Η Άλις ξύπνησε φανερά αναστατωμένη από το ρεαλιστικότατο αυτό όνειρο και έτρεξε αμέσως στο δωμάτιο του πατέρα της, ο οποίος κοιμόταν ήσυχος και ατάραχος στο κρεβάτι του.
Το τραγικό αυτό όνειρο επαναλήφθηκε για τέσσερις συνεχείς νύχτες. Ο δολοφόνος ήταν πάντοτε ο ίδιος. Επρόκειτο για έναν υπηρέτη, τον οποίο η οικογένεια είχε εκδιώξει από την οικία της ως κλέφτη.
Η ανήσυχη κόρη έσπευσε να καλέσει την Αστυνομία, η οποία για πολλά βράδια είχε τοποθετήσει Αστυνομικούς στο σημείο του δρόμου που τους είχε υποδείξει η νεαρή Άλις. Αλλά, στο τέλος, έπαυσε αυτή την ιδιότυπη φρούρηση, διότι δεν είχε συμβεί τίποτα που να δικαιολογεί τους φόβους της.
Έτσι πέρασαν μερικοί μήνες. Μια σκοτεινή νύχτα, όμως, το έγκλημα πραγματοποιήθηκε. Ο ατυχής πατέρας, ο οποίος διακωμωδούσε τον εφιάλτη της θυγατέρας του, έπεφτε νεκρός, άγρια δολοφονημένος, από τον παλιό του υπηρέτη.
Το μακάβριο τηλεπαθητικό όνειρο έλαβε σάρκα και οστά. Μα, η δυστυχής Άλις, ανήμπορη να διαχειριστεί αυτό που της συνέβη, εγκλείστηκε σε ψυχιατρική κλινική.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, στις 27/05/1925…
Από strangepress