αντιμνημόνιο και βούτηξες στα βαθιά.
Αυτό το δίπολο ήταν βολικό,ξέπλενε την ευθύνη σου από τα χρόνια που ούρλιαζες ΠΑΣΟΚ και έτσι καθαρός και αριστερός έφτιαχνες νέες πολιτείες.
Ο Αλέξης διασφάλιζε το μισθό και τη σύνταξη των γονιών που θα σε ζούσε μέχρι να μπεις και συ στο δημόσιο.
Αν δεν μπεις εσύ,να βουλιάξουν όλοι.
Δεν μπορεί να σε ξεπατώσει στη δουλειά ο κάθε βρωμιάρης ευρωπαίος στην ελεύθερη αγορά έσένα που τα είχες όλα.
Δεν σε αθροίζω με τους Συνασπιστές.
Αυτοί ήταν πιο ευρωπαϊστές από ολους μας και παραμένουν ,εσύ αναζητάς τη δραχμούλα.
Εκεί που Συριζαίοι έχουν σαστίσει με τις επιλογές Τσίπρα,εσύ στέκεσαι βράχος Προεδρικός.
Δικαιολογείς τα αδικαιολόγητα.
Γιατί καταβάθως είσαι λούμπεν τσοκαρία που γουστάρει μόνο την εξουσία με όποιοδήποτε κόστος…
Δεν πας όμως με το ΚΚΕ που τα λέει καλλίτερα για τη δραχμούλα γιατί εκεί έχει βραχάκια,δεν έχει εξουσία.
Δεν είσαι ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ και το ξέρεις.
Ούτε νέο ΠΑΣΟΚ.Είσαι το χειρότερο ΠΑΣΟΚ,το αηδιαστικό,αυτό που πρέπει να ξεμπερδεύουμε και κρύβεσαι μέσα στον Συριζα..
Τα χώνεις στη Φώφη που παίρνει ένα χιλιάρικο από σύνταξη,λόγω καρκίνου,αλλά καταπίνεις τη Βαλαβάνη.
Καταπίνεις και την κόρη του Κωνσταντόπουλου.
Σε πειράζει ο Σταύρος που λες ότι τα παίρνει από τον Μπόμπολα,δεν σε νοιάζει που οι πετρελαιάδες είναι κάργα ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν σε νοιάζει τίποτα γιατί πάνω από λα είσαι παρτάκιας,ο παρτάκιας που διέλυσε τη χώρα και όσο σου διασφαλίζουν τα κεκτημένα σου τόσο θα συνεχίζεις να διαλύεις τα πάντα.
Δεν σε φοβάμαι,δεν σε γουστάρω αλλά δεν θα σου βάλω κρεμάλες όπως εσύ.
Ένα όμως να ξέρεις ,σε λυπάμαι.
Β.Μ
